#شوخی های شهدایی
💠پزشک همراه
🔸↫ناز و غمزه #امدادگر جماعت هم دیدنی بود و كشیدنی. اما به قول خودشان #پزشك نه امدادگر! چقدر ما بسیجیها مهم بودیم كه #شبهای_عملیات پزشك همراه داشتیم! چه اندازه هم این دكترها #نگران حال ما بودند!
🔹↫آنها می گفتند: نترسید بروید جلو ما پشت سرتان هستیم فقط سعی كنید #تیر و تركش را از جایی بخورید كه #زخمتان قابل بستن و پانسمان كردن باشد.
🔸↫ما از فرط #علاقه به آنها اطمینان می دادیم كه روشی پیش بگیریم كه به #شهادت یا #اسارت منتهی بشود و اگر جزییاتش را می خواستند بدانند در توضیح آن می گفتیم: نمی خواهیم با #قتل_نفس بار شما را سنگین كنیم یا وسیله #آموزش و كارورزیتان باشیم.
😂😂😂
✍️این‌گونه نبود که امدادگرها فقط کارهای بهداری و رسیدگی به مجروحین را انجام دهند. جایی‌که لازم می‌شد، وسط معرکه‌ی جنگ، خود را به خطر می‌انداختند و مبارزه می‌کردند.
.
🔹سیدعلی منتظری در #شهید_آباد بهشهر به دنیا آمده بود؛ مادرش سیده ننه بابایی و پدرش سید علی‌اکبر نام داشت، با ۷ برادر که همیشه ۳ یا ۴ تای آنها تو جبهه بودند.
🔹اولین بار سال ۶۰ تو ۱۴ سالگی همراه عمویش به کردستان می‌رود. عمویش آن‌جا اسیر می‌شود و سیدعلی هم از ناحیه گردن مجروح.
🔹پس از بهبودی، #امدادگر و سپس #پزشک‌یار می‌شود و در سال آخر جنگ، مسوول اورژانس مرکزی شلمچه.🔹در حمله‌ی سنگین بعثی‌ها برای بازپس‌گیری شلمچه، مجروحین بسیاری به اورژانس شلمچه که اورژانس مادر بود، سرازیر می‌شوند.
🔹متأسفانه نتوانستیم خط را نگه داریم و فرماندهان دستور عقب نشینی صادر کردند!
👌اما سیدعلی منتظری گفت: «من برنمی‌گردم! این مجروحین، پیش من امانت‌اند. تا این‌ها این‌جا هستند، اورژانس را رها نمی‌کنم! بعثی‌ها باید از روی جنازه‌ام رد شوند تا به مجروحین برسند!»
😔همین هم شد؛ بعد از ساعت‌ها دفاع جانانه سیدعلی و همکارانش، تانک‌های بعثی از روی پیکرشان گذشتند تا به سنگر اورژانس رسیدند.🦋 سیدعلی منتظری ۱۳۶۷/۳/۴ در ۲۲ سالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش در کربلای شلمچه ماند و مفقودالاثر شد تا اینکه در ۱۳۷۷/۹/۲۵ تفحص شد و در گلزار شهدای امامزاده حسن شهیدآباد بهشهر جوار همرزمانش آرام گرفت.
🍃🌺🌷🍃
🌾راوی: نورعلی کاویان
@mahman11