▫️همســر شهیــد نقل می‌کنند: یک‌روز تو خیابون احمدآباد مشهد در حال راه‌رفتن بودیم که حسین‌آقا از اوضاع حجاب و پوشش خانمها در اون مکان به‌شدت ناراحت شد؛ ▫️گفت: جرات نمی‌کنم حتی لحظه‌ای، چشم‌هام رو به روم رو نگاه کنه! مگر این خانم‌ها که این طور وارد خیابان میشن برادر یا شوهر یا پدر ندارند؟! ▫️بعد متوجه صدای اذان مغرب شد و گفت که دیگه امر به معروف و نهی از منکرِ زبانی فایده نداره رفت و از جلو یک مغازه یک کارتُن آورد و من متعجب او را نگاه می‌کردم! کارتن رو باز کرد و ایستاد و با صدای بلند شروع کرد به اذان‌گفتن؛ ▫️مردم همه نگاه می‌کردن؛ اصلا نگاههای مردم براش مهم نبود؛ شروع کرد به نمازخواندن؛ من خیلی خجالت کشیدم؛رفتم یک‌متر اون طرف‌تر ایستادم؛ کاش اون.روز می‌رفتم و باافتخار کنارش می‌ایستادم؛ آدم‌هایی که درحال رفت و آمد بودند، مثل آدمهای متحجّر به او نگاه می‌کردند. ▫️نمازش که تمام شد کارتُن رو برداشت و گذاشت سر جاش و گفت الان باید با کار عملی امر به معروف را انجام داد و من الآن معنی حرف آن‌سال او را می‌فهمم. #شهید_حسین_محرابی🌹 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌http://eitaa.com/maktabehajqasemsoleimani