🌷 #امام_صادق(ع): 🔹گناهانی که توبه کردی و وقتی یادت می آید از #خدا شرم میکنی ♥️خدا آن گناه را حتی از یاد و ذهن فرشته اعمال هم پاک میکندو به نیکی تبدیلش میسازد.. 📚میزان الحکمه 🌷 @majles_e_shohada 🌷

ڪاش پسر بودم و پاسدار انـــــقلاب...🙄 اما اینڪ دخترم و پاسدار چـــــادر...😍 وپاڪ خواهم ماند تا از دامنم...👌 مردے علےوار به معراج برود..🍃 🌷 @majles_e_shohada 🌷

من از گناه خسـته شـدم رفیـق😔 بیا و نفـس مرا تخـریب کـن تـا معبر آسمان به روی مان باز شـود.... #شهداهمیشه_نگاهی😭💔 #شهیدمحمدهادی ذوالفقاری 🌷 @majles_e_shohada 🌷

گفتند ... خبر رسیده باران داریم ؛ باز از طرف دمشق مهمان داریم ... 🔺پیڪر مطهر #شهيد_مدافع_حرم «علی سلطان مرادی » بعد از گذشت چهـار سال از زمان شهادت شناسـایی و به آغوش میهن بازگشت . #مراسم_وداع با پیڪر پاڪ و مطهـر #شهید_علی_سلطان_مرادی جمعه 26 مرداد ساعت 10 صبح معراج شهدای تهران 🌷 @majles_e_shohada 🌷

🎼همش دلم مےگیــــره بــرا حــــرم.. شب جمعہ بیشتر.... 🎤 با نواے " #سید_مجید_بنےفاطمہ " اللهم الرزقنا زیارت 💚 🌷 @majles_e_shohada 🌷

اصل جمله رهبر انقلاب چه بود؟ "در قضیه #برجام، بنده اشتباه کردم اجازه دادم که وزیر خارجه ما با آنها صحبت کند، ضرر کردیم" 🌷 @majles_e_shohada 🌷

🌱پنجشنبہ است 🌸آنهایی ڪہ مهلت دنیایشان تمام شده در آن سوےمرزهاےمرگ منتظرند دریغ نڪنیم تمام اموات راخصوصا آنها ڪہ بہ گردن ماحق دارند را مهمان ڪنیم بہ فاتحہ وصلواتے و یا خیراتے🌹 🌷 @majles_e_shohada 🌷

مادر شهید : برای اینکه بهتر بتوانم #دوری‌ محمدرضا را تحمل کنم،هر روز صبح #پیراهنش را بو می‌کردم و #گریه می‌کردم که شوهر و دخترم گاهی با شوخی به من انتقاد می‌کردند ولی من با این چیزها ۴۵ روز را #طاقت آوردم. ‌ غرق شدم.. غرق شدی.. غرق شد.. ‌ من در روزمرگی.. تو در بی کرانه‌ی #شهـادت.. #مادرت در دریای خون دلـ💔 سلامتی مادران دلسوخته وصبور شهدا صلوات #شهید_محمدرضا_دهقان 🌷 🌷 @majles_e_shohada 🌷

🍃سخنــــــے از ســردار #شهیــد_ابراهیم_همت🍃 🌺علی وار زیستن و 🌺علی وار شهید شدن و 🌺حسین وار زیستن و 🌺 حسین وار شهید شدن را دوست دارم 🌷 @majles_e_shohada 🌷

