🔹من از ۶ سالگی نماز خوانده بودم و در ۱۰ سالگی کتاب "صلح امام حسن" و "ولایت فقیه" را تمام کرده بودم. اغلب دعاها و چهل حدیث را بلد بودم. اما تعبیر همه آن‌ها و اوج عبودیت را در دفاع مقدس در رزمنده‌ها و شهدا دیدم. رزمنده‌ها آنطور که در بعضی از فیلم‌ها می‌بینیم نبودند، به جز چند فیلم، بقیه آثار سینمایی یا رزمنده را در حد یک موجود دست نیافتنی بالا برده و یا برای جذب مخاطب، رزمندگان را آدم‌هایی لوده، معتاد و ریاکار معرفی کرده است. این حقیقت دفاع مقدس نبود. 🔸دفاع مقدس انسان ساز بود، به شخصیت جهت می‌داد. کتاب "سر رسید ۶۱" را بخوانید. این کتاب روایت تحول شخصیت یک راننده کامیون در دوران دفاع مقدس است. این تحول از انسانی جاهل شروع می‌شود تا به میانداری هیأت می‌رسد و عاقبت به شهادت ختم می‌شود. 🔹ما در جنگ، امدادهای غیبی را به چشم می‌دیدیم. گاهی آسمان آرام و ماه شب چهارده، در لحظه عملیات تبدیل به رگبارهایی از باران و برف بر سر دشمن می‌شدند، و یا در کنار یک عراقی قدم برمی‌داشتیم و او ما را نمی‌دید. این‌ها جز با توسل و توکل بچه‌ها حاصل نمی‌شد. رزمندگان فرشته نبودند، انسان‌هایی عادی بودند که تا مرز انسان کامل پیش می‌رفتند. ببینید، هر ساله عده زیادی به زیارت ائمه (علیهم‌السلام) می‌روند ولی تعداد کمی حاجت می‌گیرند. چرا!؟ این فقط یک دلیل دارد، اعتقاداتی که ریشه در یقین دارد. #جانباز_شیمیایی #بهروز_بیات 🌱 @mahdihoseini_ir | #آقا_مهدی