📄یادداشتی در تحلیل شخصیت #آقامیری 🖋عباس سیدنژاد 🔻از دیروز تا الان چندبار نوشتم و پاک کردم. با خودم گفتم یک بار همه مطالب را بخوان و بعد بنویس. من یک عادت بیخودی که دارم این است که در اینگونه مواقع علاقمندم همیشه برگردم به دوران طلبگی پایه یک تا پنج ببینم این کسی که دارند در‌موردش حرف می زنند چطور طلبه ای بوده؟ چطور طلبه ای بوده؛ نه اینکه چطور درس خوانده، چه استادی داشته، نمره هاش چنده یا چی...،نه، بلکه روحیات و عملکرد اخلاقی دوران طلبگی اش چگونه بوده. 🔻باید مردم این را بدانند، شخصیت روحانیت در یک روحانی از حجره نشینی و #زیست_طلبگی شکل می گیرد و آن قدری که طلبه از این زیست تاثیر پذیر است از هیچ درس اخلاق و عرفان و استاد عرفانی تاثیر نمی گیرد. فرم و قالب طلبه در حجره ها شکل می گیرد اما در این میان نوعی نادر وجود دارد که سیر تحولش بسیار جذاب است. به عنوان طنز و داخل پرانتز می گویم؛ براساس همین زیست، فرق است بین طلبه های فلان استان با یک استان دیگر، مثل طلاب تهرانی و قمی😀 🔻افرادی که در دوران طلبگی بسیار به خودشان و دیگران و خانواده هایشان سخت گرفته اند، نامش چه خشک مقدس باشد چه متحجر، خشک مغزانی بودند که اسلام و انقلاب فقط از زاویه دید آنها معنی پیدا می کرد. 🔻اما قسمت #جذاب این تراژدی آن جا است که معمولا این افراد بعد از مدتی از رفتار خود خسته و ۱۸۰ درجه متحول می شوند و چون دلیل خستگی شان، نارضایتی و طرد او توسط اطرافیان بوده، مبنای تحول هم بر اساس رضایت اطرافیان شکل می گیرد. (از این نمونه ها زیاد دیده ام) و این جاست که از مرز تفریط نیز می گذرد تا بتواند کاستی های روحی و روانی گذشته را جبران و خلل شخصیتی اش را کامل کند. 🔻یادتان باشد طلبه هایی که امروز یا در مرز تفریط هستند یا در مرز افراط، (با معدود استثنا) مهندسی معکوس رفتار گذشته خودشانند. آقا میری از این دسته بود.(تحقیق کنید و حرفم را به راحتی باور نکنید) اما آقا میری یک ویژگی برجسته داشت و آن شناخت درد بود ولی داروی درستی را تجویز نمی کرد. #آخوندهای_اینستاگرامی @Manahejj