کارا در عرض یه ۲۴ ساعت ردیف شد

از گذر و ویزا گرفته تا بلیط هواپیما و ...

میدونی چی‌شد شنیدم که همه‌ی اقواممون به جز یه عده‌ی کمی همه دارن میرن

دلم خیلی شڪست

وقتی شڪستم ڪه شنیدم همسفرای پارسالم دارن میرن

تنها ڪاری ڪه از دستم بر اومد این بود ڪه . . .

یه گله و شڪایت از حضرت عباس ڪردم [خدا منو ببخشه ولی چاره ی دیگه ای نداشتم:)]

گفتی ڪه هست چارهٔ بیچارگان سفر چون چاره رفتنست بناچار می‌رویم

هیچی دیگه نشستم به حضرت ِ عباس گفتم:

مگه ازت قول نگرفتم ڪه سال دیگه منو ڪربلا ببری؟ مگه باهم قرار نزاشتیم من نوڪری ِ گریه ڪنای شمارو بڪنم شما ام منو اربعین ڪربلایی ڪنی؟

پس قرارمون چی‌شد؟!

من وصف ِ شمارو به وفای عهدتون شنیدم اِلا ...

وقتی ڪه قول "آب" به سڪینه دادی و نیومدی ...

تاریخ با همه‌ی وسعتش فقط همین یه بارو از شما بد گفته🙃

اونم تلاش خودتو ڪردیا ولی خب عمو جان! ڪدوم سقایی بی‌دست با فرق‌ شکافته با بازویی قطع شده تونسته برای اهل و عیالش آب بیاره ...؟

بماند ...

یڪم از شڪوه و گلایه‌هام گذشته بود ڪه بهم خبر دادن همه چی جور شد

هم ویزا، هم بلیط هواپیما ...

اینجوری شد ڪه ما پارسال ۳ روز مونده به اربعین رسیدیم به نجف:)

حالا ام با اینڪه ۷ روز بیشتر نمونده ولی رفقا من به معجزه‌های #عموعباس ایمان دارم!

مطمئنم هرجوری شده امسال نوڪرای اربابشو راهی ڪربلا میڪنه

چه خودشون، چه دل‌های تنگشون . . . 💔

یادمه پارسال ڪه اربعین رفتم ڪربلا، اولین دعایی ڪه بعد از سلامتی و ظهور آقا ڪردم، این بود ڪه سال بعدم مهمون ِ این جاده‌های خاڪی بشم

یا به قول عراقیا:

{. . .طریق‌الحسین . . .}