22.51M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 #چالش_های_فقهی_کرونایی
قسمت ششم
🎙اهمیت مبادی معرفتی در حل مسائل فقهی
▪︎ #یادداشت_صوتی استاد حمید وحیدی، مدرس سطوح عالی
@manaatt
اندیشکده فقهی مناط
📌 #چالش_های_فقهی_کرونایی قسمت ششم 🎙اهمیت مبادی معرفتی در حل مسائل فقهی ▪︎ #یادداشت_صوتی استاد حمید
📌 #چالش_های_فقهی_کرونایی قسمت ششم
🎙جایگاه مبادی معرفتی در بررسی مسائل فقهی
▪︎ اهم نکات #یادداشت_صوتی استاد حمید وحیدی
🔸 نگاه جزیره ای و نقصان در استنباط
در بررسی مسائل فقهی نباید به نحو جزیره ای عمل کرد. البته هر علمی سازوکار خود را دارد اما از طرفی نباید از تأثیر متعاضد علوم غافل شد. اگر فقیه متکلم زبردستی نباشد و یا اینکه در علوم عقلی پایگاه مستحکمی نداشته باشد، در خروجی های فقه خود دچار خلل و نقصان خواهد بود.
به عنوان مثال: آیا به عنوان حکومت دینی یا به عنوان فرد مؤثر و یا حتی نسبت به خود، قرنطینه را در دستور کار قرار دهیم یا خیر؟ برخی به حدیثی استناد میکنند که رسول اکرم (ص) فرموده اند: لاعدوی(۱)؛ به این معنا که هیچ سرایتی در امراض نیست و اگر سرایتی وجود داشت، پس آن مورد اول چگونه مبتلا شده است؟
نکته ای در این بین مغفول مانده، اینکه همان پیامبری که در برخی موارد به نوعی امر به قرنطینه کرده(۲)، همان پیامبر فرموده اند:«لاعدوی». البته سند این روایات قابل بررسی است اما ما فرض را بر صحت استناد آنها می گذاریم.
🔸 حل تعارض متوهم
نکته کلیدی در فهم این گونه روایات این است که ما نباید با رویکرد فقهی به روایات معرفتی بنگریم. یکی از این دو روایت در ساحت معرفتی سخن می گوید و دیگری در ساحت کنش بیرونی.
در حدیث لا عدوی منظور این است که در مقام قلبی هیچ چیز را نباید دارای اثر دانست، چرا که تأثیر همه چیز به دست ملکوتی است که آن ملکوت به دست خدای متعال است.(۳) بنابراین این حدیث در فضای آیاتی همانند «وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى»(۴) سخن می گوید و نباید با استناد به حدیث «لاعدوی» تلاش های مداوا گرانه را نفی کرد.
اما از طرفی هم نباید نگاه های مادی به مسئله داشت و با استناد ناصحیح به امثال آیه «لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى » همه چیز را در سعی و تلاش خلاصه کرد.
__________________________________
۱- الكافي (ط - الإسلامية)، ج۸، ص: ۱۹۶
۲- صحیح البخاری، ج۷، ص: ۱۳۰- ۵۷۲۹
۳- يس: ۸۳. فَسُبْحانَ الَّذي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُون
۴- الأنفال : ۱۷
@manaatt
17.58M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 #چالش_های_فقهی_کرونایی
قسمت هفتم
🎙بررسی وضعیت قرنطینه
▪︎ #یادداشت_صوتی استاد حمید وحیدی، مدرس سطوح عالی
@manaatt
اندیشکده فقهی مناط
📌 #چالش_های_فقهی_کرونایی قسمت هفتم 🎙بررسی وضعیت قرنطینه ▪︎ #یادداشت_صوتی استاد حمید وحیدی، مدرس سط
📌 #چالش_های_فقهی_کرونایی
قسمت هفتم
🎙 بررسی وضعیت قرنطینه
▪︎اهم نکات #یادداشت_صوتی استاد حمید وحیدی
🔸 موضوع شناسی قرنطینه
برای بیماری های واگیر با دو موضوع مواجه هستیم؛ یک موضوع ایزوله است که مربوط به کسانیست که بیماریشان قطعی بوده و این مشکل بر ای آنها احراز شده است. موضوع دیگر قرنطینه است که به معنای جدا کردن و ایجاد حجز و مانع نسبت به افرادیست که مشکوک به بیماری هستند نه اینکه لزوماً بیمار باشند. تفاوت این دو موضوع باید در بررسی های فقهی لحاظ شود زیرا تاثیرات مهمی می تواند داشته باشد.
اگر حضرت رسول (ص) فرموده اند که از افراد مجزوم فاصله بگیرید این مربوط به مسئله ایزوله است، اما موضوعی که ما الان درگیرش هستیم مربوط به قرنطینه می باشد که جدا کردن افراد مشکوک به بیماری است.
بنابراین هرکدام از این دو موضوع باید جداگانه مورد بررسی فقهی قرار بگیرد.
