📜 عنوان: این‌بار نخند... گاهی آدم توی زندگی دچار یه حالت عجیب می‌شه؛ نه اینکه نفهمه اشتباه کرده، اما وقتی یه نفر میاد و می‌خواد کمکش کنه که مسیر رو عوض کنه، به جای اینکه گوش بده، بهش می‌خنده... ردش می‌کنه... و این دقیقاً همون چیزیه که قرآن داره به ما می‌گه: "يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ، مَا يَأْتِيهِمْ مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ" (ای افسوس بر این بندگان! هیچ پیام‌آوری نیامد، مگر آنکه او را مسخره کردند.) سوره یاسین، آیه ۳۰ این آیه فقط گزارش یه اتفاق تاریخی نیست؛ یه هشدار زنده است، برای من و تو، برای الان، برای جامعه‌ای که گاهی به پیام حق می‌خنده و از کنار اون بی‌خیال رد می‌شه... ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی خدا برای برگشت تو، دنبال بهانه می‌گرده خدا همیشه دنبال برگشت ماست. برای همینم گاهی یکی رو سر راهمون می‌ذاره: یه دوست، یه حرف، یه تلنگر، یه کلیپ، یه حدیث... تا بگه: برگرد عزیزم، هنوز فرصت هست. اما خیلی وقت‌ها ما چی کار می‌کنیم؟ با یه خنده رد می‌کنیم، مسخره می‌کنیم، می‌گیم: "بابا ولش کن... اینا همش حرفه!" قرآن دقیقاً همینه رو می‌گه: "هیچ پیامبری نفرستادیم، مگر اینکه باهاش تمسخر شد." و بعدش با لحنی پر از اندوه می‌گه: "یا حسرةً علی العِباد..." یعنی خدا برای خودش غصه نمی‌خوره، برای ما دل می‌سوزونه؛ برای آدم‌هایی که فرصت داشتن، ولی جدی نگرفتن. شاید همون حرفی که دیشب شنیدی، همون کلیپی که دیدی، یا همین منبر امشب، پیام خدا بوده برای تو. مراقب باش از دستت نره... 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – تمسخر حق در لباس مدرن در فضای اجتماعی امروز هم همین اتفاق داره تکرار می‌شه. از روز اول انقلاب، خیلی‌ها به راه حق خندیدن. وقتی امام (ره) گفت «آمریکا هیچ غلطی نمی‌تونه بکنه»، خیلیا توی همین کشور گفتن این حرفا شعاریه. اما دیدیم که خدا با ما بود، و انقلاب پیروز شد. امروز هم وقتی جوون مؤمن از عدالت حرف می‌زنه، از حجاب دفاع می‌کنه، از فلسطین حمایت می‌کنه، از خانواده ایرانی حرف می‌زنه، بعضی‌ها بهش می‌خندن! می‌گن: "تو هنوز دهه شصتی‌ای؟" "بابا این چیزا دیگه گذشته..." اما حقیقت اینه که تمسخر، همیشه ابزار باطله برای خاموش کردن حق. و قرآن دقیقاً داره این لحظه‌ها رو پیش‌بینی می‌کنه: "هیچ پیام‌آوری نیومد، مگر اینکه بهش خندیدن..." 📌 پس اگر امروز کسی، جریانی، یا رسانه‌ای داره صدای حق رو تحقیر می‌کنه، باید بدونیم این یه نشونه‌ست، نه دلیل عقب‌نشینی! تمسخر، نشونه ضعف باطله؛ نه قوتش. ما در عصری زندگی می‌کنیم که خدا هنوزم داره ما رو صدا می‌زنه. نه فقط با پیامبر، بلکه با آدم‌های معمولی، با فرصت‌های کوچک، با حرف‌های ساده. اما وای به حال کسی که این صداها رو بشنوه و بخنده... رد کنه... یا پشت تردید پنهان شه. قرآن می‌گه: "یَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ" خدا داره برای ما حسرت می‌خوره. برای نسلی که شنید ولی نشنید، دید ولی جدی نگرفت. حالا نوبت ماست؛ این‌بار، بخندیم یا بفهمیم؟ تمسخر کنیم یا بیدار بشیم؟ 🧭 از خودمون شروع کنیم. بذاریم پیام‌های خدا به دلمون برسه. و اگه قراره کسی وسط این طوفان، بایسته... همین من و توییم. