در محفل عشقتان ادب آوردم غم از دلتان برده ، طرب آوردم یادت نرود یک صلواتی بفرست تا نام رقیه را به لب آوردم

بر بنت حسین ،رقیه از جان صلوات بر سه ساله ، عمه ی شهیدان صلوات او فاتح شام و بحث با دخت یزید بر سیرت فاطمی جانان صلوات

او دختر سه سالهٔ حسین بن علی بود که پدرش به او علاقه زیادی داشت[۱] که پس از واقعه عاشورا که خانواده حسین بن علی را به اسارت گرفتند او نیز توسط لشکر یزید به اسارت گرفته شد و آن‌ها را به مرکز خلافت یزید که شهر شام بود بردند. طبق نقل‌های متعدد هنگامی که لشکر یزید سر بریده شده حسین بن علی را به شام آوردند و آن را به رقیه نشان دادند آن طفل سه ساله بسیار ناراحت شده و به سبب این ناراحتی چنانچه در کتاب وقایع الشهور و الایام آمده‌است در روز ۵ صفر سال ۶۱ هجری قمری درگذشت. مرقد وی در شهر دمشق امروزه پذیرای بسیاری از شیعیان جهان است.

🔳 #شور #حماسی #محرم 🌴ما ملت امام حسینیم 🌴ما ملت شهادتیم 🎤 #مهدی_رسولی

بانگ عزا به پاست سلام علی‌الحسین صاحب‌عزا‌خداست سلام‌علی‌الحسین شعر محرم از نفس محتشم بخوان سرها ز تن جداست سلام علی‌الحسین روز سوم محرم به نام حضرت رقیه

کیست اینجا که دلم درد کشان می لرزد بین این دشت پر از خار چو طفلان حرم بیشتر قلبم از این لشگریان می لرزد بار مگشا و مزن خیمه بدین جا که زمین زیر سنگی شمشیر زنان می لرزد خواهرت در غم این خاک چنین می سوزد مادرت از غم این سوز چنان می لرزد بس که بر چشم علمدار تو دارند نگاه دخترت از نظر زخم زنان می لرزد کیست آن مرد کمان دار که این سوی رباب با تماشای همین تیر و کمان می لرزد 

♻️ ثواب یاد کردن امام حسین علیه السلام هنگام نوشیدن آب ✍ شهادت امام حسين‌ (ع) چنان داغ و غم سنگينى بر دلها نهاده است كه ‌سزاوار است با ديدن هر نهر و چشمه و با نوشيدن هر آب و شربت گوارا، از لب هاى عطشان آن ‌حضرت ياد شود. امام سجاد (ع) سالهاى سال، پس از شهادت پدر با لب تشنه ياد مى‌كرد و مى‌گريست و هرگاه نگاهش به غذا يا آب مى‌افتاد، مى‌گريست و مى‌فرمود: 🌷 «قُتَلِ ابْنُ رَسُولِ اللهِ جائِعاً، قُتِلَ ابْنُ رَسُولِ اللهِ عَطْشاناً» (1) و نيز هر گاه قصابى را مى‌ديد كه ‌مى‌خواهد گوسفندى سر ببرد، مى‌گفت: آبش بدهيد، پدرم را با لب تشنه سر بريدند. اين ‌ياد كرد پيوسته از شهادت مظلومانه حسين‌ علیه السلام با لب تشنه، احياى خاطره آن روز پرحادثه ‌است. 🌺امام صادق‌ (ع) فرمود: من هيچ گاه آب سرد نمى‌نوشم مگر اينكه حسين(ع) را ياد مى‌كنم و هيچ بنده‌يى نيست كه چون آب بياشامد، از حسين(ع)ياد كند و بر قاتل او لعنت فرستد، مگر اينكه خداوند براى او صد هزار حسنه مى‌نويسد و صد هزار خطاى او را محو مى‌فرمايد و صد هزار درجه بر درجه‌اش مى‌افزايد و چون كسى است كه صد هزار برده آزاد كرده باشد و روز قيامت خداوند او را گشاده چهره محشور مى‌فرمايد. 🌹 إِنِّي مَا شَرِبْتُ مَاءً بَارِداً إِلاَّ وَ ذَكَرْتُ اَلْحُسَيْنَ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ اَلْمَاءَ فَذَكَرَ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ كَانَ كَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ أَبْلَجَ اَلْوَجْهِ.( 2) __________ (1) لهوف، ص 209. (2) امالى صدوق، ص 122. #امام_حسین @mahmobarak 🤍🤍🤍🍃🍃🍃🔴🔴🔴

‼️ #احکام_وسواس/ قسمت هشتم 🔷س 4242: آیا احکام وسواس بین تمام مراجع مشترک است یا اختلاف نظر وجود دارد؟ و آیا توهم وسواس هم همین احکام را دارد؟ #احکام @mahmobarak

