#حکایت 🌸دیدار در کربلا وقم 🌸#بخش_اول جناب آیت الله آقای حاج عباس کاشانی می فرمودند: به مدت سی دو سال در کربلای معلی در صحن مطهر حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام اقامت نماز جماعت می کردم. در آن ایام جوان لاغر اندام که پیراهن بلند عربی در بر می کردو طنابی نخی به دور کمر می بست بسیار نورانی و خوش سیما بود به طوری که از شدت جمال نمی شد به چهره ی او نگاه کرد در صحن مطهر سید الشهدا علیه السلام در اتاق بالای کفشداری شیخ حیدر،زندگی می کرد. اوشب ها هنگامی که من بر سجاده نشسته و منتظر فرا رسیدن نماز مغرب و عشا بودم،درحالی که به من احترام می کرد از مقابلم رد می شد وبه نماز جماعت حاج شیخ یوسف خراسانی که در آن طرف صحن اقامه نماز می کردند حاضر می شد وبعد از نماز در صحن مطهر می نشست وعلمای اهل سر و اهل دل و معنای کربلا و پیرمرد های عابد و زاهد معروف آن موقع از جمله سید مولوی(که در همان کربلا مرحوم شد)به دور او جمع می شدند و به صحبت هایش گوش می سپردند! وقتی از بعضی جویای احوال آن جوان شدم؛گفتند:شخصی است با این خصوصیات و حالات‌. بنده که شیفته او شده بودم روزی به جهت دیدنش به حجره ای که در آن ساکن بود رفتم،هنگامی که درب حجره را زدم،گفت:کیست؟ گفتم سید عباس امام جماعت........ 🌼#لاله_ای_از_ملکوت 🌼#جلد_اول 🌼#صفحه_۲۳۷ @dastanhavehkaytha

#حکایت 🌸دیدار در کربلا و قم🌸 #بخش_دوم .....با اینکه درب را به روی کسی باز نمی کرد، اما آن روز درب را به روی من باز نمود،هنگامی که داخل حجره شدم دیدم نواری کاغذی که کلماتی از قبیل آیات قرآن و...روی آن نوشته شده بود،دور تا دور حجره نصب شده است! او با اینکه در آن زمان چایی میل نمی کرد برای من چایی آماده نمود انتهای حجره ایوانی وجود داشت که مقابل گنبد طلای حضرت سید شهدا علیه السلام بود واز آنجا گنبد طلایی کاملا نمایان بود. بعد از لحظاتی که در آن جا نشستم ،یک مرتبه دیدم او به طرف آن ایوان دوید وبا صدای بلند شروع به گریه نمود و پیوسته به سر و صورت خود می زد و می گفت:آقا سید عباس می بینی؟! ولی من هرچه نگاه می کردم چیزی نمی دیدم! بعداز حدود نیم ساعت که وارد حجره شد دیدم تمام قسمت جلوی لباسش از کثرت اشک خیس شده است!! وقتی از او سئوال کردم چطور شد که یک مرتبه به ایوان رفتی و این گونه گریه می کردی و خود را می زدی؟! گفت:از وقتی به این حجره آمده ام هر روز مشاهده می کنم که یک پرنده ای می آید و دور گنبد حضرت می چرخد و سپس در آنجا می نشیند و از پر و بال او خون می ریزد و مدام می گوید:وای حسین کشته شد،وای حسین کشته شد و من با دیدن این صحنه بی تاب می شوم و تحمل نمی آورم. آیت الله کاشانی می گفتند:بعد از مدتی که در خدمت او بودم خداحافظی نموده و آنجا را ترک کردم،در بین راه که به منزل می رفتم با یکی از دوستانم که اهل علم بود برخورد کردم او از من پرسید:آقا سید عباس کجا بودید؟بنده هم جریان رفتن به حجره ی آن آقای مجتهدی و اتفاقی که افتاده بود را برایش بازگو کردم. او گفت:به این حرف ها گوش ندهید و آنها را نشنیده بگیرید،بعید است که راست بگوید! از این اغفال ها و دکان داری ها زیاد است. پس از خدا حافظی به منزل رفتم نزدیک مغرب که به جهت اقامه نماز جماعت به صحن مطهر آمده و بر سجاده ی خود نشسته بودم.طبق معمول آن جوان می خواست از مقابلم عبور کند وبه نماز جماعت حاج شیخ یوسف خراسانی حاضر شود،اما هنگامی که به من رسید در کنارم نشست... 🌼#لاله_ای_از_ملکوت 🌼#جلد_اول 🌼#صفحه_۲۳۸ @dastanhavehkaytha

