#دمِ‌افطاری لحظه‌ی افطار، عالمی دارد شبیه ملاقات پروردگار؛ که: «لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ، فَرْحَةٌ عِنْدَ إِفْطَارِهِ وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ». ملاقات پروردگار هم از جنس رؤیت است و شهود قلبی؛ پس برای درک این فرح و شادی، باید روزه‌مان را با شهود او افطار کنیم ⁉️چگونه؟ در تمام طول روز به زیبایی‌های او بیندیشیم و هرلحظه همان باشیم که او می‌خواهد؛ چه در حلال و حرام فقه، چه در حسن خلق و دوری از صفات ناپسند، چه در آرامش دل و رهایی قلب از درگیری‌های جزیی و محدود دنیایی. 🔺این‌گونه روزه بگیریم، تا در افطار به قدر شبیه شدن به زیبایی‌های او، حضورش را بچشیم و به شهود بنشینیم.