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #تمسخر #سوره_یس #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: این‌بار هم بخاطر من... بسم الله الرحمن الرحیم گاهی آدم به لحظه‌ای می‌رسه که دیگه واقعاً کم میاره. نه اینکه بی‌دین شده باشه، نه اینکه خدا رو فراموش کرده باشه… ولی فشار زیاد شده. از یه طرف دردِ بی‌مهری، از یه طرف بی‌پولی، از یه طرف نگاه سنگین مردم، از یه طرف بی‌انصافی‌ها، قضاوت‌ها، تنهایی… و درست توی همین نقطه، خدا یه جمله می‌گه؛ نه مثل فرمان یه پادشاه، بلکه مثل حرف دلِ یه رفیق: وَ لِرَبِّكَ فَاصْبِرْ "و بخاطر پروردگارت، شکیبایی کن" (سوره مدثر، آیه ۷) نه گفته: برای پاداش صبر کن. نه گفته: بخاطر مردم. نه حتی گفته: بخاطر خودت. گفته: بخاطر من! ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی صبر، فقط بخاطر خداست خیلی وقت‌ها دلت می‌خواد بزنی زیر همه چی. دلت می‌خواد جواب بدی، فریاد بزنی، قطع رابطه کنی، رها کنی… ولی یه چیزی تو دلت می‌گه: "نه... فقط این‌بارم بخاطر خدا" نه بخاطر اینکه اون آدم لیاقتشو داره، نه بخاطر اینکه شرایط تغییر کرده، بلکه فقط بخاطر اینکه "خدات داره نگاهت می‌کنه..." وقتی توی مسیر سختی، خدا نمی‌گه راه رو می‌برم برات آسون می‌کنم، اول می‌گه: "برای من، تحمل کن" بعدش، خودش کنارته. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – صبر مؤمنانه در عصر فشار و تحقیر این روزها جامعه هم محتاج این آیه‌ست. ما در دوره‌ای هستیم که فشار اقتصادی، فشار رسانه‌ای، تهمت‌ها، تخریب‌ها، همه هست… وقتی ملتی می‌خواد پای اصولش بمونه، پای استقلالش، پای حق‌طلبی‌اش، خیلی‌ها می‌گن: "چرا صبر می‌کنید؟ خسته نشدید؟ عقب‌نشینی نمی‌کنید؟" اینجاست که باید این آیه رو زمزمه کرد: "وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ" صبر کن، نه به خاطر سیاست، نه برای شعار، بلکه بخاطر پروردگارت خدایی که وعده داده: "إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ" خدا با صابران است. اگه یه ملت بلد باشه صبوری با معنا داشته باشه، یعنی صبری که ریشه در توکل داره، نه ضعف، اون ملت شکست نمی‌خوره. اگه سختته... اگه دلت گرفته، اگه فشار روی دوشته، اگه حق‌تو خوردن و صبوری کردی و گفتی چرا من؟ خدا دستشو می‌ذاره دو طرف صورتت، به چشمات نگاه می‌کنه و با صدایی آروم می‌گه: «عزیزدلم... فقط این‌بارم بخاطر من، صبر کن» ✍نگارنده: حسین ابراهیمی #خدا #سوره_مدثر #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

سلام علیکم🖐🏻 اگه انتقاد، پیشنهاد دربارهٔ محتوا دارید خوشحال می‌شیم بشنویمش 💬 با خیال راحت (#پیام_ناشناس) برامون بنویس: https://daigo.ir/secret/21476511472 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜عنوان: آنکه دیده نشد، رسید... گاهی انسان به جایی از عبادت، علم، یا حتی جایگاه اجتماعی می‌رسه که احساس می‌کنه از دیگران جلوتره... اما همون لحظه‌ست که ممکنه از چشم خدا عقب افتاده باشه! قرآن کریم در آیه ۸۳ سوره قصص، خیلی صریح یک معیار مهم برای بهشت معرفی می‌کنه: "تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ" یعنی: آن سرای آخرت را تنها برای کسانی قرار می‌دهیم که نه در پی برتری‌جویی در زمین هستند، و نه فساد. و فرجام نیک از آنِ پرهیزگاران است. ✨ بخش اول: بُعد فردی – خطر عُجب و خودبرتر بینی خیلی وقت‌ها آدم فکر می‌کنه چون اهل عبادته، چون نماز شب می‌خونه، چون اهل علم دینه... پس دیگه کارش درسته. اما این احساس برتری، همون چیزیه که شیطان رو از درگاه خدا بیرون کرد. یاد بگیریم که معیار در پیشگاه خدا، تواضع و فروتنیه. نه فقط در ظاهر، بلکه در دل. خدا نگفت: «بهشت برای نمازگزارانه»، گفت: برای کسانیه که دنبال علوّ نیستن. یعنی کسانی که دنبال دیده شدن، مطرح شدن، برتری‌طلبی و خودنمایی نیستن. حتی اگه تو محراب عبادت باشن... اگه دلشون پُر از "من" باشه، راهشون از بهشت جداست! 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – پرهیز از عُجب انقلابی در میدان اجتماعی هم همین خطر هست. ما انقلابی هستیم؟ مؤمن هستیم؟ احسنت. اما اگر به جایی برسیم که به مردم از بالا نگاه کنیم، بگیم: "ماها خوبیم، بقیه خوابن، بقیه فاسدن..." بدون اینکه برای هدایتشون کاری بکنیم، داریم دقیقاً خلاف روح انقلاب عمل می‌کنیم. بهشت، جایگاه اون‌هایی نیست که مدام خودشون رو جلوتر می‌دونن. بلکه جای آدم‌هاییه که بی‌ادعا خدمت می‌کنن، بدون پُز، بدون منّت، بدون برچسب زدن به مردم. یاد بگیریم که کار برای خدا، بی‌صداست، بی‌نام و نشونه. مثل بسیجی‌هایی که وسط میدان بودن، اما اسمشون هیچ‌جا نبود... اگر عبادت می‌کنی، علم داری، فعالیت اجتماعی یا انقلابی می‌کنی، مواظب باش که اون نعمت‌ها، تو رو به غرور نکشونه. قرآن می‌گه: بهشت برای اونیه که دنبال "عُلوّ" نیست، دنبال دیده شدن نیست. بهشت جای دل‌های بی‌ادعاست. پس نذار "من" وسط کارهای خوبت بیاد... چون اگه "من" وسط بیاد، خدا می‌ره... ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #تواضع #غرور #سوره_قصص #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: کاش نمی‌دیدیم... بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ گاهی آدم خیال می‌کند اگر ظلم ریشه‌دار شد، دیگر نمی‌شود کاری کرد... اگر فاسدان، سال‌ها حکومت کردند، یعنی دستِ خدا بسته شده. اما قرآن چیز دیگری می‌گوید. قرآن روایت می‌کند از همان‌هایی که فکر می‌کردند همیشه در اوج می‌مانند؛ و ناگهان سقوط کردند. خداوند در سوره فجر با صدای بلند اعلام می‌کند: الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلادِ ﴿١١﴾ فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾ فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾ إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾ آن‌هایی که در شهرها طغیان کردند... و زمین را پر از فساد ساختند... پس پروردگارت تازیانه عذاب را بر سرشان فرود آورد... و بدان: پروردگار تو در کمین است. ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی طغیان بی‌صدا از درون شروع می‌شود طغیان فقط داستان فرعون و نمرود نیست. طغیان، همین دلِ سیر‌نشده من و توست، همین میلِ تمام‌نشدنی به برتری‌جویی، به له کردن دیگران برای دیده شدن. قرآن نگفت: «فقط زور گفتند» گفت: "فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ" یعنی فقط طغیان نکردند؛ طغیان را به دیگران هم سرایت دادند. هرجا فساد هست، رد پای طغیان هست. وقتی یک نفر دروغ را ساده می‌بیند، وقتی «پارتی‌بازی» را زرنگی می‌داند، وقتی «ریا» را مهارت اجتماعی فرض می‌کند، یعنی طغیان آرام و بی‌صدا شروع شده. و خبر بد این است: فساد مثل سرطان است. اول در گوشه‌ای از وجودت ریشه می‌دواند، و بعد، یک روز می‌بینی دیگر آدمِ قبلی نیستی... ولی خبر خوب هم هست: خدا هنوز در کمین است... و اگر برگردی، قبل از اینکه تازیانه‌اش برسد، رحمتش می‌رسد. