#مناجات_مهدوی_حضرت_مسلم_علیه_السلام
#شب_اول_محرم
#ورودیه
ای آشناترین که غریب زمانه ای
هستی ِشیعیان تو چرا بی نشانه ای
جای تو نیست کوه و بیابان بیا به شهر
طاووس جنّت از چه تو بی آشیانه ای
هر روزه با گناه، دلت را شکسته ام
دارم همیشه وقت شکستن بهانه ای
حاجات من شنیده ای اما تمام عمر
نشنیده ای ز من سخن عاشقانه ای
گفتم بیا همیشه ولیکن نساختم
در سینه ام برای حضور تو خانه ای
صاحب عزا، دوباره محرّم رسیده است
سمت کدام مجلس روضه روانه ای
شاه غریب، فکر غریبی ِمسلمی
یاد جفای کوفه و اشک شبانه ای
بالای بام،ناله زده ای حسین نیا
تا که رقیّه ات نخورَد تازیانه ای
با خون حنجرم بنویسم میا حسین
ای آشناترین که غریب زمانه ای
✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن)
#کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین
هدایت شده از روضه دفتری
زمان:
حجم:
207.2K
#ورودیه
شش ماه راه آمد که راه غم بگیرد
شش ماه آمد بر دلش مرهم بگیرد
اما رسیده مجلس ماتم بگیرد
جایی که دلها را غم عالم بگیرد
حق دارد این خانوم قلبش غم بگیرد
این کیست این نامی نفسگیر است زینب
این کیست معنای تفاسیر است زینب
بالاتر از درک تعابیر است زینب
او کاف و هاء و یاء تقدیر است زینب
باید که شام و کوفه را باهم بگیرد
با محملی که راهدار آن خلیل است
با کعبهای که پردهدارش جبرئیل است
با پردهای که آفتاب آنجا دخیل است
بر ناقهای که تحت فرمان کفیل است
بانو رسیده پهنهی عالم بگیرد
تا کربلا تا کربلا را دید زینب
آمد سرش از آنچه میترسید زینب
بعد از حسن هرگز نمیخندید زینب
گرچه به این عالم نفس بخشید زینب
میگفت غم راهِ نفسهایم بگیرد
آنقدر دارد دلهره شاید بمیرد
راحت نمیگردد فقط باید بمیرد
پایش بر این صحرا اگر آید بمیرد
اکبر اگر این پرده بگشاید بمیرد
باید که دستش را علی محکم بگیرد
عباس زانو زد رکابش را گرفته است
اکبر دو دست مستجابش را گرفته است
حالا حسینش اضطرابش را گرفته است
با خواهرش دور رُبابش را گرفته است
بابا زِ چشم دختران شبنم بگیرد
عباس علم کوبید یعنی شیر اینجاست
یعنی که صاحب صولتِ شمشیر اینجاست
یعنی علی یعنی دَمِ تکبیر اینجاست
یعنی به مرگِ بی رگان تعبیر اینجاست
در پیش خانوم است تا پرچم بگیرد
سینه سپر کرده سواری را نبیند
قد راست کرده نیزهداری را نبیند
تا چادر خانوم غباری را نبیند
دامان طفلان ردِ خاری را نبیند
با تیغ خود ذکر هوالاعظم بگیرد
فرمود با بانو امیر کربلا من
با مرتضی تا مرتضی یا مرتضی من
پیش تو خاک و پیششان واویتلا من
هرقدر لشگر هرقَدَر نامرد با من
با غم بگو دارد جگر راهم بگیرد
اما هزاران بار غم را دیده زینب
از کودکی دست قلم را دیده زینب
پیشانی و ضرب علم را دیده زینب
بی او حرامی و حرم را دیده زینب
پنجاه سال این نوحهها را دم بگیرد
در زیر لب میگفت با تکرار ای وای
از قتلگاه و تل و چشمِ تار ای وای
از ازدحام و خنده و انظار ای وای
از شعله و از خیمه و اشرار ای وای
دور مرا نامرد و نامحرم بگیرد
دارد دعا طفلی زِ محملها نیافتد
یا که حسینش پیش قاتلها نیافتد
تا که سرش دست اراذلها نیافتد
تا که تنش بین قبایلها نیافتد
تا در بغل آن پیکر درهم بگیرد
#حسن_لطفی
#ورود_به_کربلا
#ورودیه
به شاه تشنه دیار بلا چو منزل شد
بلا رسید برابر اجل مقابل شد
فکند بار شه تشنه لب کنار فرات
زمین ماریه از اشک بیکسان گل شد
در آن دیار چو افکند بار و کرد قرار
تو گفتی آیت رحمت به خلق نازل شد
طلب نمود برِ خویش ساربان و بگفت
رسید بار به منزل مراد حاصل شد
شما به منزل مقصود خویش برگردید
که بهر ما دگر امروز طیّ منزل شد
فتاد ناقۀ گردون ز پویه در آن دشت
پیاده زینب مظلومه تا ز محمل شد
بپا نمود سراپرده ای که پردگیش
درون پرده به سبعین الف کامل شد
ولی رسید پی قتلش آن چنان سپهی
که گرد او به مه و آفتاب حایل شد
چو گشت بسته بر آن شاه راه گفت قضا
ز بهر زینب مظلومه کار مشگل شد
دریغ و آه که شد زیب نوک نیزه سری
که مهر می نتوان با رخش مقابل شد
زهم گسیختی ای کاش رشتۀ شب و روز
چو دست سلسله ای بستۀ سلاسل شد
سرادقی که در او جبرئیل راه نداشت
فغان که از پی تاراج شمر داخل شد
بریز بهر شهیدی ز دیده خون «جودی»
که پاره پاره ز تیغ هزار قاتل شد
#جودی_خراسانی
آمد ارباب! سلامت سرش ان شاءالله
حرز زهراست به دور و برش ان شاءالله
کاروان از سفر حج به سلامت آمد
بار ماتم نکشد هاجرش ان شاءالله
می شود فاتح این قلعه خیبر، حیدر
شبه پیغمبر، علی اکبرش ان شاءالله
گرچه یک دست سپر دارد و یک دست علم
مشک برداشته آب آورش ان شاءالله
به کسی آرزویش را نسپرده است رباب
تازه داماد شود اصغرش ان شاء الله
این سه ساله نوهء محترم فاطمه است
درد پهلو نکشد دخترش ان شاءالله
خوانده بر گوش رقیه چقدر آیه حسین
تا حراجی نرود زیورش ان شاءالله
نخورد در حرمش سیلی محکم ز کسی
نرسد دست کسی معجرش ان شاءالله
فاطمه زیر گلوی پسرش بوسه زده
تا نگردد پُرخون حنجرش ان شاءالله
لحظه غارت اگر شد نرود پیرهنش
جلوی چشم تر مادرش ...ان شاءالله
ساربان گشته فقط نیمه شب اطراف حسین
چشم بد دور ز انگشترش ان شاءالله
سر خولی چقدر بر سرخورجین گرم است
نرود کنج تنور آخرش ان شاءالله
بین بازار اگر عمه نگهبان سر است
می شود محمل او سنگرش ان شاءالله
ختم بر خیر شود در وسط کوفه و شام
با اراذل سفر خواهرش ان شاءالله
#ورودیه
#محرم_۱۴۰۴
#رضا_دین_پرور