eitaa logo
مجـــلـــس شــــــهــــــدا
241 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
895 ویدیو
12 فایل
سفیر عشق شهید است و ارباب عشق حسین (ع) .. جایی که ارباب عشق سر به باد می دهد تا اسرار عشاق را بازگو کند که برای عشاق راهی جز از کربلا گذشتن نیست راه ارتباط با ما @Radio_1403 @arbaeen_ba_shoma
مشاهده در ایتا
دانلود
معرفی کتاب ویژه حماسه شانزده دی 59
⤴️ شهیدی که بعد از ۱۰ سال، خون تازه از بدنش جاری شد.. 🌷شهید عبدالنبی یحیایی از شهدای شاخص استان بوشهر است که در سال 62 و عملیات والفجر 2 به شهادت رسید، پیکر مطهر وی نیز در شهر تنگ ارم شهرستان دشتستان به خاک سپرده شد. خانواده شهید پس از گذشت 10 سال از تدفین، به دلیل نشست مزار و نیاز به تعمیر آن، ناچار به نبش قبر شدند که در این حین متوجه سالم بودن جسد مطهر شهید می شوند، به گونه ای که براساس شهادت حاضران، بدن شهید گرم و تازه بوده و خون نیز در آن جریان داشته است. 🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
مثل آن شیشه که در همهمه باد شکست ناگهان باز دلم یاد تو افتاد شکست💔 🇮🇷انتشار با شما👇 🆔️ 𝐣𝐨𝐢𝐧:╰─┈➤eitaa.com/basijnewsir_sarpolezahab
شهید ابراهیم هادی می‌گفت: [ با امام حسین'ع که رفیق بشی، خود به خود آدم میشی. ]
سیره ی شهدا را می خواند و سعی می کرد مانند آن‌ها عمل کند. تقریبا سه سالی که در سوریه بود تلاش کرد بفهمد چه چیزی باعث می شود که انسان به مقام شهادت برسد و خود را به این مقام نزدیک کند. مصطفی سه سالِ تمام آنچه را که در سیره ی شهدا خوانده بود لمس کرد و لحظه به لحظه جا پای قدم های آن ها گذاشت تا گمشده اش را بیابد . به این نتیجه رسیده بود که تا وقتی انسان عاشق نشود ، به مقام شهادت نمی رسد. می گفت : " برای اینکه عاشق خدا بشیم، به نکته های خیلی کوچیک هم باید توجه کنیم و اونا رو کنار هم بگذاریم." یک بار هم در هیئت عاشقان ولایت مسجد امیرالمؤمنین ؏ برای جمعی از بچه ها صحبت کرد. گفت:"بچه ها تا به حال دقت کردید که بچه حزب اللهی ها ویژگی های خاصی دارن؟" بچه ها پرسیدند چه ویژگی هایی؟ گفت:" مثلا توی مدرسه وقتی همه بیرون می‌دون بچه حزب اللهی می‌ایسته و آخرین نفر بیرون میره که یک موقع به کسی نخوره و حق الناس به گردنش نمونه. آدم کِی به این نکته های ریز ، این رعایت کردن ها میرسه؟ وقتی که عاشق خدا میشه این ها باعث میشه که انسان رو می‌خرن و مقام پیدا میکنه. تا وقتی که انسان به عاشقی نرسه ، به شهادت هم نمیرسه!
18.92M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
قرائت دعای سلامتی امام زمان(عج) توسط حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر انقلاب: وقتی «اَلّلهُمَّ کُن لِوَلِیّک» را میخوانید، در واقع دارید ارتباط میگیرید با امام زمانتان، که فرموده‌اند: ما را دعا کنید، ما هم شما را دعا میکنیم.
🌷 سوز عشق ...إِلَهِي فَاجْعَلْنَا مِنَ الَّذِينَ تَرَسَّخَتْ أَشْجَارُ الشَّوْقِ إِلَيْكَ فِي حَدَائِقِ صُدُورِهِمْ... خدايا ما را از كسانى قرار ده كه شاخه های درخت شوق وعشق به دیدار تو در باغ دل هاشان ریشه دوانیده و تنومند و استوار شده است ... وَ أَخَذَتْ لَوْعَةُ مَحَبَّتِكَ بِمَجَامِعِ قُلُوبِهِمْ و سوز عشق به تو در كانون دلهايشان‏ فروزان .. کتاب مفاتیح الجنان منجات خمس عشر مناجاة العارفين
هدایت شده از طـــــریق الحسیــــــن
