📜 عنوان: نشنیده‌ها، فراموش‌شده‌ها... بسم الله الرحمن الرحیم گاهی انسان از خودش می‌پرسد: چرا بعضی‌ها در این دنیا صدای حق را نمی‌شنوند؟ چرا آن‌همه پیام، آن‌همه هشدار، آن‌همه نشانه... اما هیچ تغییری در دل‌شان پیدا نمی‌شود؟ قرآن پاسخش را داده: قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا (۱۲۵) قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَٰلِكَ ٱلْيَوْمَ تُنسَىٰ (۱۲۶) [سوره طه] یعنی چه؟ یعنی یک روزی آیات آمد، شنیدی... ولی پشت گوش انداختی. به روی خودت نیاوردی. نخواستـی تغییر کنی. و حالا... در روزی که همه محتاج هدایت‌اند، خودت جا مانده‌ای. فراموش شده‌ای. ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی آیات خدا را جدی نگرفتی... چه زمانی انسان گرفتار این عذاب می‌شود؟ وقتی آیات خدا را سبک می‌شمارد. وقتی آیه‌ای در مورد نماز می‌شنود، ولی آن را در حاشیه زندگی‌اش می‌گذارد. وقتی حرفی از حجاب، صداقت، امانت، ترک گناه می‌شنود، ولی می‌گوید "حالا بعداً..." وقتی آیات الهی فقط "شنیدنی" باشند، نه "تغییردهنده"... این همان نسیان است. فراموش‌کردنِ آگاهانه. و خداوند می‌فرماید: «کَذَٰلِكَ ٱلْيَوْمَ تُنسَىٰ» همان‌طور که تو یاد مرا کنار گذاشتی، امروز تو هم فراموش می‌شوی. چه رنجی بالاتر از این؟ نه صدایی، نه راهی، نه نوری... 🏛 بخش دوم: بُعد اجتماعی – وقتی جامعه صدای حق را نشنود... حالا این را بیاوریم در سطح جامعه. آیا صدای آیات خدا در جامعه ما نمی‌پیچد؟ آیا این‌همه هشدار، این‌همه نصیحت، این‌همه تجربه، کافی نیست؟ آیات خدا امروز فقط در کتاب نیستند؛ در اخبار هم هستند... در غزه، در فلسطین و...، در جنایات اسرائیل و آمریکا... وقتی کودکانِ غزه با شکم خالی شهید می‌شوند، وقتی رسانه‌های صهیونیستی دروغ را به جای حقیقت می‌فروشند، وقتی آمریکا از یک طرف دم از حقوق بشر می‌زند، و از طرف دیگر بمب و محاصره را بر سر مظلومان می‌ریزد... این‌ها همه «آیات خدا» است. نشانه‌هایی برای بیداری. اگر جامعه این‌ها را دید و باز هم سکوت کرد، باز هم دنبال رفاه و بی‌تفاوتی رفت، باز هم ایمان را به حاشیه راند، بداند که این بی‌تفاوتی بی‌هزینه نیست... آن روز که ملت‌ها بیدار می‌شوند، آن‌ها که نسیان کردند، فراموش خواهند شد. ما ملت انقلابیم. ما مردمی هستیم که فریاد "هیهات من الذلة" را از حسین‌بن‌علی (ع) شنیدیم و یاد گرفتیم. نکند که نسیان کنیم... که روز فراموشی نزدیک‌تر از آن است که فکرش را کنیم. آیات خدا همیشه می‌رسند. گاه در قالب کلمات قرآن. گاه در صدای مظلوم. گاه در اشک یتیم، گاه در خون شهید. مهم این است که بشنوی، و بعد نگذاری فراموش شود. که اگر آیات را فراموش کردی... روزی خواهد آمد که خدا هم تو را فراموش می‌کند. و این یعنی: نه راهی برای بازگشت، نه نوری برای نجات، نه دستی برای گرفتن. خدایا... ما را از فراموش‌کنندگان آیاتت قرار مده. و ما را در روز بی‌پناهی، از یادت نینداز. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #یاد_خدا #سوره_طه #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: شکوهی که خاک شد... بسم الله الرحمن الرحیم چقدر دنیا پر سر و صداست... گاه آن‌قدر که آدم فکر می‌کند این هیاهوها تا ابد ادامه دارند. اما قرآن، تصویری دیگر از پایانِ همه آن سروصداها به ما نشان می‌دهد: وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ ۚ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا (و چه بسيار نسل‌هایی را پيش از ايشان نابود كرديم! آيا هيچ‌كسى از آنان را احساس مى‌كنى يا حتى صداى آهسته‌اى از ايشان مى‌شنوى؟) ــ سوره مریم، آیه ۹۸ این آیه، با لحنی آرام اما هشداری عمیق، حقیقتی را گوشزد می‌کند: آن‌هایی که یک روز، عظمت‌شان گوش فلک را کر کرده بود... امروز، حتی صدایی از آن‌ها نمی‌شنوی. ✨ بخش اول: بُعد فردی – غفلت از فرجام بعضی آدم‌ها، آن‌قدر در صداهای دنیایی غرق می‌شوند که فکر می‌کنند همه‌چیز همیشه همین‌طور می‌ماند. جوانی هست... قدرت هست... موقعیت هست... اما قرآن می‌گوید: نه. چشم باز کن! نسل‌هایی بودند، کاخ‌ها ساختند، صداها کردند، خود را جاودانه دیدند... اما امروز حتی صدای آهسته‌ای از آنان باقی نمانده. أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا؟ "آیا حتی صدای آهسته‌ای از آنان می‌شنوی؟" آری؛ یکی از راه‌های دل نبستن به دنیا همین است: یاد فرجام. یاد مرگ. یاد سکوتی که بعد از همه‌ی سروصداها می‌آید. 🏛 بخش دوم: بُعد اجتماعی – وقتی طاغوت‌ها خاموش می‌شوند حالا این هشدار را بیاوریم به عرصه اجتماعی. تاریخ پر است از طاغوت‌هایی که می‌خواستند دنیا را با صداهای‌شان پر کنند: نمرود، فرعون، چنگیز، هیتلر، رضاخان، پهلوی... و امروز: آمریکا، اسرائیل، صهیونیسم جهانی. همین امروز، در غزه، بیش از ۲ میلیون انسان گرفتار محاصره‌اند. شکم‌های گرسنه، پیکرهای سوخته، کودکانی که دیگر صدایی ندارند… چرا؟ چون هیاهوی اسلحه‌های اسرائیل و دلارهای آمریکا گوش دنیا را کر کرده. فکر می‌کنند با این جنایت‌ها، دنیا مال آنها می‌ماند. اما آیه می‌گوید: "هل تحس منهم من أحد؟" کمی صبر کن… روز خاموشی‌شان می‌رسد. روزی که نه خبری از رسانه‌هایشان هست، نه صدایی از هیمنه‌شان. انقلاب اسلامی ما، در دل همین سکوت‌ها فریاد شد. فریاد زد که آن هیاهوها رفتنی‌ است. فریاد زد که "مرگ بر آمریکا" شعار نیست؛ هشدار قرآنی است. فریاد زد که حتی اگر امروز غزه در آتش است، روزی خواهد آمد که از اسرائیل حتی "رِكزًا" – حتی صدایی خفیف – هم نخواهی شنید. خداوند با یک آیه ساده، تصویرِ نهایی را جلوی چشم‌مان می‌گذارد: هیچ هیاهویی ماندگار نیست. هیچ قدرتی جاودانه نیست. و تنها صدایی که باقی می‌ماند، صدای حق است. بیایید خودمان را با این حقیقت تنظیم کنیم؛ نه مغرور شویم به آنچه داریم، نه مرعوب شویم از صدای دشمن، و نه غافل شویم از سکوتی که خواهد آمد... خدایا! ما را در دسته کسانی قرار بده که صدای تو را شنیدند، نه آنان که در هیاهو گم شدند. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #مرگ #یاد_مرگ #سوره_مریم #منبر_قرآنی #منبر_کوتاه 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: چیزی که از همه چیز مهم‌تر است، اما خیلی‌ها آن را جدی نمی‌گیرند... بسم الله الرحمن الرحیم گاهی در زندگی‌ آن‌قدر گرفتار می‌شویم که اصل را فراموش می‌کنیم؛ می‌دویم دنبال نماز و روزه، جلسات و فعالیت‌ها، سخنرانی و مسئولیت‌ها… اما خدا در سوره عنکبوت، ما را بیدار می‌کند: «وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ» (و همانا یاد خدا بزرگ‌تر است) یعنی اگر در دل همه عبادت‌ها و کارها، یاد خدا نباشد، انگار هیچ کاری نکرده‌ایم. ✨ بخش اول: بُعد فردی – عبادت بی یاد خدا، پوسته‌ای بی مغز است چند بار شده نماز بخوانیم ولی آخرش حواسمان نباشد چی گفتیم؟ چند بار تسبیح دستمان بوده، ولی ذهنمان درگیر دنیای خودش؟ خدا می‌فرماید: ذکر من، یعنی حضور قلب، یعنی آگاه بودن، یعنی وصل بودن به من. و این بزرگ‌تر از خودِ عبادت است. نماز وسیله‌ است، هدفش رسیدن به حضور است. قرآن می‌فرماید: "اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ" و بعد بلافاصله می‌گوید: "وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ" یعنی اگر نماز تو را از فحشا و منکر باز ندارد، حتماً در آن یاد خدا نبوده. ما خیلی وقت‌ها ظاهر دین را داریم، ولی باطنش را نه. و این خطرناک است. 🏛 بخش دوم: بُعد اجتماعی – جامعه‌ای که خدا را فراموش کرد، گرفتار طاغوت‌ها شد جامعه‌ای که یاد خدا در آن کمرنگ شود، به جای عدالت، دنبال قدرت می‌رود. به جای مقاومت، دنبال سازش. در فلسطین، مردمی هستند که زیر بمباران‌اند، غذا ندارند، دارو ندارند، آب ندارند... اما چیزی دارند که اسرائیل ندارد: یاد خدا در دلشان زنده است. آن‌ها می‌دانند: خدا می‌بیند؛ خدا می‌داند؛ و خدا، بالاتر از همه است. اما در مقابل، آمریکا و اسرائیل با آن‌همه قدرت نظامی، از همه چیز می‌ترسند. چرا؟ چون یاد خدا را از دل و سیاست‌شان بیرون کرده‌اند. در همین آیه، خداوند می‌فرماید: "وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ" یعنی: هر جنایتی که می‌کنند، هر بمبی که روی مردم غزه می‌ریزند، هر قطره خونی که می‌ریزند... خدا می‌بیند. و روز حساب، نزدیک است. جامعه‌ای که یاد خدا در آن زنده باشد، زیر بار ظلم نمی‌رود. از تحریم نمی‌ترسد. از تهدید نمی‌لرزد. اگر دل ما از یاد خدا پر باشد، از هیچ چیز نمی‌ترسیم. نه از مرگ، نه از فقر، نه از تحریم، نه از دشمن. و اگر یاد خدا را گم کنیم، حتی اگر مسجد بسازیم و نماز بخوانیم، باز هم در دل‌مان خلأ هست. یاد خدا، قلب همه چیز است. و قرآن با صراحت می‌گوید: "وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ" نه نماز، نه روزه، نه سیاست، نه اقتصاد… اگر با یاد خدا نباشد، بی‌روح است. امروز در دنیای پر سر و صدای سیاست و رسانه و جنگ، ما باید اهل ذکر باشیم؛ یاد خدا، نه فقط در تسبیح و دعا، بلکه در تصمیم‌گیری‌ها، در اقتصاد، در سیاست، در رسانه، در میدان. خدا می‌بیند، خدا می‌داند، و خدا بالاتر از همه است. پس نترس، کوتاه نیا، معامله نکن. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #یاد_خدا #سوره_عنکبوت #منبر_قرآنی #منبر_کوتاه 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: هر که دیر بیدار شود، جا می‌ماند... بسم الله الرحمن الرحیم گاهی سرنوشت یک ملت، با یک "غفلت" رقم می‌خورد. گاهی سقوط، از آن‌جایی آغاز می‌شود که صدای بیدارباش پیامبران را نشنیده می‌گیرند. قرآن از سرنوشت تلخ چنین ملت‌هایی پرده برمی‌دارد: ﴿وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً﴾ (چه بسیار آبادی‌هایی که اهلش ستمگر بودند و ما نابودشان کردیم) ﴿فَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ﴾ (و پس از آن‌ها قومی دیگر را جایگزین ساختیم) ﴿فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ﴾ (همین‌که عذاب ما را احساس کردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند) ﴿لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ...﴾ (به آن‌ها گفته شد: فرار نکنید! برگردید به همان نعمت‌هایی که در آن غرق بودید) ﴿قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴾ (گفتند: وای بر ما، که ستم‌کار بودیم) انبیاء، آیه ۱۱ الی ۱۵ ✨ بخش اول: بُعد فردی – بیداری قبل از دیر شدن بسیاری از انسان‌ها به زندگی‌شان دل خوش می‌کنند. به ظاهر آرام، رفاه، روزمرّگی، مشغله و سرگرمی‌ها... تا آنکه ناگهان یک "بأس الهی"، یک بحران، یک بیماری، یک حادثه... می‌آید. و همان‌جا تازه به خود می‌آیند و می‌گویند: «إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ» ما بودیم که به خودمان ظلم کردیم. اما دیگر دیر است. همان‌گونه که ملت‌های غرق در رفاه و غفلت، وقتی بیدار شدند، جز ناله چیزی برای گفتن نداشتند. این آیات فقط درباره تاریخ نیست؛ درباره من و توست. اگر خدا امروز ما را با فرصت، عمر، امکانات، موقعیت، سلامت، و آرامش آزمود، فقط یک هدف دارد: بیدار شو. پیش از آن‌که عذابی بیاید و دیگر راه بازگشتی نباشد. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – وقتی ملت‌ها دیر بیدار می‌شوند... قرآن دارد از یک قاعده صحبت می‌کند، نه فقط چند شهر تاریخی. ملتی که: در نعمت غرق می‌شود، در ستم شریک است یا ساکت، به پیامبران زمانه‌اش پشت می‌کند، و نسبت به فریاد مظلوم بی‌تفاوت می‌ماند... همان ملتی است که عذاب را وقتی می‌بیند که دیگر دیر شده. مگر امروز چهره‌ی رژیم صهیونیستی و حامیانش، جز مصداق همین آیات نیست؟ اسرائیل، رژیمی که در رفاه و قدرت ظاهری غرق بود، با پشتیبانی آمریکا و اروپا، با زرادخانه‌های هسته‌ای و تبلیغاتی، فکر می‌کرد همیشه پیروز است. اما اکنون، صدای «بأس الهی» در سرزمین غزه طنین‌انداز شده. موشک‌هایی از قلب محاصره، با دستان کودکانی که نان ندارند، نقشه جهان را تغییر داده‌اند. آن‌ها که روزی در رسانه‌ها خود را قدرت مطلق می‌دانستند، امروز در زیرزمین‌ها پنهان شده‌اند. و همان‌ها که یک عمر مظلومان را سرکوب کردند، اکنون در حال فریاد کشیدن‌اند: «يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ» این‌ها نشان می‌دهد که "رفاه"، "رسانه"، "قدرت نظامی" و "اشرافیت جهانی" اگر پشت به عدالت و ایمان کند، نه‌تنها ضامن بقا نیست، بلکه عامل سقوط است. و این پیام برای همه دنیاست. برای ما هم هست... اگر در انقلاب اسلامی ما، روحیه عدالت‌طلبی، استکبارستیزی، ولایت‌پذیری و حمایت از مظلوم فراموش شود، و اگر به اشرافیت، رفاه‌زدگی، و بی‌تفاوتی نسبت به مظلومان غزه دچار شویم، ما هم مشمول این آیات خواهیم شد. این آیات فقط قصه نیست، هشدار است. خداوند عذاب را زمانی نازل می‌کند که: حق روشن شده، پیامبران سخن گفته‌اند، اما مردم راه ستم را ادامه داده‌اند... آن روز، هیچ قدرتی جلوی سقوط را نمی‌گیرد. بیایید پیش از آنکه دیر شود، پیش از آنکه "بأس الهی" ما را هم فرا گیرد، بیدار شویم... پیش از آنکه مجبور شویم بگوییم: «إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ» ✍️ نگارنده: حسین ابراهیمی #غفلت #سوره_انبیاء #منبر_قرآنی #منبر_کوتاه 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

