امام حسین علیه‏السلام در روز پنجشنبه دوم محرم الحرام سال 61 هجری به كربلا وارد شد. عالم بزرگوار "سید بن طاووس" نقل كرده است كه: امام علیه‏السلام چون به كربلا رسید، پرسید: نام این سرزمین چیست؟ همینكه نام كربلا را شنید فرمود: این مكان جای فرود آمدن ما و محل ریختن خون ما و جایگاه قبور ماست. این خبر را جدم رسول خدا صلی ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله به من داده است. 

کیست اینجا که دلم درد کشان می لرزد بین این دشت پر از خار چو طفلان حرم بیشتر قلبم از این لشگریان می لرزد بار مگشا و مزن خیمه بدین جا که زمین زیر سنگی شمشیر زنان می لرزد خواهرت در غم این خاک چنین می سوزد مادرت از غم این سوز چنان می لرزد بس که بر چشم علمدار تو دارند نگاه دخترت از نظر زخم زنان می لرزد کیست آن مرد کمان دار که این سوی رباب با تماشای همین تیر و کمان می لرزد 

لبیک یامهدی(عج): 🕊زیارتنامه ی شهدا🕊 🌹🌱🌹🌱اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی عَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ،فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم🌹🌱🌹🌱 🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊 #شادی_روح_شهدا_صلوات

روضه خوانی مهدی رسولی درکوچه ها کوچه به گوچه

روضه خوانی کریمی سیار در کوچه های تهران

روضه خوانی دوره قاجار

روز دوم محرم اختصاص به ورود کاروان امام به کربلا

‼️ #احکام_وسواس/ قسمت هفتم 🔷س 4229: در موارد مشکوک آیا میتوان تحقیق کرد و از دیگران کمک گرفت؟ #احکام_وسواس @mahmobarak 🍃🍂🍃🍂🍀🍃🍂🍀🍃🍂🍀

سخنرانی خانم پناهی روز دوم محرم

در محفل عشقتان ادب آوردم غم از دلتان برده ، طرب آوردم یادت نرود یک صلواتی بفرست تا نام رقیه را به لب آوردم

بر بنت حسین ،رقیه از جان صلوات بر سه ساله ، عمه ی شهیدان صلوات او فاتح شام و بحث با دخت یزید بر سیرت فاطمی جانان صلوات

او دختر سه سالهٔ حسین بن علی بود که پدرش به او علاقه زیادی داشت[۱] که پس از واقعه عاشورا که خانواده حسین بن علی را به اسارت گرفتند او نیز توسط لشکر یزید به اسارت گرفته شد و آن‌ها را به مرکز خلافت یزید که شهر شام بود بردند. طبق نقل‌های متعدد هنگامی که لشکر یزید سر بریده شده حسین بن علی را به شام آوردند و آن را به رقیه نشان دادند آن طفل سه ساله بسیار ناراحت شده و به سبب این ناراحتی چنانچه در کتاب وقایع الشهور و الایام آمده‌است در روز ۵ صفر سال ۶۱ هجری قمری درگذشت. مرقد وی در شهر دمشق امروزه پذیرای بسیاری از شیعیان جهان است.

🔳 #شور #حماسی #محرم 🌴ما ملت امام حسینیم 🌴ما ملت شهادتیم 🎤 #مهدی_رسولی

بانگ عزا به پاست سلام علی‌الحسین صاحب‌عزا‌خداست سلام‌علی‌الحسین شعر محرم از نفس محتشم بخوان سرها ز تن جداست سلام علی‌الحسین روز سوم محرم به نام حضرت رقیه

کیست اینجا که دلم درد کشان می لرزد بین این دشت پر از خار چو طفلان حرم بیشتر قلبم از این لشگریان می لرزد بار مگشا و مزن خیمه بدین جا که زمین زیر سنگی شمشیر زنان می لرزد خواهرت در غم این خاک چنین می سوزد مادرت از غم این سوز چنان می لرزد بس که بر چشم علمدار تو دارند نگاه دخترت از نظر زخم زنان می لرزد کیست آن مرد کمان دار که این سوی رباب با تماشای همین تیر و کمان می لرزد 

♻️ ثواب یاد کردن امام حسین علیه السلام هنگام نوشیدن آب ✍ شهادت امام حسين‌ (ع) چنان داغ و غم سنگينى بر دلها نهاده است كه ‌سزاوار است با ديدن هر نهر و چشمه و با نوشيدن هر آب و شربت گوارا، از لب هاى عطشان آن ‌حضرت ياد شود. امام سجاد (ع) سالهاى سال، پس از شهادت پدر با لب تشنه ياد مى‌كرد و مى‌گريست و هرگاه نگاهش به غذا يا آب مى‌افتاد، مى‌گريست و مى‌فرمود: 🌷 «قُتَلِ ابْنُ رَسُولِ اللهِ جائِعاً، قُتِلَ ابْنُ رَسُولِ اللهِ عَطْشاناً» (1) و نيز هر گاه قصابى را مى‌ديد كه ‌مى‌خواهد گوسفندى سر ببرد، مى‌گفت: آبش بدهيد، پدرم را با لب تشنه سر بريدند. اين ‌ياد كرد پيوسته از شهادت مظلومانه حسين‌ علیه السلام با لب تشنه، احياى خاطره آن روز پرحادثه ‌است. 🌺امام صادق‌ (ع) فرمود: من هيچ گاه آب سرد نمى‌نوشم مگر اينكه حسين(ع) را ياد مى‌كنم و هيچ بنده‌يى نيست كه چون آب بياشامد، از حسين(ع)ياد كند و بر قاتل او لعنت فرستد، مگر اينكه خداوند براى او صد هزار حسنه مى‌نويسد و صد هزار خطاى او را محو مى‌فرمايد و صد هزار درجه بر درجه‌اش مى‌افزايد و چون كسى است كه صد هزار برده آزاد كرده باشد و روز قيامت خداوند او را گشاده چهره محشور مى‌فرمايد. 🌹 إِنِّي مَا شَرِبْتُ مَاءً بَارِداً إِلاَّ وَ ذَكَرْتُ اَلْحُسَيْنَ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ اَلْمَاءَ فَذَكَرَ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ كَانَ كَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ أَبْلَجَ اَلْوَجْهِ.( 2) __________ (1) لهوف، ص 209. (2) امالى صدوق، ص 122. #امام_حسین @mahmobarak 🤍🤍🤍🍃🍃🍃🔴🔴🔴

