بی بی سلام آمدم امشب عیادتت باران شوم برای تو و داغ غربتت بی بی سلام با غم حیدر چه می کنی با گریه های هِجر پیمبر چه می کنی بی بی سلام راهی بستر شدی چرا؟ بی بی سلام این همه لاغر شدی چرا؟ چیزی نمانده است دگر از وجود تو رنگی نمانده است به روی کبود تو سر درد داری و سر تو تیر می کشد اصلا تکان نخور، پَرِ تو تیر می کشد می ترسم اینکه پیرهنت لاله گون شود می ترسم اینکه بستر تو غرق خون شود پهلو شکسته، درد تو را آب کرده است خیلی تو را شکسته و بی خواب کرده است ای نور آشیانه چرا پیر گشته ای؟ آه ای جوان خانه چرا پیر گشته ای؟ جانم فدای پلکِ تَرِ نیمه جان تو بی بی فدایِ روضه ی قدِّ کمان تو بی بی سلام با غم زینب چه می کنی؟ با قصّه سه تا کفن امشب چه می کنی؟ انگار سوزِ آه تو در شور و شین شد ذکر لبانِ خشک تو نام حسین شد تو می روی ولی پسرت بی کفن شود در قتلگاه، کشته ی صد پاره تن شود پس با زبان پر گله زینب در آن میان رو بر مدینه کرده و وا می کند زبان: این کشته ی فتاده به هامون حسین توست وین صید دست و پا زده در خون حسین توست این ماهی فتاده به دریای خون که هست زخم از ستاره بر تنش افزون حسین توست ... #شعر_روضه_حضرت_زهرا #شعر_فاطمیه #فاطمیه #حضرت_زهرا #فاطمه_الزهرا #وحید_محمدی #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین

من نوشتم دوستت دارم کران تا بیکران پس سراغم را بگیر از نامه ی نامه بران هر کسی در دار دنیا دل به یاری بسته است من دلم با تو خوش است و دیگران با دیگران من اگر فردا نباشم ، امشبم خرج تو شد این همه من آمدم یک شب تو هم بد بگذران قصه ی بی کربلایی ، غصه ی شیرین ماست ما اگر که زهر هم خوردیم بوده شوکران شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی ای فدای آن لب خشکت تمام نوکران اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی بعد قتلت رفته بالا ناله های چاکران فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی کاش تو تنها نبودی در میان کافران وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی رد شدند از روی تو با اسب ها ، غوغاگران لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمیـعاَ تَنْظُرونی میشنید این خطبه را در خیمه گوش خواهران کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی می‌رود حالا رباب از حال بین مادران تا پدر از پا بیفتد طفل شیری را زدند داغ روی داغ میدیدند آن غم پروران اصغر و زهرا کتک خوردند چون جای امام این اصول عشق باشد بین این همسنگران «میخ» کار نیزه کرد و«در»بجای خیمه سوخت فاطمه هم داشت گودالی که افتاده در آن خونی و خاکی شده در کوچه قرآنِ علی کوثر افتاده ست زیر دست و پای ابتران آه یا فضه خذینی ! بند بندم خرد شد اینقدر که رد شدند از روی در خیره سران ثلث سادات جهان را پشت در انداختند گوهر من را به خون کشتند این بی گوهران هر چه هم ماتم ببینم گریه مال کربلاست مضطری بودم چنین شد ، وای بر آن مضطران این علی را سالم از مسجد به خانه میبرم شیرخواره اش آنچنان شد ، شد علیِ اکبر آن من به ضربی گوشوارم در میان کوچه ریخت وای از دستان خولی ها و وای از زیوران #شعر_مناجات_سیدالشهداء #شعر_روضه_سیدالشهدا #شعر_روضه_حضرت_زهرا #حضرت_زهرا_س #علیرضا_وفایی_خیال #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین