🌹 سهم امروز نهج البلاغه خطبه ۱۹۵ و ۱۹۴ ┄═❁🍃❈🌹🍃🌹❈🍃❁═┄ 📜 #خطبه195 : در ستايش خدا و پيامبر (ص) . 1⃣ نشانه های آشكار الهی 🔻 ستايش خداوندی را سزاست كه نشانه های قدرت و بزرگی و عظمت خود را چنان آشكار كرد كه ديده ها را از شگفتی قدرتش به حيرت آورده و انديشه های بلند را از شناخت ماهيت صفاتش باز داشته است و گواهی می دهم كه جز خدای يكتا خدایی نيست ، شهادتی برخواسته از ايمان و يقين و اخلاص و اقرار درست . و گواهی می دهم كه محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) بنده و فرستاده اوست ، خدا پيامبرش را هنگامی فرستاد كه نشانه های هدايت از ياد رفته و راه های دين ويران شده بود ، او حق را آشكار و مردم را نصيحت فرمود ، همه را به رستگاری هدايت و به ميانه روی فرمان داد . ( درود خدا بر او و خاندانش باد . ) 2⃣ خدا شناسی 🔻 و بدانيد ای بندگان خدا ! كه خداوند شما را بيهوده نيافريد و بی سرپرست رها نكرد ، از ميزان نعمتش بر شما آگاه و اندازه نيكی های خود بر شما را می داند ، از خدا درخواست پيروزی و رستگاری كنيد ، از او بخواهيد و عطای او را درخواست كنيد كه ميان او و شما پرده و مانعی نيست و دری به روی شما بسته نمی گردد . خدا در همه جا و در هر لحظه و هر زمان با انسان و جنّیان است ، عطای فراوان از دارایی او نمی كاهد و بخشيدن در گنج او كاستی نياورد و درخواست كنندگان ، سرمايه او را به پايان نرسانند و عطاشدگان ، سرمايه او را پايان نمی دهند و كسی مانع احسان به ديگری نخواهد بود و آوازی او را از آواز ديگر باز ندارد و بخشش او مانع گرفتن نعمت ديگری نيست و خشم گرفتن او مانع رحمت نمی باشد و رحمتش او را از عذاب غافل نمی سازد ، پنهان بودنش مانع آشكار بودنش نيست و آشكار شدنش او را از پنهان ماندن باز نمی دارد . نزديک و دور است ، بلند مرتبه و نزديک است ، آشكار پنهان و پنهان آشكار است ، جزا دهنده همگان است و خود جزا داده نمی شود ، در آفرينش مخلوقات نياز به فکر و انديشه نداشته و به جهت خستگى از کسى کمک نخواسته است . 3⃣ ياد آخرت 🔻 ای بندگان خدا ! شما را به پرهيزكاری سفارش می كنم كه عامل کنترل و مايه استواری شماست ، پس به رشته های تقوا چنگ آويزيد و به حقيقت های آن پناه آوريد ، تا شما را به سرمنزل آرامش و جايگاه های وسيع و پناهگاه های محكم و منزلگاه های پر عزّت برساند ، « در روزی كه چشم ها خيره می شود » و همه جا در نظر انسان تاريک و گلّه های شتر و مال و اموال فراوان فراموش می گردد . زيرا در صور اسرافيل می دمند كه قلب ها از كار می افتد ، زبان ها باز می ايستد ، كوه های بلند و سنگ های محكم فرو می ريزد و آن سنگ هاى سخت چنان متلاشى و صاف مى شوند که همچون سرابى لرزان به نظر مى آيند و جاى آن ها ، صاف و هموار مى گردد چنان كه نه پستی و نه بلندی موجود است ، پس در آن هنگام نه شفاعت كننده ای است كه شفاعت كند و نه دوستی كه نفع رساند و نه پوزش خواستن سودی دارد . ┄┅═══✼🌿🌹🌿✼═══┅┄ @mahman11