عصر یک جمعه ی دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم که چرا عشق به انسان نرسیده است؟ چرا آب به گلدان نرسیده است؟ چرا لحظه ی باران نرسیده است؟ وهر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است، به ایمان نرسیده است و غم عشق به پایان نرسیده است. بگو حافظ دلخسته زشیراز بیاید بنویسد که هنوزم که هنوز است چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است ؟ چرا کلبه احزان به گلستان نرسیده است؟ دل عشق ترک خورد، گل زخم نمک خورد، زمین مرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد، فقط برد، زمین مرد زمین مرد ، خداوند گواه است، دلم چشم به راه است، و در حسرت یک پلک نگاه است، ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی، برسد کاش صدایم به صدایی... عصر این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بیدل آشفته شود حس، تو کجایی گل نرگس؟ به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنی است زجنس غم و ماتم، زده آتش به دل عالم و آدم   مگر این روز و شب رنگ شفق یافته در سوگ کدامین غم عظمی به تنت رخت عزا کرده ای؟ ای عشق مجسم! که به جای نم شبنم بچکد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت. نکند باز شده ماه محرم که چنین می زند آتش به دل فاطمه آهت به فدای نخ آن شال سیاهت به فدای رخت ای ماه! بیا صاحب این بیرق و این پرچم و این مجلس و این روضه و این بزم توئی ، آجرک الله! عزیز دو جهان یوسف در چاه ، دلم سوخته از آه نفس های غریبت دل من بال کبوتر شده خاکستر پرپرشده، همراه نسیم سحری روی پر فطرس معراج نفس گشته هوایی و سپس رفته به اقلیم رهایی، به همان صحن و سرایی که شما زائر آنی و خلاصه شود آیا که مرا نیز به همراه

مشکل کوفیان این بود که نماینده امام زمانشان را تنها گذاشتند....‌ #محرم_ولایت @mahmobarak 🤍🤍🤍🍃🍃🍃🔴🔴🔴

♨️ارزش مجالس اهل بیت 👌سخنرانی بسیار شنیدنی #محرم 🎤حجت الاسلام #عالی @mahmobarak 🔶🔸🔶🔸🔶🔸🔸🔸🔸

روضه حضرت رقیه از زبان شهید مدافع حرم سید محمد حسن دهقانی شادی روح کلیه مدافعان حرم صلوات #روضه @mahmobarak 🤍🤍🤍🍃🍃🍃🔴🔴🔴

در روز عاشورا، وقتی نوبت به جوانان هاشمی رسید. فرزندان زینب کبری (سلام الله علیها) نیز خود را آماده قتال کردند. حضرت زینب (سلام الله علیها) در این موقع که فرزندان دلبند خود را راهی قتال با دشمنان دین و قرآن می کرد، حالتی دگرگون داشت. او عقیلة بنی هاشم است. او نائبة الامام است. اصلاً او شریک کربلای حسین (علیه السلام) است. نه بدین جهت که بنابر نقل، فرزندان خود را با دست خود کفن پوش و فدیة راه حسین (علیه السلام) کرده، که از لحظه ای که از دامن زهرای مرضیه (سلام الله علیها) پای به عرصه وجود گذاشته، دیده به دیدار حسین (علیه السلام) باز کرده است. برای همین است که اهل دل، آفرینش او را برای کربلا معنا کرده اند. مگر نه آنکه در زمان حضور در کوفه، در مجلس تفسیر قرآن، وقتی آیه شریفة ”کهیعص” را برای زنان کوفی تفسیر می کرد، امیرالمؤمنین (علیه السلام) به او فرمود: این عبارت ”کهیعص” رمزی در مصیبت وارده بر شماست و کربلا را برای آن مخدّره ترسیم کرد. بسیاری می گویند: زینب کبری (سلام الله علیها)، دو فرزند خود را مهیای نبرد کرد و به آنها تعلیم داد که اگر با امتناع آن حضرت مواجه شدید – کما اینکه آن مظلوم حتی غلام سیاه را از قتال بر حذر می داشت – دائی خود را به مادرش فاطمه (سلام الله علیها) قسم دهید تا اجازه میدان رفتن بگیرید. امام راضی نشده و مخالفت می نماید. عقیله بنی هاشم زینب کبری(س) بی درنگ عرض می کند: برادر به حق مادرم، اذن میدان به فرزندان خواهرت بده . پسران نیز این درخواست و سوگند را مؤثر یافته و می گویند: دایی جان، به حق مادرت فاطمه زهرا (س)اجازه بده. امام صورت خواهر زاده های خود را می بوسد

روز چهارم محرم بانام دوفرزند حضرت زینب (ع)شادی روحشان صلوات #محرم_99 @mahmobarak ⚫⚫⚫🔴🔴🔴

السَّلامُ عَلَیْکُمْ یا أهلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ ،بِمُوالاتِکُمْ عَلّمنا اللّهُ مَعالِمُ دینِنا و أصْلَحَ ما کانَ فَسَدَ مِنْ دُنْیانا،السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللّٰهِ  دست بر دامان آن زن میشوم کز شوکتش قرنها افتاده هر مردی به پای عزتش قدر اگر زهراست!قدر فاطمه این دختر است باخبر هرگز نباشد هیچکس از قیمتش #محرم_فرزندان_زینب @mahmobarak