#حکایت 🌸دیدار در کربلا و قم🌸 #بخش_سوم ....در کنارم نشست و بعد از سلام گفت:آقاجان به رفیقتان بگویید:چرا برای خود جهنم مفت می خری‌؟ به او بگویید:لااقل بگوید نمی دانم نه اینکه بگوید این حرف ها بعید است و دکان داری است.... من که کاملاًجریان برخورد با دوستم را فراموش کرده بودم ،اصلا متوجه این حرف نشدم و گفتم:چه می فرمایید؟من منظور شما را نمی فهمم! گفت:همان طلبه ای را می گویم که در بین راه هنگامی که به منزل می رفتید با او برخورد کردید و اتفاقی که در حجره افتاده بود نقل کردید. آیت الله کاشانی می گفتند :در آنجا ناگهان متوجه شدم که ایشان چه قدر به امور اشراف دارند واز گفته های آن شخص راجع به ایشان سخت ناراحت شدم. چندین سال بعد از این ماجرا دولت بعث عراق مرا از کربلا بیرون کرد و بنده به ایران آمدم و بعداز پنج سال سکونت در قم مبتلا به نوعی بیماری شدم،واطبا دارویی به نام (تِنورمین)برایم تجویز کرد و گفتند:تا آخر عمر باید این دارو را مصرف کنم. پس از آن به مدت ده سال این دارو را پیوسته مصرف می کردم تا اینکه دارو نایاب شد وبه مدت سه ماه موفق به تهیه آن نشدم و به ناچار مصرف آن را ترک شد. در همان ایام یکی از دوستان به نام آقای واحدی گفت:شخصی به نام آقای مجتهدی به قم آمده است وقتی مشخصات آقا را برایش بازگو کردم،گفت:آری همین شخص است که می گویید. گفتم:مرا نزد ایشان ببرید وقتی خدمتشان رسیدم..... 🌼#لاله_ای_از_ملکوت 🌼#جلد_اول @dastanhavehkaytha

#حکایت 🌸دیدار در کربلا و قم🌸 بخش چهارم ....وقتی به خدمتشان رسیدم دیدم خود آقای مجتهدی است اما خیلی شکسته شده اند و محاسنشان سفید گشته است! هنگامی که بعداز گذشت بیست سال مجدداً با ایشان برخورد کردم،گفتم:آقا جان چه شد آن جمال وزیبایی،کو آن جوانی و رشادت؟! ایشان با رافتی خاص،تبسمی ملیح نموده و فرمودند :آقا سید عباس،قربانت گردم چرا قرص هایت را نمی خوری؟ گفتم:کدام قرص؟ فرمودند:همان قرصی که باید تا آخر عمر بخورید و سه ماه است مصرف نکرده اید،قرص های تنورمین را می گویم. بنده که بسیار تعجب کرده بودم عرض کردم آقا جان نایاب شده و موفق به پیدا کردن آن نشده ام. ایشان فرمودند:حضرت حواله کرده اند بنده مقداری ازآن قرص را به شما بدهم،آنگاه چهار بسته از آن قرص ها را به من دادند!! آقای واحدی که آنجا بود گفت:آقا می دانید قیمت این قرص ها چقدر می شود؟!اینها از دارو های بسیار گران قیمت است! سپس آقای مجتهدی فرمودند: هر وقت قرص هایتان تمام شد مجدداًبه اینجا بیایید که ما قرص های شما را بدهیم و به این گونه پس از گذشت بیست سال مجدداً یک چنین کرامتی از ایشان مشاهده کردم. پایان 🌼#لاله_ای_از_ملکوت 🌼#جلد_اول 🌼#صفحه_۲۴۰ @dastanhavehkaytha