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – نسل‌کشی در غزه و چشم‌های بیدار انقلاب بیایید سرمان را از زندگی شخصی‌مان بیرون بیاوریم، و ببینیم دنیای بیرون دارد از چه می‌سوزد... امروز، در سال ۲۰۲۵، در عصر ماهواره و هوش مصنوعی، در مقابل دوربین‌های ماهواره‌ای و تلفن‌های هوشمند، اسرائیل دارد نسل‌کشی می‌کند! نه جنگ، نه درگیری دوطرفه، نه مقابله نظامی... نسل‌کشی. 🔴 بیش از ۳۵ هزار کشته 🔴 بیش از ۱۴ هزار کودک 🔴 گرسنگی، قحطی، بیماری، تخریب بیمارستان، قطع آب و برق 🔴 و سکوت رسانه‌های جهانی... این فقط جنایت نیست؛ این بازسازی فرعون در عصر ماست. و قرآن چه زیبا گفت: "الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلادِ" امروز طغیان یعنی اسرائیل. و آن‌که پشت اسرائیل ایستاده، آمریکاست. 💣 آمریکا فقط حامی سیاسی نیست؛ تأمین‌کننده سلاح، بمب‌ها، حمایت اطلاعاتی و مالی... و حالا بیش از ۲ میلیون انسان در غزه، در زندانِ روباز، در محاصره کامل، دارند آرام آرام می‌میرند؛ نه از بمب، بلکه از گرسنگی. 🍞 سازمان‌های جهانی عملاً فلج شده‌اند، و دولت‌های عربی، ساکت‌تر از همیشه... اما یک صدا هست که هنوز خاموش نشده: صدای ملت ایران. از روز اول انقلاب، ما گفتیم: نه به آمریکا، نه به اسرائیل، نه به ظلم. و امروز روشن‌تر از همیشه می‌فهمیم چرا آن "نه‌ها" مهم بود. امروز غزه، فردای ماست. اگر امروز زبان نچرخد، فردا گلوله می‌چرخد در خانه‌ات... 🇮🇷 ایران، تنها کشوری‌ست که هنوز صدای مظلوم را فریاد می‌زند، اما این صدا، فقط در بیانیه‌ها و مواضع رسمی نیست؛ باید از دلِ مردم بلند شود، از هیأت‌ها، از منبرها، از رسانه‌ها، از وجدان زنده‌ی هر مسلمان. گاهی یک کار ساده: یک حمایت مالی، یک افشاگری در فضای مجازی، یک پست، یک روایت درست، می‌شود دفاع از یک ملت، و فریاد در برابر یک طغیانگرِ تمام‌عیار. قرآن وعده نداده که ظالم همیشه بماند. و تاریخ، گواهی داده: فرعون‌ها دیر یا زود، با همان قدرتی که به آن تکیه کرده‌اند، سقوط می‌کنند. اما سؤال اصلی اینجاست: ما در کدام طرف ایستاده‌ایم؟ اگر فقط تماشاگر باشیم، و بگوییم "کاری از ما ساخته نیست" یعنی وجدان‌مان هم بخشی از طغیان شده... اما اگر هنوز دل‌مان برای مظلوم می‌سوزد، اگر با شنیدن نام غزه اشک به چشم‌مان می‌آید، و با دیدن پرچم اسرائیل در خیابان یا تبلیغ کالاهایش، خون‌مان به جوش می‌آید، یعنی ما زنده‌ایم. و پروردگار تو در کمین است... نه فقط برای ظالم، بلکه برای بیدار کردن خواب‌رفته‌ها. ✊ خدا یاور ملت‌هایی‌ست که در برابر طاغوت می‌ایستند... ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #ظلم #طغیان #سوره_فجر #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: هرچه هست، نیست! بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ آدمی از وقتی چشم باز می‌کنه، با درخشش‌ها احاطه می‌شه؛ زرق‌وبرق دنیا، ظاهر فریبنده‌ی زندگی، آرزوهای رنگارنگ... ماشین لوکس، خانه لاکچری، پُست و مقام، لباس برند، تعداد فالوئر، سبک زندگی براق... این‌ها چیزیه که دنیا، هر روز با زبانی نرم، به ما می‌گه دنبال کن، آرزو کن، بدو. اما خدا در یک آیه، پرده رو کنار می‌زنه و با ما خیلی صریح حرف می‌زنه: وَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا وَزِينَتُهَا ۚ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (آنچه به شما داده شده، بهره زندگی دنیاست و زینت آن؛ و آنچه نزد خداست، بهتر و پایدارتر است. آیا نمی‌اندیشید؟) قصص، ۶۰ ✨ بخش اول: بُعد فردی – دل نبستن به ویترین دنیا هیچ‌کس نگفته زندگی بد است، یا زیبایی‌های دنیا نکوهیده‌اند؛ اما حرف این است: این‌ها متاع است، نه مقصد. زندگی دنیا مثل ویترین مغازه است. قشنگ چیده شده، چشم‌گیر و پُرزرق‌وبرق؛ ولی عقل حکم می‌کنه به جای نگاه کردن به ویترین، ببینی داخل مغازه چه خبره! خدا می‌فرماید: «و ما عِندَ الله خیرٌ و أبقی» یعنی هر چی اینجا دیدی، پیشِ من یه نسخه بهتر و ماندگارترش هست. تو دنبال آسایش و آرامشی؟ دنیا یه لحظه می‌ده و ده‌تا پس می‌گیره. اما خدا، چیزی رو که بده، پس نمی‌گیره. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – دنیازدگی، آفت مسیر الهی دنیازدگی فقط مال آدم‌های ثروتمند نیست. گاهی یک فعال فرهنگی، انقلابی یا حتی طلبه، از «زرق‌وبرق جایگاه و تشویق مردم» نمی‌گذره. همین می‌شه که هدف اولیه فراموش می‌شه. کار برای خدا شروع می‌شه؛ ولی کم‌کم کار برای دیده شدن، دنبال کننده، مقام، سکه و صندلی می‌ره جلو... امروز جامعه‌ی ما، بیش از هر زمان دیگه، نیاز به بازگشت به سادگی و اخلاص داره. ما انقلاب کردیم برای عدالت، برای معنویت، نه برای مسابقه تجمل. اگر سرداران واقعی ما در وصیت‌نامه‌هاشون از «بی‌اعتنایی به دنیا» می‌گفتن، امروز هم شاگردان واقعی اون‌ها، باید سبک زندگیشون فرق داشته باشه با آدم‌های دنیاطلب. خدا می‌گه: «چیزی که دارید، زینته... نه اصالت.» هر چی بهش دل ببندی که در دست دیگرانه و فناپذیر، بالاخره یک روز ازت گرفته می‌شه. اما اون‌چه «نزد خداست»، موندگاره، بی‌زواله، امنه. عاقل اونیه که به جاودانگی فکر می‌کنه؛ نه به زرق‌وبرق. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #دنیا #سوره_قصص #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: «یادداشت دیدار» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ بعضی قرارها، هرچقدر هم دیر بهشون برسی، باز منتظرت می‌مونن... مثل قرار نماز. خدا توی آیه‌ای بسیار خاص، خطاب به حضرت موسی می‌فرماید: «وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي» یعنی: «نماز را برپا دار... برای یاد من» (طه / ۱۴) این "یاد"، فقط یک خاطره نیست. یادِ خدا، یعنی حضور او در لحظه‌لحظه‌ی زندگی‌ات؛ یعنی زنده شدنِ دل، وقتی همه‌چیز مرده. ✨ بخش اول: بعد فردی – نماز، تمرین حضور در عصر غیبت نماز، فقط خم و راست شدن نیست. یاد خداست در شلوغ‌ترین ساعت‌های روز؛ وقتی غرق کار و گوشی و استرس شدی، ناگهان مؤذن می‌گوید: "حَیَّ عَلَی خَیْرِ الْعَمَل" و خدا دعوتت می‌کند برای یک خلوت کوتاه. نماز یعنی: "بیا از بین همه گرفتاری‌ها، لحظه‌ای به من نگاه کن، که من همیشه نگاهم به تو بود." در دنیایی که آدم‌ها، خودشان را فراموش کرده‌اند، نماز مثل یک یادداشت است؛ یادداشتی از طرف خدا، برای یادآوری اینکه گم نشوی. 