امام صادق (علیه السلام):
🔹 إنَّ شَفَاعَتَنَا لاَ تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلاَةِ.
🔸 همانا شفاعت ما به كسى كه نمازش را سبک بشمارد نمىرسد.
📚 وسائل الشیعة (باب الرابع)
جلد ۴ صفحه ۲۵
#حدیث
#امام_صادق علیه‌السلام
⬅️ با نشر این حدیث در ثواب آن شریک باشید
@mahfel_marefat_ir
🌹قرآئت یک صفحه از قرآن کریم برای سلامتی و تعجیل در ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف_ صفحه
۴۰۰سوره مبارکه عنکبوت
#قرآن_کریم
@mahfel_marefat_ir
4_5771435593321941969.MP3
898.5K
قرآن ترجمه المیزان
سوره 29
سوره مبارکه العنكبوت
صفحه 400
وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ ۖ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ (31)
و آن گاه که فرستادگان ما با مژده [ميلاد اسحاق] نزد ابراهيم آمدند گفتند: ما حتماً اهل اين شهر را هلاک مى کنيم زيرا اهل آن ستمکاراند. (31)
قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا ۚ قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِيهَا ۖ لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (32)
گفت: همانا لوط در اين [شهر] است گفتند: ما به کسانى که در آن هستند آگاه تريم، حتماً او و خانواده اش را نجات خواهيم داد مگر زنش را که از باقى ماندگان خواهد بود. (32)
وَلَمَّا أَنْ جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ ۖ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (33)
و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند به سبب [حضور] آنان بد حال و نگران شد و در کارشان فرو ماند و [آنان به لوط] گفتند: نترس و اندوه مخور همانا ما تو و خانواده ات را نجات خواهيم داد مگر زنت را که از باقى ماندگان خواهد بود. (33)
إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلَىٰ أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (34)
ما بر اهل اين شهر به سبب فسقى که انجام مى دهند عذاب سختى از آسمان نازل خواهيم کرد. (34)
وَلَقَدْ تَرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (35)
[و چنين کرديم] و همانا از آن [شهر عذاب زده ]نشانه اى نمايان براى مردمى که عقل خود را به کار مى گيرند بر جاى گذاشتيم. (35)
وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (36)
و به سوى [اهل] مدين برادرشان شعيب را [فرستاديم] پس گفت: اى قوم من! خدا را پرستش کنيد و در انتظار روز واپسين باشيد و در زمين به فسادکارى نکوشيد. (36)
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ (37)
پس او را تکذيب کردند و در نتيجه، زلزله آنان را فراگرفت پس در خانه هاى خود پيکرهايى بى جان گشته و نقش بر زمين شدند. (37)
وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَدْ تَبَيَّنَ لَكُمْ مِنْ مَسَاكِنِهِمْ ۖ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ (38)
و عاد و ثمود را [نيز هلاک کرديم] و تحقيقاً از مسکن هاى آنان [اين هلاکت ]براى شما نمايان است و شيطان اعمال آنها را برايشان زينت داد و در نتيجه از راه منحرفشان کرد، در حالى که [براى شناخت حق و باطل] بصيرت داشتند. (38)
#قرآن_کریم
@mahfel_marefat_ir