بچگی‌هام از از اون دانش‌آموزای فراری از مشق بودم. از اون‌ها که بعدِ چهار پنج خطِ خرچنگ و قورباغه، دو سه خط رو قورت می‌دادند و می‌پریدند به جلو. از اون‌ها که قورباغه‌های چاق و درشت هیکل تو دفتر مشقشون زیاد کلمه تو شیکمشون بلعیده بود. که یک صفحه مشقشون، تو هشت نه خط خلاصه می‌شد. یادمه سخت‌گیری معلم عربی‌مون هم منو از صرافت ننداخت و تا آخر راهنمایی دوتا یکی از تمرین‌ نوشتن در رفتم و تو امتحان‌ها اون‌قدری خوب عمل‌کردم که جبران شه. امشب که باید از فصل اولِ "چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم" زویا پیرزاد رونویسی کنم شدم همون دختر بچه‌ی نق‌نقوی بدخط دورانِ راهنمایی که دلش می‌خواد خرچنگِ تو خط و خطوط دفترش، با اون چنگال‌های قیچی شکل، چندتا جمله رو ببره و بندازه دور. حیف که نمیشه....😢 #از_دل_تمرین

وعُقبَى الكافِرينَ النّار🔥

و اذا کانت النفوس کبارا تعبت فی مرادها الاجسام... [ دیوان متنبی ]🌱

اول: دیوار شکافته می‌شود. کعبه فاطمه را در آغوش می‌کشد. کعبه سقف ندارد، تا آسمان ادامه دارد با هزاران هزار ستاره. پرده‌ی شب که بر سر خانه‌ است همچون آسمانِ شبِ مکه تیره است اما درخشان و نورانی. قرص ماه از همیشه روشن تر. از همیشه زیبا تر... دوم: فاطمه پا از شکاف کعبه بیرون می‌گذارد. قنداقه‌ای از نور درآغوشش. ابوطالب عبا از صورت نوزاد کنار می‌کشد: یا رب هذا الغسق الدجی والقمر المنبلج المضی بین لنا من أمرك الخفی ماذا ترى فی اسم ذا الصبی "ای خداوند تاریکی و آفتاب و ماه! از آن امر و الطاف خفی خود بر ما روشن نما، که ما اسم این کودک را چه بگذاریم." پس صدای هاتفی را می‌شنود که می گوید: یا أهل بیت المصطفى النبی خصصتم بالولد الزكی إن اسمه من شامخ العلی علی اشتق من العلی* او را علی بخوان خداوند او را با نامِ برتر خود می‌خواند. ___ *گنجى شافعى‏،محمد بن یوسف،كفایة الطالب فی مناقب على بن أبى طالب(علیهما السلام)، ص ۴۰۶ *برگرفته از کتاب طلوع روز چهارم

میلاد مولا و آقای ما امیرالمؤمنین جان مبارک🌻