🔸 وجه جمعی میان روایات
در روایات از سویی از تعامل با اشخاصی که مبتلا به بیماری واگیردار هستند نهی شده ایم (۱) و از سوی دیگر شاهد این نقل هستیم که اهل بیت علیهم السلام با آنها تعامل داشته و حتی هم سفره شده اند.(۲) لذا این مسئله یک بررسی دلالی و فقه الحدیثی می طلبد.
وجه جمعی که به نظر می رسد این است که روایاتی که امر به فاصله از بیماران واگیردار می کند، اشاره به این وجه دارد که به لحاظ پزشکی و بهداشتی باید از آنها اجتناب شود لذا آنها مربوط به جنبه بهداشتی موضوع هستند. از سوی دیگر روایاتی که بیانگر هم سفره شدن اهل بیت علیهم السلام با بیماران واگیردار است، جهتشان این است که فرار کردن شما نباید به معنای تحقیر و اهانت به شخصیت این افراد بوده باشد. به عبارت دیگر اگر ما از بیماران مجزوم دوری می کنیم این بدین معنی نیست که ما آنها را مبغوض شمرده، طردشان می کنیم و ایشان را مستحق اهانت می دانیم. لذا اهل بیت علیهم السلام می خواستند بفرمایند که درعین اینکه شما مسائل بهداشتی را رعایت می کنید بی احترامی نباید بکنید و نباید این مشکل را به حساب بد بودن آنها گذاشت.
متأسفانه در فرهنگ مسیحیت در قرون وسطی این مسئله مطرح بوده که افراد مجزوم را مبغوضین خدا و مورد بلای از روی سخط الهی می دانستند. در نقل های تاریخی هم داریم که این بیماران را به محیط های جدای از جامعه بشری می بردند و در آنجا رها می کردند و آنها با وضع بسیار رقت انگیزی در آن محیط جان می دادند.(۳)
__________________________________
۱. فِرَّ مِنَ الْمَجْذُومِ فِرَارَكَ مِنَ الْأَسَد-من لا يحضره الفقيه، ج۳، ص: ۵۵۷
۲. الكافي (ط - الإسلامية)، ج۲، ص: ۱۲۳
3. Covey, Herbert C. (2001). "People with leprosy (Hansen's disease) during the Middle Ages"
@manaatt
31.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 #چالش_های_فقهی_کرونایی
قسمت هشتم
🎙قاعده لاضرر و شیوع کرونا
▪︎ #یادداشت_صوتی استاد حمید وحیدی، مدرس سطوح عالی
@manaatt
اندیشکده فقهی مناط
📌 #چالش_های_فقهی_کرونایی قسمت هشتم 🎙قاعده لاضرر و شیوع کرونا ▪︎ #یادداشت_صوتی استاد حمید وحیدی، مد
📌 #چالش_های_فقهی_کرونایی
قسمت هشتم
🎙 قاعده لاضرر و شیوع کرونا
▪︎اهم نکات یادداشت صوتی استاد حمید وحیدی
🔸 چیستی و چرایی قرنطینه
قرنطینه به معنای ایجاد مانع برای افراد مشکوک به بیماری است نه افرادی که به نحو قطعی مبتلا هستند و آنچه از موضوع قرنطینه بر می آید این است که قرنطینه به نوعی ایجاد مانع از رسیدن ضرر به مسلمانان و افراد بشر بطور عام است و طبق «لاضرر و لاضرار» (۱)، اسلام مخالف ضرر رساندن به دیگران است.
🔸آیا افراد مشکوک به بیماری نیز در دایره شمول لاضرر خواهند بود؟
اگر فردی قطعاً مبتلا به بیماری است، شکی نیست که مشمول «لاضرر» خواهد بود و آن فرد مبتلا نمی تواند با استناد به «قاعده سلطنت» (۲) و با ادعای سلطنت بر مال و جان خود، وارد جامعه شود چرا که معروف ترین روایت لاضرر، در جریان سمرة بن جندب نقل شده است که دقیقا شبیه به همین مورد است. (۳)
اما آیا فردی که مشکوک به بیماری است را هم می توان با استناد به «لاضرر» وارد قرنطینه کرد؟
در ابتد ای امر باید گفت که به مجرد احتمال، نمی توان به لاضرر استناد کرد.
اما اگر خوف ضرر وجود داشته باشد – که خوف غیر از احتمال است- باید دو عنصر را بررسی کنیم:
۱. میزان احتمال
۲. محتمل
اگر در موردی ده درصد احتمال ضرر وجود داشته باشد، می توان گفت که خوف ضرر در این مورد وجود ندارد اما از توجه به محتمل نیز نباید غافل شد چرا که گاهی محتمل ما از بین رفتن یک یا ده ها فرد است. کما اینکه در مورد این ویروس یک نفر در چرخه تضاعفی این بیماری میتواند چندین نفر را بیمار کند و زمینه مرگ آنها را فراهم کند. این قبیل محتمل ها به گونه ای نیست که بتوان به راحتی از او چشم بپوشیم. لذا قوت المحتمل نقش تعیین کننده ای در بررسی ما دارد.
