❓ معنای «شیعه» در عصر پیامبر(ص)؟ از اخبار و تواريخ بر مى آيد كه در زمان پيغمبر اكرم(ص) عده قابل توجهى از صحابه، از خواص حضرت علي(ع) و همراهان او بودند و او را امام و پيشواى خود به عنوان مبلّغ پيامبر(ص) و مفسر تعليمات و احكام او مى دانستند و اين عده از همان زمان به نام شيعه حضرت علي(ع) شناخته مى شدند، اين حقيقت را با مراجعه به كتاب هاى اهل لغت مانند «نهايه» ابن اثير و «لسان العرب» و امثال آنها مى توان دريافت، آنها تصريح مى كنند كه نام «شيعه» بر پيروان حضرت علي(ع) و فرزندان او و دوستان آنها، اطلاق شده، تا آنجا كه اسم خاص آنها گرديده است. ناگفته پيداست اگر منظور پيامبر اكرم(ص) از تعبير «شيعه علي» در روایاتی که از ایشان وارد شده تمام كسانى كه او را دوست مى داشتند، يا لااقل او را دشمن نمى دانستند، بوده باشد، به طورى كه اكثر يا همه مسلمانان را شامل شود (آنچنان كه بعضى از افراد كم اطلاع پنداشته اند) تعبير «شيعه» در چنين موردى هيچ مناسبتي نداشت؛ زيرا تنها علاقه داشتن يا عداوت نداشتن به كسى براى اطلاق اسم «شيعه» بر او كافى نيست؛ بلكه در مفهوم اين كلمه خصوصيتى بيش از اينها قرار داده شده است. شيعه يعنى پيرو و تابع؛ بلكه تنها پيروى و تبعيت هم كافى نيست و مداومت و التزام به اين معنا، در آن افتاده است. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0408682 #شیعه #عصر پیامبر(ص) #پيغمبر_اكرم(ص) #پيامبر(ص) #حضرت_علی(ع) #شيعه_علی __________________