#غزل #مناسبتی نمادِ صبر بینِ دوستان و دشمنان: زینب نوشتم عزّت و آزادگی، امّا بخوان: زینب مقامِ صبرِ او ایّوب را از پا در اورده، که صبرش مایه یِ رشکِ همه پیغمبران، زینب بپرس از لابِلای دفترِ تاریخ، میبینی؛ علمدار و جلودارِ سپاه و کاروان: زینب اگر الّا جمیلا گفت، زیبا بود و زیبا دید که زیباییِّ عاشوراست در هر داستان زینب میانِ ضرب و شتمِ شعله هایِ داغِ سوزافروز امیدِ بی پناهان و خدایِ کودکان: زینب پرستاری، علمداری، عزاداریّ و دلداری یگانه زن میانِ کُلِّ زنهایِ جهان زینب پس از طوفان که میخواهد ریاکاری کند در دهر، روایت میکند از خنجرِ شمر و سنان زینب به بزمِ مِی، میانِ قَهقَهِ مستانه ی تزویر، که آتش میزند بر خِرمَنِ این دودمان؟ زینب تعجّب نیست از شاگردِ درسِ حضرتِ زهرا که گردد در هجومِ غصه و غم خطبه خوان، زینب به کنجی از خرابه، لحظه ی آخر، به حالی زار رقیّه زیرِ لب میگفت: جانم، عمه جان زینب چه می دانی الا زاهد، تو از تعبیرِ تطبیرش؟ به چوب محملش داده جهانی را تکان، زینب به هنگامِ وداعِ آخرین با حضرتِ معبود، حدیثِ عاشقی را میکند خاطرنشان زینب #مهران_قربانی