#صل_الله_علیک_یافاطمة_الزهرا خسته جانم، خسته از شوق تماشایی که نیست مانده ام با داغ بی پایان زهرایی که نیست خانه بعد از رفتن بانوی من غمخانه است تشنه‌ام در ساحل غمگین دریایی که نیست نُه بهار آرام بودم در کنار فاطمه قامتم خم شد به یاد قد و بالایی که نیست در مدینه هیچ کس سنگ صبور ما نشد سوختم در ماتم بانوی تنهایی که نیست ذکر تسبیحات او راه نجات خلق بود شهر خواهد مرد، بعد از سوز و آوایی که نیست گر چه دیروز از غم پهلوی او قلبم گرفت می شود دلگیرتر امروز و فردایی که نیست خانه بعد از رفتن او بیت الاحزان من است بر سر سجاده اش هستم، همان جایی که نیست... ۱۸ آذرماه ۱۴۰۲ #روح‌اله‌گائینی

ای که از کودکی ام پای غمت پیر شدم بر درِ خانه ی تو بسته به زنجیر شدم من که با چای تو یک عمر نمک گیر شدم جز تو از عالم و آدم به خدا سیر شدم به امیدی که جوابم بدهی آمده ام جرعه ای از مِی نابم بدهی آمده ام از ره دور طواف حرمت را عشق است هروله کردنِ پای علمت را عشق است تا ابد لطف و صفا و کرمت را عشق است گریه ی روز و شبم پای غمت را عشق است یک نظر کن که دلم از نگهت مست شود یا که دلبسته ی آن ساقیِ بی دست شود #روح‌اله‌گائینی

#غدیریه قسم به سوره کوثر، قسم به شمس و ضحی قسم به تین و به زیتون، به نفس اعطینا قسم به سوره قدر و قسم به صوم و صلات قسم به رکن یمانی، قسم به مروه، منا قلم به مدح علی بی وضو نباید زد نبی رسول خدا و علی ولی خدا نبی ست شهر علوم و علی ست باب علوم قدم قدم ز نبی تا علی ست سعی و صفا علی ست امر به معروف و نهی از منکر علی ست معنی قرآن، علی ست روح دعا علی ست حبل متین و علی ست حصن حصین علی ست احمد مختار و حضرت زهرا علی ست با حق و حق با علی ست بی تردید که گفته روز غدیر این سخن پیمبر ما به هر کسی که منم رهبر و منم مولا علی ست بعد من او را خلیفه و مولا قسم به اسم جلاله که خاندان علی خلیفه اند به کل جهان و مافیها و صبح جمعه موعود آخرین پسرش حکومت علوی را کند دوباره به پا #روح‌اله‌گائینی