🏛️ بخش دوم: بعد اجتماعی – اگر نماز باشد، فساد نمی‌ماند در جامعه‌ای که نماز «یاد» شده باشد، ظلم جا ندارد. اگر مسئول نماز بخواند، به یاد خدا می‌افتد؛ و کسی که یاد خدا را در دل دارد، به مردم خیانت نمی‌کند، حق کسی را نمی‌خورد، بیت‌المال را خرج خوش‌گذرانی نمی‌کند. نماز در جامعه اگر زنده باشد، وجدان عمومی بیدار می‌شود. انقلاب اسلامی با نماز پیروز شد. میدان جنگ، با صدای اذان معنا پیدا می‌کرد. شهدا، اغلب آخرین حرفشان این بود: «نماز را سبک نشمارید.» امروز هم اگر بخواهیم جامعه‌ای مقاوم و آگاه بسازیم، باید نماز را از گوشه مسجد، به متن زندگی برگردانیم. نماز، فقط عبادت نیست؛ نقطه اتصال است. یادآور دیدار. چک‌پوینت بندگی. خدا نگفت: نماز بخوان «برای من» گفت: نماز را «برای یاد من» به پا دار؛ یعنی آنچه من از تو می‌خواهم، "بودن با من" است، نه فقط ادا کردن کلمات. بیایید این «قرار کوتاه» را جدی بگیریم؛ هم فردی، هم اجتماعی. خدایا! کمکمان کن نمازمان، فقط "خواندن" نباشد، بلکه "یاد" باشد. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #یاد_خدا #نماز #سوره_طه #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📩 اگه نسبت به محتواها انتقاد یا پیشنهادی دارید، خوشحال می‌شیم بدونیم: https://daigo.ir/secret/21476511472

📜 عنوان: بازگشت به مختصات بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ ما گاهی در زندگی، مسیری را می‌رویم که خودمان انتخابش نکرده‌ایم، اما آن‌قدر درگیر می‌شویم که فراموش می‌کنیم کجا بودیم و چرا اصلاً راه افتادیم. در این لحظات، خداوند مثل پدری مهربان، با زبانی آرام و دلسوزانه صدا می‌زند: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا (ای کسانی که ایمان آورده‌اید! توبه کنید، توبه‌ای خالصانه) سوره تحریم، آیه ۸ این صدا، صدای بازگشت است. اما نه بازگشت خجالت‌زده‌ی گناهکار؛ بلکه بازگشت آگاهانه‌ی یک مؤمنِ مسئول. بازگشت به مختصات اصلی بندگی. ✨ بخش اول: بعد فردی – توبه‌ نَصوح یعنی چه؟ "توبه نَصوح" یعنی برگشتنی از سر صداقت. نه فقط برای پاک‌شدن، بلکه برای تغییر کردن. یعنی دیگر آن آدمِ قبل نباشی. اشتباه گذشته را تکرار نکنی. یعنی همان‌قدر که برای گناه کردن "جدی" بودی، برای خوب شدن هم جدی باشی. چرا خدا با صراحت مؤمنان را دعوت به توبه می‌کند؟ چون گناه فقط یک پرونده‌ی فردی نیست، یک بیماری جمعی می‌سازد. وقتی مردم توبه نمی‌کنند، فساد تبدیل به "عرف" می‌شود. و وقتی توبه کنند، جامعه نفس می‌کشد. 🏛️ بخش دوم: بعد اجتماعی – توبه یک جامعه، احیای وجدان جمعی است در نگاه قرآنی، جامعه‌ای که خطا کرده هم می‌تواند توبه کند؛ اما نه با شعار، بلکه با بازگشت به ارزش‌ها. امروز اگر جامعه‌ای گرفتار فساد اداری، دروغ سیاسی، تفرقه‌ی داخلی، یا بی‌خیالی نسبت به عدالت و ولایت شده باشد، راه نجات فقط یک چیز است: توبه نَصوح. یعنی پاک‌سازی جدی. یعنی مسئولانی که اشتباهاتشان را بپذیرند، مردم را ببینند، برای رضای خدا تصمیم بگیرند، نه منافع شخصی و جناحی. یعنی مردمی که دین را به اسم دیندارها