یادآوری اولین روزهایی که سفر را آغاز کردم، بوی خوش چای داغ و نان تازه که در طول مسیر توزیع می‌شود، عطر بهشتی را به هوای مسیر می‌دهد. دیدن انگیزه و اشتیاق مردم، از هر قشر و هر ملیتی، قلب را گرم می‌کند. وقتی در کنار یکدیگر در صفوف پیاده‌روی بودیم، احساس می‌کردیم که نه تنها در مسیر کربلا، بلکه در یک سفر معنوی و روحانی قرار داریم. گذر از شهرها و دیارهای مختلف، دنیای متفاوتی را به ما نشان می‌دهد. از مهربانی مردم محلی که با آغوش باز از زائران پذیرایی می‌کنند تا لحظاتی که در کنار جمعیت بزرگ زائران در زیر آفتاب سوزان قدم می‌زنیم، همه این‌ها یادآور اخوت و برادری است که سرشار از عشق به اهل بیت است. در طول مسیر، گاهی اشک شوق از چشمانم سرازیر می‌شود. تصور اینکه به مقصد نزدیک می‌شویم و هر گام ما ما را به حرم عشق نزدیک‌تر می‌کند، احساس عجیبی است. هر روز با بیشتر شدن خستگی، دل‌تنگی و اشتیاق به زیارت امام حسین (ع) نیز بیشتر می‌شود. و وقتی به کربلا می‌رسیم، همه آن عشق و دلتنگی‌ها در آغوش حرم امام حسین (ع) با هم گره می‌خورد. ورود به حرم، طعم شیرین پیروزی را به ما می‌بخشد و حس می‌کنیم که همه زحمات و خستگی‌ها ارزشش را داشته است. این خاطرات همیشه در قلبم باقی می‌ماند و هر بار که به آن‌ها فکر می‌کنم، شوق دوباره این سفر معنوی را در دلم زنده می‌کند. https://eitaa.com/joinchat/3805283180C21acbbbd7d
هدایت شده از طـــــریق الحسیــــــن
در راه پیاده‌روی، بوی محبت و ارادت، هر قدم را پر می‌کند. لحظه‌هایی که در کنار دیگر زائران، با فرهنگی متفاوت و از گوشه‌های مختلف دنیا، در یک مسیر مشترک قدم برمی‌داریم، حس عجیبی دارد. این همبستگی و اتحاد، نشان‌دهنده عشق همگانی به امام حسین (ع) است. یادم می‌آید که در یکی از این سفرها، شب عازم بودم. وقتی در کنار آتش‌های در حال سوختن نشسته بودیم و مردم در حال صحبت و تبادل خاطراتشان بودند، حس می‌کردم که هیچ کس غریبه نیست. همه در این مسیر به دنبال یک حقیقت مشترک هستیم و در دل‌مان عشق به اهل بیت (ع) زنده است. یکی از خاطرات به یادماندنی، روزی بود که هوای بارانی به شدت خنک شده بود و ما در حال پیاده‌روی بودیم. در بین مسیر، گروهی از مردم محلی با چای و غذا از ما پذیرایی کردند. آن لحظه احساس کردیم که محبت و انسانیت فراتر از مرز و نژاد است و این وحدت در مسیر عشق، به همه ما قوت قلب می‌بخشید. وقتی به کربلا رسیدیم و در جوار حرم امام حسین (ع) ایستادیم، تمام خستگی‌ها و زحمات از یادمان رفت و فقط عشق و ارادت در دل‌مان موج می‌زد. چشم‌انداز حرم، تماشایی و روح‌نواز بود و ایستادن در آن مکان مقدس، احساس نزدیکی هر چه بیشتر به خدا و امام را به ما می‌بخشید. این احساسات و یادآوری‌ها، زیباترین بخش زندگی‌ام هستند و همواره شوق زیارت دوباره کربلا را در قلبم زنده نگه می‌دارند. https://eitaa.com/joinchat/3805283180C21acbbbd7d
هدایت شده از طـــــریق الحسیــــــن
به یاد می‌آورم که در یکی از سفرهایم، روز اول که راه را آغاز کردیم، حس شوق و انتظار در دل‌مان غوغا می‌کرد. وقتی در بین زائران دیگر قرار می‌گرفتید، می‌دیدید که هر کس با آوای خود یا زنجیرزنی، عشق و ارادتش را به امام حسین (ع) ابراز می‌کرد. این احساس، یک نوع وحدت جمعی را به وجود می‌آورد که شگفت‌انگیز بود. در طول مسیر، با زائرانی از کشورهای مختلف آشنا شدم. هر کدام داستان خاصی از زندگی خود دارند و این سرمایه‌گذاری مشترک که در درد و عشق به امام حسین (ع) مشترک بود، واقعاً زیبا بود. یادم می‌آید که یک نوجوان از عراق با من درباره عشقش به اهل بیت (ع) صحبت می‌کرد و چقدر این پیاده‌روی برایش معنوی بوده است. یکی از لحظات به یادماندنی، شب بود که در کنار آتش نشسته بودیم و به دور هم خاطرات و اشعار عاشورایی را خواندیم. این لحظات حس نزدیکی و دوستی را افزایش می‌دهد و آدم‌ها را بیشتر به هم پیوند می‌دهد. در یکی از ایستگاه‌های صلواتی، گروهی محلی ما را به چای و غذا مهمان کردند. وقتی غذا را با عشق و صفای آن‌ها دریافت کردیم، حس کردیم که محبت فراتر از مرزهاست و وای از اینکه قسمتی از سفر ما را با مهر این مردم پر کنیم. در نهایت وقتی که به کربلا رسیدیم و در حرم امام حسین (ع) ایستادیم، احساس کردیم که همه زحمات‌مان به ثمر نشسته و آنجا عشق‌مان را به امام با تمام وجود حس کردیم. این حس آرامش و عشق، به من یادآوری کرد که این سفر حتی بیشتر از آنچه فکر می‌کردم، معنی و ارزش دارد. https://eitaa.com/joinchat/3805283180C21acbbbd7d