این دو یوسف دو غلام علی اکبر هستند این دو تا آبروی عترت جعفر هستند آشنا با همه آیات مطهر هستند تربیت یافته‌ی ساقی لشگر هستند این جگرگوشه و آن پاره‌تن زینب توست این حسین و دگری هم حسن زینب توست #محرم_99 @mahmobarak ⚫⚫⚫🔴🔴🔴

الا اى آسمان عشق بنگر اختر خود را بلا گردان اصغر کن دو طفل خواهر خود را   بیا و بر مگردان این کفن پوشان زینب را که نزد فاطمه بالا بگیرد او سر خود را   تو هر جا رفتى و زینب کنارت بود و ما بودیم ب دنبالت بِبَر بر نى سر دو یاور خود را   بدان غیرت ز حیدر ، رزم از عباس تو داریم نظر کن رزم شاگردان میر لشگر خود را   ز نسل جعفریم و دستِ بسته روزى ما نیست بده اذنى که نگشائیم این بال و پر خود را   وفاى مادر ما بعد از این بهتر عیان گردد تو هرگز نشنوى آه و فغان خواهر خود را   تو میدانى که سیلى خوردن مادر چه بد دردى است چسان ما بنگریم آزرده روى مادر خود را ؟ #محرم_99 #روز_چهارم_فرزندان_زینب @mahmobarak ⚫⚫⚫🔴🔴🔴

⚘⚘⚘ ای واسطه ی فیض دو سرا آجرک الله ای حجت حق صاحب عزا آجرک الله با ناله ی زهراست عجین سوز صدایت هم ناله ی ام النجبا آجرک الله دریاب مرا در غم سالار شهیدان ای منتقم خون خدا آجرک الله اذنی بده تا گریه کن جد تو باشیم هرجا که شود روضه به پا آجرک الله ما روضه گرفتیم قدم رنجه نمایید تا جلوه کنی در دل ما آجرک الله ما هرچه که داریم از آن گوشه چشم است تو روی مرگردان ز گدا آجرک الله راضی به رضای تو شدن خیر و فلاح است کی میشوی از شیعه رضا آجرک الله ای بانی هر ساله ی روضه مددی کن در روضه بیابیم تو را آجرک الله بر عاشق جامانده ات اربات عطا کن یک تذکره کرب و بلا آجرک الله #محرم_امام_زمان @mahmobarak ⚫⚫⚫🔴🔴🔴

اموزش عملی تیمم #احکام @mahmobarak 🤍🤍🤍🍃🍃🍃🔴🔴🔴

نذورات محرم استاد فلاح زاده #احکام @mahmobarak 🤍🤍🤍🍃🍃🍃🔴🔴🔴

عبدالله که در خیمه گاه ــ میان کودکان و زنان ــ حضور داشت تاب و تحمل دیدن غربت عموی تنهای خویش را نیاورد و ناگهان از خیمه ها بیرون آمد. زینب(س) او را گرفت شاید که بتواند مانع رفتن وی شود و نگذارد یادگار برادر، طعمه گرگهای گرسنه یزیدی گردد؛ ولی عبدالله گفت: "نه... به خدا سوگند عمویم را تنها نمی گذارم". سپس دست خود را از دست عمه رها ساخت، به سوی میدان دوید و خود را به امام(ع) رساند تا با بدن کوچک و ظریفش از او دفاع کند. در غوغایی که دور امام(ع) ایجاد شده بود یکی از لشکریان یزید شمشیر خود را به قصد ضربه زدن به آن حضرت فرود آورد. عبدالله دست خود را سپر کرد تا شمشیر به امام اصابت نکند. شمشیر، برّان و ضربه، سنگین بود و دست نوباوه پیامبر(ص) را از بدن جدا کرد؛ آنگونه که فقط به پوستی آویخته شد. عبدالله یتیم از شدت درد ناله ای برآورد و پدرش را صدا کرد: "وا ابتاه ..." اینک، حال امام را تصور کنید که با آن همه مصیبت، امانت های برادر شهیدش را نیز پرپرشده می دید ...   اشک و خون از ديده‌اش بر خاک ريخت/ اشک بر آن كودک بی باک ريخت امام علیه السلام او را در آغوش گرفت، به خود چسباند و درگوشش زمزمه کرد: "فرزند برادرم! صبر داشته باش و خداوند بزرگ را بخوان؛ تا او تو را به پدران صالحت ملحق کند". بسته شد چشمش، ولی لب باز شد/ آخرين نجوای شه آغاز شد روز پنجم محرم بانام عبدالله ابن حسن(ع) #محرم_روز_پنجم @mahmobarak 🍃🤍⚘🍃🤍⚘🍃🤍⚘🍃🤍⚘

در عرف عزاداری ماه محرم شیعیان ایران، شب پنجم محرم به شب عبدالله بن حسن معروف است.