اول این‌که؛ نهاد علم و پژوهش به نهاد اجرا و صنعت متصل نیست و ارتباط نظام‌مندی بین آنها وجود ندارد. به‌عبارت‌دیگر، بین پژوهشگر و نهاد پژوهشی و نهاد اجرا فاصله زیاد است و در تمام مراحل پژوهش، از انتخاب موضوع پژوهش گرفته تا شناسایی مسائل، انجام مراحل پژوهش و حل مسئله این جدایی وجود دارد. دوم این‌که؛ اکثر پژوهش‌ها #مسئله‌_محور نیستند. لازمۀ اجرایی شدن پژوهش‌ها، عبور از پژوهش‌های نظری و کلی و رسیدن به پژوهش‌های کاربردی و مسئله‌محور است که در کتاب حاضر به‌‌طور مختصر و در کتاب روش تحقیق مسئله‌محور #راهبردگرا به‌صورت تفصیلی توضیح داده شده است. سوم این‌که؛ روش علمی مناسبی برای اجرایی‌سازی پژوهش در ایران نهادینه نشده است. در این مورد پیشنهاد نگارنده روش PDIA یا همان روش انطباق مداوم مسئله‌محور است. در این روش، پژوهش و اجرا همگام حرکت کرده و تا حل مسئله با همدیگر تعامل جدی دارند. با توجه به اهمیت این روش، در کتاب حاضر به‌صورت مختصر به توضیح آن پرداخته‌ایم. مقام معظم رهبری در زمینۀ اتصال نهاد علم و پژوهش دانشگاهی به اجرا و حل مسئله فرموده‌اند: «باید کار به‌جایی برسد که هر پایان‌نامه‌ای که یک دانشجو در زمینه‌های گوناگون علمی تهیه می‌کند، از همان اولی که این پایان‌نامه می‌خواهد تشکیل بشود، یک حامی داشته باشد؛ چه از بخش خصوصی، چه از بخش دولتی.» 🆔 @maks_e_andisheh