نسنجند، بلکه با معیار حق حرکت کنند. توبه‌ی اجتماعی، یعنی بازسازی وجدان جمعی یعنی دوباره حساس شدن نسبت به دروغ، نسبت به حق‌الناس، و... ما اگر انقلاب کردیم، برای این بود که ولایتِ طاغوت را کنار بگذاریم و به ولایت الهی برگردیم. اگر از این مسیر منحرف شویم، هرچقدر هم که ساختار داشته باشیم، باز هم محتوا خالی می‌ماند. مسئولیت‌پذیری و ولایت‌پذیری، دو ستون توبه اجتماعی‌اند. وقتی مردم در صحنه‌اند، اما ولایت تنهاست، یعنی هنوز توبه نکرده‌ایم. وقتی عدالت مطالبه نمی‌شود، یعنی هنوز نَصوح نشده‌ایم. توبه، نشانه ضعف نیست! نشانه‌ی این است که انسان هنوز دلش می‌خواهد درست زندگی کند. جامعه‌ای که می‌خواهد بر پایه‌ی فطرت حرکت کند، باید شجاعت اصلاح داشته باشد. امروز، کشور ما بیش از هر زمان دیگری، به توبه نَصوح نیاز دارد. نه فقط از گناهان فردی، بلکه از اشتباهات ساختاری، از رهاکردن آرمان‌ها، از فراموش‌کردن خون شهدا. وقت آن است که برگردیم به مختصات اول انقلاب؛ به ایمان صادق، به عدالت، به مردمی بودن، به اخلاص. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #توبه #سوره_تحریم #منبر_قرآنی #منبر_کوتاه 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

سلام و عرض ادب 🌿 قبل از هر چیز از محبت و همراهی‌تون ممنونیم؛ انرژی شما باعث دلگرمیه. و ممنون از سوال دقیق و خوب‌تون درباره تفسیر تسنیم. 👈 در پاسخ باید بگیم که هدف شما از مراجعه به تفسیر، مسیر مطالعه‌تون رو مشخص می‌کنه. تفسیر تسنیم (اثر ارزشمند علامه جوادی آملی)، یکی از عمیق‌ترین، فلسفی‌ترین و البته پرمحتواترین تفاسیر قرآنی معاصره. اما برای استفاده‌ی درست از اون، اول باید ببینیم: 📌 دنبال چی هستید؟ ۱. برای مطالعهٔ شخصی و تدبر اگر فقط می‌خواید با قرآن انس بیشتری بگیرید، شاید خلاصه‌خوانی یا استفاده از نکات کاربردی و ترجمه‌های روان‌تر مناسب‌تر باشه. چون تفسیر تسنیم، زبان نسبتاً علمی و فنی داره. البته بعضی نسخه‌های «تلخیص‌شده» از اون هم منتشر شده که می‌تونید استفاده کنید. ۲. برای تبلیغ، محتواسازی، یا کار رسانه‌ای اینجا تفسیر تسنیم می‌تونه خیلی به دردتون بخوره. مخصوصاً در بخش‌هایی که آیات رو با مسائل روز یا مفاهیم بنیادین انسانی (مثل توحید، عدل، اخلاق،...) پیوند می‌ده. ولی حتماً با دقت و برداشت درست جلو برید، چون متنش سنگینه و نیاز به جمع‌بندی دقیق داره. ۳. برای تحقیق یا پژوهش عمیق اینجا تفسیر تسنیم یکی از بهترین انتخاب‌هاست. اما پیشنهاد می‌کنیم در کنارش به تفاسیر مقایسه‌ای مثل المیزان یا نمونه هم نگاه کنید تا دید جامع‌تری پیدا کنید. ✨ پیشنهاد ما در ادامه👇🏻

✨ پیشنهاد ما: برای استفاده‌ی عمومی و کاربردی، از نکات کلیدی تفسیر تسنیم استفاده کنید؛ یعنی به‌جای اینکه خط به خط بخونید، سراغ موضوعات خاص برید. مثلاً اگر آیه‌ای دربارهٔ توکل می‌خواید، اون کلیدواژه رو جستجو و فقط همون بخش رو مطالعه کنید. 📚 همچنین می‌تونید از نسخه‌های خلاصه‌شده یا گزیده‌نویسی‌هایی که بعضی پژوهشگران تهیه کردن استفاده کنید (اگه بخواید، معرفی‌شون می‌کنم براتون). در نهایت: تفسیر، وسیله‌ایه برای رسیدن به فهم بهتر آیات، نه صرفاً اطلاعات زیاد. و بهترین تفسیر، اونیه که دل ما رو با خدا پیوند بده؛ خواه تفسیر تسنیم باشه یا حتی فقط یک آیه با تأمل شخصی 🌸 بازم اگر سوال یا نیاز خاصی دارید، در خدمتم با افتخار 🙏 #پیام_ناشناس 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: نشنیده‌ها، فراموش‌شده‌ها... بسم الله الرحمن الرحیم گاهی انسان از خودش می‌پرسد: چرا بعضی‌ها در این دنیا صدای حق را نمی‌شنوند؟ چرا آن‌همه پیام، آن‌همه هشدار، آن‌همه نشانه... اما هیچ تغییری در دل‌شان پیدا نمی‌شود؟ قرآن پاسخش را داده: قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا (۱۲۵) قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَٰلِكَ ٱلْيَوْمَ تُنسَىٰ (۱۲۶) [سوره طه] یعنی چه؟ یعنی یک روزی آیات آمد، شنیدی... ولی پشت گوش انداختی. به روی خودت نیاوردی. نخواستـی تغییر کنی. و حالا... در روزی که همه محتاج هدایت‌اند، خودت جا مانده‌ای. فراموش شده‌ای. ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی آیات خدا را جدی نگرفتی... چه زمانی انسان گرفتار این عذاب می‌شود؟ وقتی آیات خدا را سبک می‌شمارد. وقتی آیه‌ای در مورد نماز می‌شنود، ولی آن را در حاشیه زندگی‌اش می‌گذارد. وقتی حرفی از حجاب، صداقت، امانت، ترک گناه می‌شنود، ولی می‌گوید "حالا بعداً..." وقتی آیات الهی فقط "شنیدنی" باشند، نه "تغییردهنده"... این همان نسیان است. فراموش‌کردنِ آگاهانه. و خداوند می‌فرماید: «کَذَٰلِكَ ٱلْيَوْمَ تُنسَىٰ» همان‌طور که تو یاد مرا کنار گذاشتی، امروز تو هم فراموش می‌شوی. چه رنجی بالاتر از این؟ نه صدایی، نه راهی، نه نوری... 🏛 بخش دوم: بُعد اجتماعی – وقتی جامعه صدای حق را نشنود... حالا این را بیاوریم در سطح جامعه. آیا صدای آیات خدا در جامعه ما نمی‌پیچد؟ آیا این‌همه هشدار، این‌همه نصیحت، این‌همه تجربه، کافی نیست؟ آیات خدا امروز فقط در کتاب نیستند؛ در اخبار هم هستند... در غزه، در فلسطین و...، در جنایات اسرائیل و آمریکا... وقتی کودکانِ غزه با شکم خالی شهید می‌شوند، وقتی رسانه‌های صهیونیستی دروغ را به جای حقیقت می‌فروشند، وقتی آمریکا از یک طرف دم از حقوق بشر می‌زند، و از طرف دیگر بمب و محاصره را بر سر مظلومان می‌ریزد... این‌ها همه «آیات خدا» است. نشانه‌هایی برای بیداری. اگر جامعه این‌ها را دید و باز هم سکوت کرد، باز هم دنبال رفاه و بی‌تفاوتی رفت، باز هم ایمان را به حاشیه راند، بداند که این بی‌تفاوتی بی‌هزینه نیست... آن روز که ملت‌ها بیدار می‌شوند، آن‌ها که نسیان کردند، فراموش خواهند شد. ما ملت انقلابیم. ما مردمی هستیم که فریاد "هیهات من الذلة" را از حسین‌بن‌علی (ع) شنیدیم و یاد گرفتیم. نکند که نسیان کنیم... که روز فراموشی نزدیک‌تر از آن است که فکرش را کنیم. آیات خدا همیشه می‌رسند. گاه در قالب کلمات قرآن. گاه در صدای مظلوم. گاه در اشک یتیم، گاه در خون شهید. مهم این است که بشنوی، و بعد نگذاری فراموش شود. که اگر آیات را فراموش کردی... روزی خواهد آمد که خدا هم تو را فراموش می‌کند. و این یعنی: نه راهی برای بازگشت، نه نوری برای نجات، نه دستی برای گرفتن. خدایا... ما را از فراموش‌کنندگان آیاتت قرار مده. و ما را در روز بی‌پناهی، از یادت نینداز. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #یاد_خدا #سوره_طه #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani