شکر نعمت سبب افزایش آن است کفران نعمت سبب سلب آن است عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، قَالَ: «مَكْتُوبٌ فِي التَّوْرَاةِ: اشْكُرْمَنْ أَنْعَمَ عَلَيْكَ، وَ أَنْعِمْ عَلى‏ مَنْ شَكَرَكَ؛ فَإِنَّهُ لَازَوَالَ لِلنَّعْمَاءِ إِذَا شُكِرَتْ، وَ لَا بَقَاءَ لَهَا إِذَا كُفِرَتْ؛ الشُّكْرُ زِيَادَةٌ فِي النِّعَمِ، وَ أَمَانٌ مِنَ الْغِيَرِ» امام صادق علیه السلام: در تورات نوشته است: از کسی که به تو نعمت بخشیده شکرگزاری کن و به کسی که از تو شکرگزاری کرده نعمت بخش زیرا نعمت، هرگاه شکرگزاری شود زوال نپذیرد و هر گاه ناشکری شود بقا نیابد. شکر، مایه افزونی نعمتها و امان از دگرگونی هاست. ( كافي (ط - دار الحديث) ؛ ج‏3 ؛ ص243) #نعمت #شکر