همین اختلاف، مرحوم آقای اکبر پرورش را بر آن داشت تا در آذر سال ۱۳۶۲ از شورای نگهبان تقاضا کند تفسیر خود از اصل سی ام قانون اساسی را بیان کند.📜 بر اساس اصل ۳۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد...😃

شورای نگهبان در مرداد ۱۳۶۳ گفت: «مستفاد از اصل سی ام قانون اساسی، دولتی بودن آموزش و ممنوعیت تاسیس مدارس و دانشگاه های ملی به موجب قوانین عادی نیست!»

این تفسیر خیلی خوش به‌حال جناح راست در آن زمان شد.😅 یک طورهایی انگار مجوز لازم برای رفتن به سمت مدارس غیر انتفاعی پیدا شده بود...

یکی از دلایلی که طرفداران تاسیس مدارس غیرانتفاعی می آوردند این بود که: ما وقتی اداره مدارس را به دست مردم بدهیم، بار سنگینی از جهت مالی از دوش دولت برداشته می‌شود.😪

دولت ها همیشه برای تامین هزینه های آموزش و حقوق معلم ها و ... درد سر دارند و تامین مالی نظام آموزش برایشان یک کابوس است.😬😬😬

حالا شما فکرشو بکنید که تازه جنگ تمام شده بود 1⃣ اولا خزانه کشور حال خوبی نداشت 2⃣ و تازه کل خرابی‌های جنگ هم باید توسط دولت بازسازی می شد. خب...... معلوم است دیگر که دولت از خدایش است که یکی بیاید و بار سنگین آموزش را از دوشش بردارد.😢😢

اصغر نوروزی (معاون وزیر آموزش و پرورش در حوزه مدارس غیرانتفاعی در دولت های میرحسین موسوی، هاشمی رفسنجانی و سیدمحمدخاتمی) می گوید: 🚸 در سال ۶۷ که طرح مدارس غیرانتفاعی در مجلس دوم مطرح شد. نمایندگان با آن مخالفت کردند ولی آقای هاشمی رفسنجانی با این طرح موافق بودند و ایشان تمام تلاش خود را کرد تا این مدارس ایجاد شوند... هرچند ارائه خدمات آموزشی رایگان به همه در قانون اساسی آمده است ولی دولت نتوانست این کار را انجام دهد.🤐🤐 به همین دلیل قانون تشکیل مدارس غیرانتفاعی تصویب شد.

خلاصه.... از آن زمان بود که تند و تند مدارس غیرانتفاعی، اول در تهران و شهرهای بزرگ و بعد از آن در شهر های دیگر و بعدترش در هر کوی و برزن ساخته شد...

موافقید چن تا عکس ببینیم؟؟👇👇