#قسمت_بیست_چهارم داستان دنباله دار بدون تو هرگز :روزهای التهاب روزهای التهاب بود ... ارتش از هم پاشیده بود ... قرار بود امام برگرده ... هنوز دولت جایگزین شاه، سر کار بود... خواهرم با اجبار و زور شوهرش از ایران رفتن ... اون یه افسر شاه دوست بود ... و مملکت بدون شاه برای اون معنایی نداشت ... حتی نتونستم برای آخرین بار خواهرم رو ببینم ...علی با اون حالش ... بیشتر اوقات توی خیابون بود ... تازه اون موقع بود که فهمیدم کار با سلاح رو عالی بلده ... توی مسجد به جوان ها، کار با سلاح و گشت زنی رو یاد می داد... پیش یه چریک لبنانی ... توی کوه های اطراف تهران آموزش دیده بود ...اسلحه می گرفت دستش و ساعت ها با اون وضعش توی خیابون ها گشت می زد ... هر چند وقت یه بار ... خبر درگیری عوامل شاه و گارد با مردم پخش می شد ... اون روزها امنیت شهر، دست مردم عادی مثل علی بود ...و امام آمد ... ما هم مثل بقیه ریختیم توی خیابون ... مسیر آمدن امام و شهر رو تمییز می کردیم ... اون روزها اصلا علی رو ندیدم ... رفته بود برای حفظ امنیت مسیر حرکت امام ... همه چیزش امام بود ... نفسش بود و امام بود ... نفس مون بود و امام بود... #قسمت_بیست_پنجم داستان دنباله دار بدون تو هرگز :بدون تو هرگز با اون پای مشکل دارش، پا به پای همه کار می کرد ... برمی گشت خونه اما چه برگشتنی ... گاهی از شدت خستگی، نشسته خوابش می برد ... می رفتم براش چای بیارم، وقتی برمی گشتم خواب خواب بود ... نیم ساعت، یه ساعت همون طوری می خوابید و دوباره می رفت بیرون ...هر چند زمان اندکی توی خونه بود ... ولی توی همون زمان کم هم دل بچه ها رو برد ... عاشقش شده بودن ... مخصوصا زینب ... هر چند خاطره ای ازش نداشت اما حسش نسبت به علی ... قوی تر از محبتش نسبت به من بود ...توی التهاب حکومت نوپایی که هنوز دولتش موقت بود ... آتش درگیری و جنگ شروع شد ... کشوری که بنیان و اساسش نابود شده بود ... ثروتش به تاراج رفته بود ... ارتشش از هم پاشیده شده بود ... حالا داشت طعم جنگ و بی خانمان شدن مردم رو هم می چشید ... و علی مردی نبود که فقط نگاه کنه ... و منم کسی نبودم که از علی جدا بشم ...سریع رفتم دنبال کارهای درسیم ... تنها شانسم این بود که درسم قبل از انقالب فرهنگی و تعطیل شدن دانشگاه ها تموم شد ... بلافاصله پیگیر کارهای طرحم شدم ... اون روزها کمبود نیروی پزشکی و پرستاری غوغا می کرد... #قسمت_بیست_ششم داستان دنباله دار بدون تو هرگز :رگ یاب اون شب علی مثل همیشه دیر وقت و خسته اومد خونه ... رفتم جلوی در استقبالش ... بعد هم سریع رفتم براش شام بیارم ... دنبالم اومد توی آشپزخونه ...- چرا اینقدر گرفته ای؟ حسابی جا خوردم ... من که با لبخند و خوشحالی رفته بودم استقبال!! ... با تعجب، چشم هام رو ریز کردم و زل زدم بهش... خنده اش گرفت ...- این بار دیگه چرا اینطوری نگام می کنی؟... –علی ... جون من رو قسم بخور ... تو ذهن آدم ها رو می خونی؟ ...صدای خنده اش بلندتر شد ... نیشگونش گرفتم... –ساکت باش بچه ها خوابن ...صداش رو آورد پایین تر ... هنوز می خندید... –قسم خوردن که خوب نیست ... ولی بخوای قسمم می خورم ... نیازی به ذهن خونی نیست ... روی پیشونیت نوشته ...رفت توی حال و همون جا ولو شد... –دیگه جون ندارم روی پا بایستم ...با چایی رفتم کنارش نشستم... 🌷 @majles_e_shohada 🌷