سلام و رحمت خدا بر شما 🌿 از پیام‌تون بسیار خوشحال شدم. اینکه مطالب اینجا به صورت طرح درس یا سخنرانی مورد استفاده قرار می‌گیره واقعاً مایه‌ی دلگرمیه. هدف همین بوده که مفاهیم قرآنی ساده، کاربردی و قابل انتقال بشن، مخصوصاً برای اهل تبلیغ و آموزش مثل شما عزیزان. اگر هم گاهی تغییراتی در مطالب می‌دید، خیلی هم خوبه؛ چون هر مخاطب و فضایی لحن و نیاز خاص خودش رو داره. ✅ اگه پیشنهادی برای بهتر شدن مطالب یا جهت‌دهی خاصی دارید (مثلاً موضوعات خاص، دسته‌بندی‌ها یا سبک‌های نوشتاری خاص)، حتماً با دل و جان می‌شنوم. 📩 اگر ممکن هست آی‌دیتون رو هم بفرستید؛ خیلی دوست دارم اون طرح‌درس‌ها یا فایل‌های سخنرانی که با الهام از مطالب اینجا آماده کردید رو ببینم و استفاده کنیم، هم خودم و هم عزیزانی که در کانال همراه ما هستن. براتون از خداوند متعال توفیق روزافزون در خدمت به قرآن و مردم آرزو می‌کنم. 🌸 یا علی ✋ #پیام_ناشناس 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: برای همیشه، اگر برای او باشد... بسم الله الرحمن الرحیم هر چه در اختیار ماست، تمام می‌شود... این خلاصهٔ آیه‌ای است که قرآن با آن به ما هشدار می‌دهد: "مَا عِندَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ" نحل، ۹۶ آنچه «نزد شما»ست، فانی است. نه فقط اموال، بلکه حتی موقعیت، اعتبار، آرزوها، و حتی خاطره‌ها... اما آنچه «برای خدا»ست و به او سپرده می‌شود، باقی می‌ماند. ✨ بخش اول: بُعد فردی – راهی برای نجات از فراموشی یکی از ریشه‌های اضطراب انسان، ترس از «فراموش شدن» است. اینکه بعد از مرگ چه می‌ماند؟ آیا کسی یادم می‌کند؟ آیا همه چیزم تمام می‌شود؟ قرآن به این اضطراب جواب می‌دهد: اگر می‌خواهی «نابود نشوی»، اگر می‌خواهی «فراموش نشوی»، باید آنچه را داری، در جایی سرمایه‌گذاری کنی که نابودی در آن نیست. و آن‌جا، فقط یک جاست: پیش خدا. کسی که علمش را برای خدا خرج کرد، باقی ماند. کسی که جانش را، آبرویش را، مالش را برای خدا گذاشت، باقی ماند. حتی کسی که دلش را برای خدا پاک کرد، نزد خدا محفوظ ماند. دقت کنیم: آیه نمی‌فرماید «چیزی که در اختیار دارید، ممکن است از بین برود» بلکه با صراحت می‌گوید: "يَنفَدُ" — تمام می‌شود. هیچ شکی در فنا نیست. اما اگر همان چیز را به خدا واگذار کردی، او آن را برایت نگه می‌دارد، نه فقط در آخرت، بلکه حتی در زمین. چقدر انسان‌های گمنام در تاریخ هستند که فقط چون «برای خدا» کاری کردند، نام‌شان هنوز زنده است. و چقدر ثروتمندان، قدرت‌مندان و سلبریتی‌هایی که نام‌شان به باد رفت... پس راه بقا، مسیر خداست. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – بقا یا انقراض ملت‌ها قرآن فقط با افراد حرف نمی‌زند. این آیه، برای ملت‌ها و تمدن‌ها هم هست. ملتی که همه امکاناتش را خرج شهوت، تجمل، رسانه‌های فاسد، اشرافیت و قدرت‌نمایی کند، نابود خواهد شد. اما ملتی که داشته‌هایش را در راه خدا، عدالت، مظلوم‌خواهی و مقاومت مصرف کند، باقی خواهد ماند. حالا نگاه کنید به تفاوت امروز ملت مظلوم فلسطین و رژیم جعلی اسرائیل: اسرائیل با تمام سرمایه نظامی، اقتصادی، رسانه‌ای، ماهواره‌ای، سیاسی و اطلاعاتی‌اش، دارد نابود می‌شود. چرا؟ چون همه آنچه دارد، «برای خودش» خرج کرده، نه برای خدا. اما مردم غزه – با دست‌های خالی – با لب‌های تشنه، با کودکانِ بی‌جان، و مادرانِ شهیدپرور... در حال ماندن‌اند. و این بقا، بهای سنگینی داشته... ولی ماندگار است، چون در راه خداست. آمریکا و اسرائیل، سرمایه‌هایشان را خرج «نفس» کردند؛ و طبق آیه، از بین خواهند رفت. اما ملت‌های مؤمن، اگر امکاناتشان را در مسیر حق خرج کنند، ولو کم، باقی خواهند ماند. ایران مثال زنده‌ای‌ست: ملت ما در سخت‌ترین دوران‌ها – از دفاع مقدس تا امروز – وقتی برای خدا ایستاد، در دل تاریخ ماند؛ و اگر روزی از مسیر خدا جدا شود، این آیه درباره‌اش صادق خواهد شد. نگران فراموش شدن نباش. نترس از کم آمدن... اگر