🌕 دفاع از حق، بدون هیچ شائبه‌ای! 🔸آیا ما در برابر حق ـ هرچه می‌خواهد باشد ـ تسلیم هستیم، یا اینکه توان و تحمّلِ ما نسبت به تلقّیِ حق، محدودیّت دارد و هر حقّی را نمی‌توانیم قبول کنیم؟ 🔸هر کسی در آن ظرفیّت و سِعۀ وجودیِ خود، در مواجهه با حق و تلقّیِ آن، محدودیّتی دارد که اگر بخواهد از آن مقدار بالاتر برود، عقب‌نشینی می‌کند! 🔸تا وقتی که مسئله مربوط به دیگران است، خیلی خوب از حق دفاع می‌کنیم و خیلی خوب نسبت به مسائل، بررسی و تفحّص و تفتیش می‌کنیم و خیلی خوب مسائل را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم؛ اما همین‌که این قضیه می‌خواهد در عائله و خانوادۀ ما بیاید و با مسائلِ خانواده و عائلۀ ما ارتباط پیدا کند، می‌بینیم که دیگر صحبت‌ها کمرنگ می‌شوند و آن دفاعی را که دیروز می‌کردیم، دیگر امروز نمی‌کنیم و مسئله را کمرنگ تلقّی می‌کنیم و نسبت به قضایا حسّاسیت نشان نمی‌دهیم؛ چون این قضیه با خودِ ما و منافعِ ما، دارد اصطکاک پیدا می‌کند.. اینجا است که آیۀ قرآن می‌فرماید: ﴿وَلَا يَخشَوۡنَ أَحَدًا إِلَّا ٱللَهَ﴾ 🔸در مقابل حق نباید از کسی ترسید، بلکه باید صریح و بدون هیچ‌گونه مسامحه‌ای گفت. یا اصلاً نباید گفت، نه قبل و نه در یک‌هم‌چنین موقعیتی؛ و یا اگر می‌گوییم، در همۀ موارد باید بگوییم! 🔸در قضاوت‌هایی که می‌خواهیم بکنیم وقتی می‌بینیم که با بعضی از مصالح خودمان در تعارض است، کوتاه نیاییم! یعنی این‌طور نباشد که یک روز کوتاه بیاییم و یک روز سفت بگیریم، بلکه در هر دو مورد باید محکم بایستیم! 📝 حضرت آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ــــــــــــــــــــــــــــــــ 📚 #آموزه‌های_ولایت، ص 43 #مراقبه #سلوک_عقلانی #حق_گرائی #تسلیم #استقامت #ظرفیت_وجودی @maktabe_vahy 🌸..🌸..🌸..🌸