#زمینه_حضرت_عبدالله‌بن‌الحسن(ع) روی خاک قتلگاهی ، تنها و بی سپاهی بمیرم واست عمو جون ، اینجوری بی پناهی تو رو مابین یه گودال ، اینطور تنها گذاشتن چجوری باید ببینم ، رو سینه ت پا گذاشتن ---------- الهی قُربونِ ، این حالِ زار تو طاقت بیار دارم ، میام کنار تو بذارم این جونُ و ، در اختیار تو ---------- می‌خوام که باشم ، فداییِ این راه قربونت بشه الهی عبدالله ---------- ای جانم عمو عموجانم جانم <><><><><><><><> به غم عشقت عموجون ، عمریه که اسیرم آرزومه بین گودال ، تو آغوشت بمیرم من مگه مُردم عموجون ، قربون بی کسی هات التماسِ عمه کردم ، تا اینکه جون بِدَم پات برات بمیرم که ، شده تنت خونی صورتِ تو زخمی ، پیروهنت خونی هم سر و پای تو ، هم دهنت خونی واسه چی عمو ، روی لبهاته آه قربونت بشه الهی عبدالله ---------- ای جانم عمو عموجانم جانم <><><><><><><><> تو رو خاک افتاده باشی ، من بین خیمه باشم؟ به نیابت از داداشِت ، می‌خوام اینجا فداشَم بمیره عبدالله واسَت ، عشق تو قاتل من آخرین سربازت هستم ، ای آروم دل من بالای تل کردم ، گریه به احوالت نمی‌ذارم دشمن ، بخنده به حالِت می‌خوام بشم پرپر ، میونِ گودالت میشه جون من ، فدای تو ای شاه قربونت بشه الهی عبدالله ---------- ای جانم عمو عموجانم جانم ✍ بهمن عظیمی