یادآوری اولین روزهایی که سفر را آغاز کردم، بوی خوش چای داغ و نان تازه که در طول مسیر توزیع می‌شود، عطر بهشتی را به هوای مسیر می‌دهد. دیدن انگیزه و اشتیاق مردم، از هر قشر و هر ملیتی، قلب را گرم می‌کند. وقتی در کنار یکدیگر در صفوف پیاده‌روی بودیم، احساس می‌کردیم که نه تنها در مسیر کربلا، بلکه در یک سفر معنوی و روحانی قرار داریم. گذر از شهرها و دیارهای مختلف، دنیای متفاوتی را به ما نشان می‌دهد. از مهربانی مردم محلی که با آغوش باز از زائران پذیرایی می‌کنند تا لحظاتی که در کنار جمعیت بزرگ زائران در زیر آفتاب سوزان قدم می‌زنیم، همه این‌ها یادآور اخوت و برادری است که سرشار از عشق به اهل بیت است. در طول مسیر، گاهی اشک شوق از چشمانم سرازیر می‌شود. تصور اینکه به مقصد نزدیک می‌شویم و هر گام ما ما را به حرم عشق نزدیک‌تر می‌کند، احساس عجیبی است. هر روز با بیشتر شدن خستگی، دل‌تنگی و اشتیاق به زیارت امام حسین (ع) نیز بیشتر می‌شود. و وقتی به کربلا می‌رسیم، همه آن عشق و دلتنگی‌ها در آغوش حرم امام حسین (ع) با هم گره می‌خورد. ورود به حرم، طعم شیرین پیروزی را به ما می‌بخشد و حس می‌کنیم که همه زحمات و خستگی‌ها ارزشش را داشته است. این خاطرات همیشه در قلبم باقی می‌ماند و هر بار که به آن‌ها فکر می‌کنم، شوق دوباره این سفر معنوی را در دلم زنده می‌کند. #مشایه #کربلا #پیاده_روی_اربعین #خاطرات_اربعینی #طریق_الحسین https://eitaa.com/joinchat/3805283180C21acbbbd7d