🔸 تعارض قاعده لاضرر و قاعده سلطنت
اگر بخواهیم مردم را با استناد به لاضرر از فعالیت های اجتماعی و اقتصادی و یا فردی منع کنیم و حتی قوه قهریه را به کار بگیریم، قهرا با مقتضای «الناس مسلطون علی اموالهم» مخالفت کرده ایم.
صاحب جواهر در تعارض این دو قاعده، قاعده سلطنت را مقدم می داند و علت آن را اعتضاد به عمل اصحاب می داند. اما محقق اصفهانی قاعده لاضرر را حاکم بر قاعده سلطنت می داند با این تعبیر که نفی ضرر حاکم بر قاعده سلطنت است.
برخی از علما نیز قائل به تفصیل شده اند مثلاً با استناد به روایتی که در مورد سمرة بن جندب نقل شده معتقدند که اگر تصرف مالک با انگیزه عقلائی باشد، قاعده سلطنت مقدم خواهد بود و در صورتی که انگیزه مالک غیر عقلائی باشد، لاضرر مقدم خواهد بود.
🔸 در تعارض لاضرر یک شخص با دیگران چه باید کرد؟
اگر شخصی با اضرار به غیر، خودش متضرر شود کدام را باید مقدم بدارد؟ به عبارت دیگر اگر میان دو نفر در لاضرر تعارض پیدا شود چه باید کرد؟
نکته ای که در این بین وجود دارد این است که آیا مطلق عدم انتفاع و عدم ربح ضرر به حساب می آید؟ برخی معتقدند که عرفاً این معنا قابل استفاده است اما از آنجا که شمول روایات درباره آن محل تأمل است لذا عدم ربح را مصداق ضرر ندانسته اند. البته این به مفهوم شناسی واژه ضرر بازمی گردد.
در حل این تعارض، قواعد باب تزاحم نیز به کار گرفته شده است.
نکته مهمی که باید مورد توجه قرار گیرد این است که لاضرر، دلیل امتنانی است و این امتنان منحصر به یک فرد نیست و طبعاً شامل جمیع امّت خواهد بود. لذا در محاسبه این تعارض برخی علما به قواعد باب تزاحم تمسک کرده اند.
بد ین صورت که اگر قرنطینه کردن مستلزم اضرار به عده ای از افراد جامعه باشد و قرنطینه نکردن مستلزم اضرار به عده دیگری باشد، نحوه محاسبه چگونه است؟ آیا باید تعداد طرفین را بسنجیم؟ آیا باید کیفیت ضرر را مقایسه کنیم که آنجا ضرر مالی است و اینجا جانی؟ طبیعتاً تحمل ضرر مالی به انگیزه مصونیت از ضررهای جانی در جامعه به معنای از دادن انفس، امری عقلایی و مورد پسند عقل است.
______________________________
۱. كافي (ط - دار الحديث)، ج ۱۰، ص: ۴۷۸
۲. الناس مسلطون علی اموالهم - الخلاف، ج ۳ ، ص: ۱۷۶
۳. سمرة بن جندب با بهانه رسیدگی به نخل خود، بدون اجازه وارد منزل یکی از انصار می شد.
@manaatt
9.62M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔸 قال الله عز و جل: و عزتي و جلالي لااحجب بيني و بينك في وقت من الأوقات حتي تدخل علي اي وقت شئت و كذلك افعل باحبائي
@manaatt
May 11
🔸 الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین و الائمة المعصومین صلوات الله علیهم اجمعین 🔸
با الطاف الهی و عنایت امیرالمومنین صلوات الله علیه و همزمان با ایام الله غدیر و عید ولایت، "مناط" دور جدید فعالیت های خود را آغاز میکند.
@manaatt
12.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 پرونده چهارم: #چالش_های_فقهی_کرونایی
🎞 #تیزر
بزودی مباحث تکمیلی این پرونده منتشر خواهد شد.
@manaatt
🌐 تارنمای «مناط» رونمایی شد.
📌 برای مشاهده پروندههای مناط به نشانی www.manaatt.ir مراجعه نمایید.
💡با ما همراه باشید...
🔸 مناط؛ مباحثات نو در اجتهاد طراز
@manaatt
🌐 تارنمای «مناط» رونمایی شد.
📌 برای مشاهده پروندههای مناط به نشانی www.manaatt.ir مراجعه نمایید.
📁 پرونده اول: ماهیتشناسی فقه نظام
🔗manaatt.ir/maheyat-shenasi/
📁 پرونده دوم: نقش نهاد فقاهت در گام دوم
🔗manaatt.ir/nahade-feghahat/
📂 پرونده سوم: مبانی فقه نظام ساز در اندیشه امام و رهبری
🔗manaatt.ir/mabani-feghhi-nezam/
📁 پرونده چهارم: چالشهای فقهی کرونایی
🔗manaatt.ir/chalesh-feghhi-corona/
🔸 مناط؛ مباحثات نو در اجتهاد طراز
@manaatt