‼️ #احکام_وسواس/ قسمت هشتم 🔷س 4242: آیا احکام وسواس بین تمام مراجع مشترک است یا اختلاف نظر وجود دارد؟ و آیا توهم وسواس هم همین احکام را دارد؟ #احکام @mahmobarak

عصر یک جمعه ی دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم که چرا عشق به انسان نرسیده است؟ چرا آب به گلدان نرسیده است؟ چرا لحظه ی باران نرسیده است؟ وهر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است، به ایمان نرسیده است و غم عشق به پایان نرسیده است. بگو حافظ دلخسته زشیراز بیاید بنویسد که هنوزم که هنوز است چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است ؟ چرا کلبه احزان به گلستان نرسیده است؟ دل عشق ترک خورد، گل زخم نمک خورد، زمین مرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد، فقط برد، زمین مرد زمین مرد ، خداوند گواه است، دلم چشم به راه است، و در حسرت یک پلک نگاه است، ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی، برسد کاش صدایم به صدایی... عصر این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بیدل آشفته شود حس، تو کجایی گل نرگس؟ به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنی است زجنس غم و ماتم، زده آتش به دل عالم و آدم   مگر این روز و شب رنگ شفق یافته در سوگ کدامین غم عظمی به تنت رخت عزا کرده ای؟ ای عشق مجسم! که به جای نم شبنم بچکد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت. نکند باز شده ماه محرم که چنین می زند آتش به دل فاطمه آهت به فدای نخ آن شال سیاهت به فدای رخت ای ماه! بیا صاحب این بیرق و این پرچم و این مجلس و این روضه و این بزم توئی ، آجرک الله! عزیز دو جهان یوسف در چاه ، دلم سوخته از آه نفس های غریبت دل من بال کبوتر شده خاکستر پرپرشده، همراه نسیم سحری روی پر فطرس معراج نفس گشته هوایی و سپس رفته به اقلیم رهایی، به همان صحن و سرایی که شما زائر آنی و خلاصه شود آیا که مرا نیز به همراه

مشکل کوفیان این بود که نماینده امام زمانشان را تنها گذاشتند....‌ #محرم_ولایت @mahmobarak 🤍🤍🤍🍃🍃🍃🔴🔴🔴

♨️ارزش مجالس اهل بیت 👌سخنرانی بسیار شنیدنی #محرم 🎤حجت الاسلام #عالی @mahmobarak 🔶🔸🔶🔸🔶🔸🔸🔸🔸

روضه حضرت رقیه از زبان شهید مدافع حرم سید محمد حسن دهقانی شادی روح کلیه مدافعان حرم صلوات #روضه @mahmobarak 🤍🤍🤍🍃🍃🍃🔴🔴🔴

در روز عاشورا، وقتی نوبت به جوانان هاشمی رسید. فرزندان زینب کبری (سلام الله علیها) نیز خود را آماده قتال کردند. حضرت زینب (سلام الله علیها) در این موقع که فرزندان دلبند خود را راهی قتال با دشمنان دین و قرآن می کرد، حالتی دگرگون داشت. او عقیلة بنی هاشم است. او نائبة الامام است. اصلاً او شریک کربلای حسین (علیه السلام) است. نه بدین جهت که بنابر نقل، فرزندان خود را با دست خود کفن پوش و فدیة راه حسین (علیه السلام) کرده، که از لحظه ای که از دامن زهرای مرضیه (سلام الله علیها) پای به عرصه وجود گذاشته، دیده به دیدار حسین (علیه السلام) باز کرده است. برای همین است که اهل دل، آفرینش او را برای کربلا معنا کرده اند. مگر نه آنکه در زمان حضور در کوفه، در مجلس تفسیر قرآن، وقتی آیه شریفة ”کهیعص” را برای زنان کوفی تفسیر می کرد، امیرالمؤمنین (علیه السلام) به او فرمود: این عبارت ”کهیعص” رمزی در مصیبت وارده بر شماست و کربلا را برای آن مخدّره ترسیم کرد. بسیاری می گویند: زینب کبری (سلام الله علیها)، دو فرزند خود را مهیای نبرد کرد و به آنها تعلیم داد که اگر با امتناع آن حضرت مواجه شدید – کما اینکه آن مظلوم حتی غلام سیاه را از قتال بر حذر می داشت – دائی خود را به مادرش فاطمه (سلام الله علیها) قسم دهید تا اجازه میدان رفتن بگیرید. امام راضی نشده و مخالفت می نماید. عقیله بنی هاشم زینب کبری(س) بی درنگ عرض می کند: برادر به حق مادرم، اذن میدان به فرزندان خواهرت بده . پسران نیز این درخواست و سوگند را مؤثر یافته و می گویند: دایی جان، به حق مادرت فاطمه زهرا (س)اجازه بده. امام صورت خواهر زاده های خود را می بوسد