سعی کنید دائم به یاد #‌امام‌_زمان‌(عج) باشید... 👤 #حجت_اسلام_عالی @mahman11

🌹نوجوانان ایرانی برای اعزام به جبهه اشک می‌ریختند 🔹‏علت گریه و التماس این نوجوان رو می‌دونید؟ 🔹فرمانده‌اش با اعزامش مخالفه و می‌گه چون برادرت اسیر بعثی‌هاست، نمی‌تونم بذارم بری جبهه. عاقبت با گریه‌وزاری تونست فرماندهان و خانواده رو متقاعد کنه اما به شرطی که فقط برای یه دوره سه‌ماهه به جبهه اعزام بشه و نه بیشتر! به هر ترتیب به جبهه رفت و توی عملیات بدر به شهادت رسید. 🌷شهید ‎محمدرضا مکاری‌ 🌷هدیه به روان پاکش صلوات... @mahman11

🌹 روی کوله بارم با خط خون نوشتی یا #زیارت یا #شهادت . 🌨 توفیقی بود در روز میلاد امام زمان ؛ زیارت دو سرباز و یار واقعی آن حضرت ، دو غواص دست بسته ی خوشنام عملیات کربلای ۴ ... . 🔹مازندران_پلسفید_تپه‌ی شهدای گمنام @mahman11

🌹 بی خوابی های شهید آقا حمید باکری 🌹 شهیدی که از شدت بی‌خوابی مویرگ‌های چشمش پاره شده بود و از آن خون می‌آمد!! 🌷 شهید حمید باکری @mahman11

📌 اجابت نذر مادر به امام زمان (عج) با شهادت سیدجعفر [ مـادرانـه.. ] 🔷️ مادر شهید سید جعفر سید صالحی می گوید: نذر کرده بودم ؛ غرقِ در عشق امام زمان (عج) پرورش بدهم فرزندم را ◇ گفتند شهیدگمنام است تا اینکه عینک غواصی‌اش را که آوردند ، فهمیدم نذرم قبول شده .... 🔻 سید جعفر ششم فروردین ۱۳۴۱، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش سیدیوسف، نقاش ساختمان بود و مادرش،رباب نام داشت. ◇ در رشته اقتصاد دیپلم گرفت و با شروع جنگ به عنوان بسیجی به جبهه رفت. ◇ دوم آذر ۱۳۶۱، غواص بود و در کرخه بر اثر اصابت ترکش به سینه اش شهید شد. ◇ مزار این شهید در قطعه ۲۸ بهشت زهرای تهران واقع است. #شهید_سیدجعفر_سیدصالحی @mahman11

📌 شادمانی شهدا در شب نیمه‌ شعبان ... 🔷️ حسینیه الوارثین در اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۵ در جشن ولادت حضرت مهدی(عج) ◇ بچه‌ها آن‌ شب خیلی شاد بودند چرا که در مقام سربازی امام زمان (عج) خود را برای شهادت آماده می‌کردند؛ و چند روز بعد، شش نفر از آن‌ها به درجه شهادت رسیدند. #رزمندگان_تخریب #لشکر۱۰_سیدالشهداء #اللهم_عجل_لولیک_الفرج @mahman11

📌 ای لشکر صاحب زمان آماده باش ، آماده باش 🔹 اجرای مشترک: صادق آهنگران رضا راشد (درتومی) بهرام پائیز ◇ کاری از ستاد کنگره ۳۰۰۰ شهید استان خراسان شمالی @mahman11

🌹یا ابا صالح المهدی ادرکنی (عج) همواره دلم به این ندای جانبخش خوش بوده و هست هر بار که به جبهه اعزام می شدم، دو سه تا ماژیک رنگی می خریدم و با خودم می بردم لباس های مان را که تحویل می گرفتیم، بلافاصله شروع می کردم به نوشتن پشت پیراهن خودم و بقیه که التماس دعا داشتند: یا ابا صالح المهدی ادرکنی اینقدر این نوشته برایم قوّت قلب داشت و انرژی مثبت می داد که عاشقش بودم. در میانۀ نبرد تن با تانک، آنجا که چیزی نمانده بود ترس بر ایمانم غلبه کند، پنداری امام عصر مستقیم نشسته جلویم و حرف دلم را می شنود در سخت ترین شرایط جنگ، انگاری خود آقا سرم را در آغوش می گرفت و بهم آرامش می داد و در میانۀ بارش تیر و ترکش و خمپاره، وقتی بدن زخم خورده ام، نه می سوخت و نه درد می کرد، مطمئن بودم از قدرت و قوّت این کلام زیباست: یا ابا صالح المهدی ادرکنی این عکس را تابستان 1362 در سقّز کردستان، روستای حسن سالاران، "سید احمد جلالی پروین" دوست و بچه محلم، با دوربین ساده و معمولی خودم ازم گرفت. این عکس دو نکتۀ قشنگ دارد: نوشتۀ پشت پیراهنم پوکۀ گلوله که در هوا معلق است! و در این دوران وانفسا، برایم دنیایی از خاطرات دلنشین و ایمانبخش در دل این عکس ها جاریست. ✍حمید داودآبادی @mahman11