مال، جوانی، آبرو، قلم، یا قلبت را در راه خدا خرج کردی، همه‌اش ماندنی است. اگر امروز کاری کردی که خدا از آن خوشحال شد، بدان همان کار، روزی بازخواهد گشت؛ نه در حساب بانکی‌ات، بلکه در شخصیتت، در نسل‌ات، در عاقبتت... «آنچه پیش شماست، نابود می‌شود؛ و آنچه نزد خداست، باقی می‌ماند.» انتخاب با توست: باقی ماندن در زمین، یا تمام شدن در حباب دنیا... ✍️ نگارنده: حسین ابراهیمی #دنیا #سوره_نحل #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: و آنچه او می‌بخشد، فراتر از خواستنِ ماست... بسم الله الرحمن الرحیم در میان تمام چیزهایی که انسان در زندگی برای خودش می‌خواهد و نمی‌خواهد، چیزهایی هست که خدا فقط می‌بخشد. بدون پرسش، بدون معامله، بدون قاعده‌ای که ما بفهمیم. قرآن می‌فرماید: يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ الذُّكُورُ (شوری، آیه ۴۹) "او به هر که بخواهد دختر عطا می‌کند، و به هر که بخواهد پسر." این آیه نه فقط درباره فرزند داشتن است، بلکه درباره خودِ نظام الهی اعطاست؛ یعنی آنچه داری، داشته‌ای چون او خواسته؛ و آنچه نداری، نداشته‌ای چون او نخواسته... و این جمله، اگر بفهمی‌اش، زندگی‌ات را آرام می‌کند. ✨ بخش فردی: هدیه‌ای به نام فرزند، امتحانی به نام امانت فرزند، فقط یک نعمت نیست؛ یک امتحان است، یک امانت است، یک مأموریت است. خدا در این آیه، اول از دختر یاد می‌کند؛ چرا؟ چون در بسیاری از جوامع، حتی در دوران جاهلیت مدرن، دختر را کم‌ارزش می‌دانند؛ اما خدا عمداً با "إناثًا" آغاز می‌کند تا بفهمانی: آنچه من می‌دهم، ارزش دارد چون از من است، نه چون شما چه تصوری از آن دارید. اگر امروز دختری داری، بدان که خدا به تو چیزی داده که در دلش محبت، وفا، لطافت و عمق است. اگر پسری داری، بدانی که قدرت و غیرت و صلابتش، باید در مسیر خدا خرج شود. و اگر نداری، یعنی هنوز وقتِ این امانت نرسیده، نه اینکه تو از نظر خدا کم‌تر باشی. 🏛 بخش اجتماعی: ارزش انسان، نه در جنسیت؛ که در مسئولیت جامعه‌ای که ارزش انسان را به ظاهرش گره بزند، به جایی می‌رسد که امروز غرب رسیده؛ جایی که دختران و زنان را ابزار مصرف و تزیین کرده‌اند، و پسران را برده شهوت، خشونت یا پول. اما انقلاب اسلامی آمد تا بگوید: زن، نه کالا؛ بلکه فاطمه است. مرد، نه قلدری و سرمایه‌داری؛ بلکه علی است. زن در انقلاب، فرمانده لشکر فرهنگی می‌شود، مادر شهید می‌شود، دانشمند و مفسر می‌شود؛ نه به‌خاطر جنسیتش، بلکه به‌خاطر «راهی که در آن قدم گذاشته». امروز در غزه، دختران نوجوان، با چشم‌های خیس اما دل‌های استوار، روبه‌روی نسل‌کشان صهیونیست ایستاده‌اند. پسرانشان را شهید کردند؛ دخترانشان را اسیر کردند؛ اما ایمانشان را نتوانستند بگیرند. در روزگاری که آمریکا و اسرائیل، با حمایت تمام‌قد رسانه‌ای و تسلیحاتی، کودکان غزه را می‌کشند و دنیا ساکت است، ما باید از خود بپرسیم: چرا خدا در چنین زمانی، به ما امنیت داد؟ چرا به ما فرزند داد؟ چرا به ما توانِ کمک کردن داد؟ شاید قرار است ما، آن باشیم که دیگران منتظرش هستند. شاید قرار است صدای آن مادر غزّه‌ای باشیم که دخترش را زیر آوار دفن کرده. وقتی داشتن‌ها امتحان است، نداشتن‌ها هم نشانه است نعمت فقط آن نیست که چیزی را داری. گاهی نعمت این است که می‌فهمی چه چیزی را باید برایش بایستی. پس اگر خدا به تو دختر داد، تربیت فاطمی را بیاموز؛ اگر پسر داد، غیرت حسینی را. اگر هیچ نداد، حکمتش را بپذیر، ولی با او سخن بگو، چون او «یَهَب» است؛ یعنی اهل بخشش است. و اگر تو را در روزگاری آفرید که مردم غزه له می‌شوند و اسرائیل خوش می‌رقصد، بدان که بی‌دلیل نیست. تو باید فریاد بزنی، کمک کنی، بایستی، و وجدان جمعی را بیدار نگه داری. اگر ما ساکت بمانیم، آن‌ها فقط بچه‌های غزه را نمی‌کشند، بلکه انسانیت را، وجدان را، ایمان را، و آخر سر نوبت ما هم می‌رسد... به یاد داشته باش: فرزندان ما، ادامه راه ما هستند؛ اگر این راه سکوت باشد، آنان نیز خاموش خواهند شد... ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #دختر #پسر #فرزند #سوره_شوری #منبر_قرآنی #منبر_کوتاه 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: فقط تو... بسم الله الرحمن الرحیم گاهی انسان گمان می‌کند بندگی، یک «مناسک» است؛ مجموعه‌ای از عبادات شخصی. اما همین جمله‌ای که هر روز در نمازها تکرار می‌کنیم، حقیقتی فراتر از ظاهر دارد: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» (تنها تو را می‌پرستیم، و تنها از تو یاری می‌جوییم) [سوره حمد، آیه ۵] این آیه، اعلام موضع است. نه فقط یک دعا یا توسل. یعنی خداوندا! ما «تصمیم گرفته‌ایم» فقط بندهٔ تو باشیم و فقط از تو کمک بگیریم. این آیه یک «بیانیه توحیدی» است. ✨ بخش اول: بُعد فردی – بندگی، یعنی تمام زندگی‌ات در اختیار او باشد وقتی می‌گوییم: فقط تو را می‌پرستیم، یعنی دیگر جای بتی در دل ما نیست؛ نه بت نفس، نه بت دنیا، نه بت قدرت. و وقتی می‌گوییم: فقط از تو کمک می‌گیریم، یعنی از هیچ مقام، زر، زور، و غیرخدا نمی‌خواهیم آن‌چه فقط دست خداست. مشکل اینجاست که بعضی‌ وقت‌ها "ادعای توحید" می‌کنیم، اما در عمل از غیر خدا می‌ترسیم، به غیر خدا امید داریم، و چشم‌مان به دست انسان‌هاست... در حالی‌که این آیه ما را به استقلال معنوی می‌خواند: نه تنها بندهٔ خدا بودن، بلکه آزاد بودن از غیر خدا. انسانی که فقط از خدا می‌خواهد، هرگز ذلیل نمی‌شود؛ حتی اگر محتاج نان شبش باشد. چون پشتش به خدا گرم است. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – نه شرق، نه غرب؛ فقط تو ملت ما در انقلاب اسلامی همین شعار را عملی کرد. در دوره‌ای که دنیا میان «بلوک شرق و غرب» تقسیم شده بود، ما گفتیم: إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ما نه به آمریکا تکیه کردیم، نه به شوروی نه کمک صندوق بین‌المللی خواستیم، نه دنبال تکیه‌گاه خارجی بودیم گفتیم: خودمان می‌سازیم، خودمان می‌ایستیم، چون پشتیبان‌مان خداست و این یعنی بندگی جمعی؛ توحید اجتماعی. اما امروز هم همان شعار نیاز است. در برابر تحریم‌ها، فشارها، تهدیدها، جنگ روایت‌ها، باید باز هم بگوییم: فقط از خدا کمک می‌خواهیم، نه باج بدهیم، نه وابسته شویم. چون هر جا ملت از غیر خدا خواست، ذلیل شد؛ و هر جا فقط از خدا خواست، عزت پیدا کرد. 🇵🇸 غزه؛ زخمی که وجدان جهان را فریاد می‌زند بیایید به آن سوی مرزها هم نگاه کنیم؛ در غزه، بیش از ۲ میلیون انسان بی‌پناه، فقط به جرم آزاد زیستن، مورد حمله، گرسنگی، محاصره و نسل‌کشی‌اند. آمریکا، اسرائیل و حامیان غربی‌شان، دست در خون کودکان دارند، و رسانه‌هایشان هم، صدای مظلوم را سانسور می‌کنند. اینجاست که آن جمله به کار می‌آید: إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ فلسطین، نه به پنتاگون امید بسته، نه به سازمان ملل آن‌ها دارند فقط به "خدای مقاومت" دل می‌بندند و عجیب است که با دستان خالی، مقابل ارتشی ایستاده‌اند که مدعی‌ترین زرادخانهٔ دنیاست. ما در کنار آن‌ها هستیم، چون در مکتب «توحید»، نبرد با استکبار، یک «عبادت» است و دفاع از مظلوم، بندگی عملی خداست. ای انسان! اگر فقط به خدا تکیه کنی، همه‌چیز را خواهی داشت و اگر به غیر او دل ببندی، در نهایت همه‌چیز را از دست خواهی داد از همین نماز شروع کن... از همین یک جمله‌ی ساده: إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ این جمله را باور کن، نه فقط تکرار. در کار، در خانه، در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی و سیاسی، در تربیت فرزند، در جبههٔ مقاومت، در انتخابات، در فرهنگ… فقط از خدا بخواه اما برای خدا بایست و با خدا حرکت کن. ✍️ نگارنده: حسین ابراهیمی #توحید #سوره_حمد #منبر_قرآنی #منبر_کوتاه 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: زخم‌هایی که ماندند، اما باطل نماند… بسم الله الرحمن الرحیم در دنیایی که گاهی حق، منزوی می‌شود و باطل، پر سر و صدا، این جمله‌ی قرآن مثل تبر ابراهیم است: «إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا» باطل، رفتنی‌ست. نابودشدنی‌ست. عمرش کوتاه است. هرچقدر هم که پر سروصدا باشد. ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی باطل درون آدم خانه می‌سازد… آیه درباره‌ی دشمنان بیرونی است، اما باطل فقط بیرون از ما نیست. گاهی باطل، درون دل ما لانه می‌کند. باطل یعنی: حسادت، که آرام آرام آدم را می‌بلعد غیبت، که رابطه‌ها را خراب می‌کند خودخواهی، که آدم را از خدا دور می‌کند تعلق افراطی به دنیا، که آدم را از آخرت غافل می‌کند قرآن می‌گوید این‌ها همه رفتنی‌اند، اگر بگذاری که بروند. اما وای اگر به آن‌ها دل بدهی و نگه‌شان داری. آیه ما را دعوت می‌کند به پاکسازی باطل از زندگی. یعنی اگر باطل را در دلت نگه داشتی، حق در دلت جا نمی‌شود. ‌ در هر لحظه که تصمیم بگیری، باطل را کنار بزنی، خدا راه بازگشت را باز کرده. همه‌ی آن وسوسه‌ها، تعلق‌ها، ترس‌ها و وابستگی‌ها… با یک توبه می‌ریزند زمین. چون باطل، زهوق است. ببین! فقط کافیه حق رو جدی بگیری. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – وقتی دنیای باطل، سنگ روی سنگ می‌گذارد… باطل در جامعه، گاهی هیاهو دارد. کاخ دارد. رسانه دارد. لشکر دارد. اما این آیه، یک وعده‌ی قاطع است: باطل رفتنی است. حق می‌ماند. آمریکا، اسرائیل و تمام نظام‌های استکباری که امروز در دنیا، با خون انسان‌ها حکومت می‌کنند، بدانند: هر چقدر هم ثروت و قدرت داشته باشند، در برابر سنت الهی، پوشالی‌اند. اسرائیل با پشتیبانی کامل نظام سلطه، دارد مردم غزه را از گرسنگی، تشنگی، و کمبود دارو و بمباران می‌کشد اما همین آیه یعنی: پایان باطل، حتمی است. تاریخ نشان داده: کاخ فرعون‌ها مانده؟ نه. فقط صدای موسای حق‌گو مانده. دشمنان بدانند: باطل، عمری ندارد و اگر ملتی بر حق بایستد، دیر یا زود زمین از شرّ باطل‌ها پاک خواهد شد. این انقلاب، با همین شعار پیش رفت: نه به ظلم، نه به استکبار، نه به باطل جوان‌های ما در دفاع مقدس، جلوی دنیا ایستادند امروز هم نسل جدید در جبهه روایت، اقتصاد، علم، و مقاومت فرهنگی می‌گویند: ما اهل باطل نیستیم، ما اهل مقاومت‌ایم وظیفه ماست که در این میدان بمانیم در جبهه رسانه، در جبهه علم، در جبهه اقتصاد مقاومتی، تا حق پررنگ شود و باطل، محو شود. نترس، حتی اگر صدای حق، کم است این آیه می‌گوید: باطل همیشه پر سر و صداست، ولی پایدار نیست حق شاید مظلوم باشد، ولی پایدار است پس اگر امروز گاهی احساس کردی صدای تو کمتر شنیده می‌شود یا دیدی آن‌هایی که دروغ می‌گویند، بیشتر دست بالا را دارند یاد این آیه بیفت: «إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا» فقط کافی‌ست با حق باشی، ولو تنها باطل خودش فرو می‌ریزد، اگر تو نترسی ✍️ نگارنده: حسین ابراهیمی #حق_و_باطل #سوره_اسراء #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📣 همراه عزیز منبرک قرآنی! اگه حس می‌کنی مطالب اینجا مفید و قابل استفاده‌ست، خوشحال می‌شم همین حالا ✅ کانال رو به دوستان و مخاطبین علاقه‌مندت معرفی کنی ✅ یا حتی فقط یک پست رو براشون بفرستی 🌱 شاید یک منبرک کوتاه، تلنگری بزرگ برای کسی باشه... 💬 راستی! اگر نظری، پیشنهادی یا نکته‌ای برای بهتر شدن کار داری، خیلی خوشحال می‌شم بشنومش. 🔗 پیام ناشناس برام بفرست: https://daigo.ir/secret/21476511472 🫶 با دلی گرم و نیتی قرآنی، کنار هم رشد می‌کنیم یا علی 🌿

📜 عنوان: بی‌حساب، اما نه بی‌زحمت… بسم الله الرحمن الرحیم قرآن، در یک وعده‌ی عجیب و آرامش‌بخش می‌فرماید: «إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَيْرِ حِسَابٍ» [زمر،۱۰] یعنی خدا پاداش صبرکنندگان را بی‌حساب می‌دهد... نه با مقیاس محدود عقل ما، نه در حد یک تشکر، نه با معیاری که ما بفهمیم؛ بلکه بیشتر، بزرگ‌تر، و بی‌نهایت‌تر از آنچه بشود شمرد. ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی دلت می‌خواهد همه‌چیز زود درست شود زندگی همیشه آسان نیست. گاهی درگیر بیماری‌ای، فشاری، یا بی‌عدالتی‌ای می‌شوی که به‌هیچ‌کس نمی‌توانی بگویی. اما خدا می‌فرماید: اگر صبر کنی، اگر خودت را نگه داری، اگر داد نزنی، اگر از مسیر حق خارج نشوی... من خودم، پاداش تو را می‌دهم. نه کم، نه محدود. «بِغَیْرِ حِسَاب» صبر یعنی: وقتِ درد، شکایت به خدا بردن، نه به خلق وقتِ دلشکستگی، بهانه نگرفتن از ایمان وقتِ سختی، ادامه دادن با لبخند رضایت صبر، معنایش تحمل بی‌حرکت نیست. صبر، یعنی ادامه دادن در مسیر حق، حتی با زخم... قرآن نگفت «مزد نمازگزاران» یا «مزد عالمان» را بی‌حساب می‌دهم؛ گفت: مزد صابران را... چون گاهی همین صبر، از هزار عبادت ارزشمندتر است. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – رنجی که ملت‌ها می‌کشند، بی‌پاداش نمی‌ماند این آیه، فقط تسلی فردی نیست. یک تحلیل تاریخی و سیاسی هم هست. امروز مردم غزه صبر می‌کنند. صبر نه به معنای سکوت؛ بلکه ایستادگی. مادری که بچه‌اش را در آغوش خاک می‌گذارد اما هنوز «الموت لإسرائیل» می‌گوید. جوانی که با نان خشک مقاومت می‌کند، ولی تسلیم نمی‌شود. این صبر، در دستگاه خدا، بی‌پاسخ نمی‌ماند. خدا فرموده: «یُوَفّی أجرهم» خودش جبران می‌کند. و چطور؟ «بی‌حساب» رژیم صهیونیستی، با حمایت کامل آمریکا و اروپا، نه فقط در حال نسل‌کشی مردم غزه است، بلکه می‌خواهد «ارادهٔ مقاومت» را بشکند. اما خدا گفته: صبر کنید. مقاومت کنید. من بی‌حساب جبران می‌کنم. 🇮🇷 ما کجای این میدان‌ایم؟ در انقلاب اسلامی، صبر یک اصل بود. ● مردم ما ۸ سال در برابر دنیا ایستادند ● سال‌ها تحریم شدند، اما تن به تسلیم ندادند ● هنوز هم در جنگ روایت، جنگ اقتصادی، جنگ امید، دارند صبر می‌کنند و ما امروز وارث این صبر ایمانی‌ایم. اگر گاهی فشار اقتصادی تو را خسته می‌کند، اگر بی‌عدالتی‌ها آزارت می‌دهد، اگر دیدی حق، مظلوم است… یادت باشد: این میدان، صبر می‌خواهد اما وعده‌ی خدا، روشن است: بی‌حساب جبران خواهد کرد صبر کن. ادامه بده. نگذار سختی، تو را از مسیر حق جدا کند. خدا بلد است پاداش بدهد؛ اما وقتی تو صبر کردی، پاداشش بی‌حساب است… نه چون حساب بلد نیست، بلکه چون مهربانی‌اش اندازه ندارد. ✍️ نگارنده: حسین ابراهیمی #صبر #سوره_زمر #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: در دل تاریکی، هنوز صدا می‌رسد… بسم الله الرحمن الرحیم گاهی انسان به جایی می‌رسد که همه‌چیز تاریک است؛ نه راهی هست، نه کسی هست، نه امیدی مانده. همه‌چیز سیاه است، بی‌پایان، بی‌نور. و درست در همین نقطه است که قرآن صدای یونس را در دل تاریکی‌ها برایمان بازگو می‌کند: "أَن لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ" سوره انبیاء، آیه ۸۷ (خدایا! معبودی جز تو نیست، پاکی، من از ستمکاران بودم) ✨ بُعد فردی – سه تاریکی یونس و یک فریاد نجات حضرت یونس در سه ظلمت گیر افتاد: دلِ ماهی، اعماق دریا، و شب. اما چیزی داشت که او را نجات داد: یاد خدا. اعتراف. بازگشت. گاهی انسان، خودش را در ظلمت خودش غرق می‌کند: ●تاریکیِ تصمیم‌های اشتباه ●تاریکیِ گناه‌هایی که پنهانی انجام داده ●تاریکیِ یأس و بی‌اعتمادی به خدا اما این آیه به ما یاد می‌دهد که حتی در اوج سقوط، هنوز امید هست، اگر سه چیز را داشته باشی: ۱. بگویی: "لا إله إلا أنت" – خدا را تنها تکیه‌گاه ببینی ۲. بگویی: "سبحانک" – عظمت و پاکی او را باور داشته باشی ۳. بگویی: "إنی کنت من الظالمین" – خطای خودت را بپذیری این فرمول، نه فقط دعای یونس، بلکه نجات‌نامه هر انسانی‌ست که گم شده ولی دلش می‌خواهد برگردد. 🏛️ بُعد اجتماعی – صدای مظلوم از دل ظلمت رسانه و گلوله امروز در دنیای ما هم ظلمت زیاد است: ●ظلمت تحریف رسانه‌ای ●ظلمت سکوت جهانی در برابر جنایات ●ظلمت بمباران، محاصره و قتل عام در غزه مردم غزه، امروز در دل سه ظلمت‌اند: ۱. ظلمت محاصره‌ای که حتی غذا و آب را به آنها نمی‌رساند ۲. ظلمت گلوله‌هایی که خواب و زندگی را از کودکان‌شان گرفته ۳. و ظلمت بی‌انصاف‌ترین سکوت جهانی اما صدای آنها، شبیه صدای یونس است: "لا إله إلا أنت" یعنی حتی وقتی دنیا خفه‌مان کرده، باز به تو پناه می‌بریم، خدایا. و ما وظیفه داریم: نه فقط دعا کنیم، بلکه فریاد مظلوم را تکرار کنیم. اگر رسانه‌ها نشنیدند، ما باید طنین آن صدا باشیم. امروز سکوت در برابر فلسطین، شریک شدن در ظلم است. رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا و غرب، قصد دارد ملت فلسطین را در دل ظلمت بمیراند. اما قرآن می‌گوید: حتی از دل تاریکی، اگر با صداقت صدا بزنی، خدا صدایت را می‌شنود. ✋ پای درس یونس، در میدان انقلاب ما هم در انقلاب اسلامی، بارها در دل ظلمت‌ها گرفتار شدیم: ●تحریم ●ترور ●جنگ تحمیلی ●بی‌عدالتی‌ها ولی راه نجات، مثل حضرت یونس بود: توکل، توبه، و بازگشت به مسیر الهی. یادمان نرود: انقلابی که یادش برود برای چه از دل تاریکی بیرون آمد، دوباره در تاریکی گم می‌شود... اگر صدایت واقعی باشد، خدا حتی در دل تاریکی پیدایت می‌کند آیهٔ یونس، فقط یک دعا نیست، یک راه است. هم فردی، هم جمعی. اگر صدایمان را واقعی کنیم، اگر اعتراف کنیم به اشتباهات‌مان، اگر بپذیریم که بی‌خدا، غرق می‌شویم... خدا همان است که یونس را از دل شکم ماهی بیرون آورد. و تو را هم، از دل هر تاریکی‌ای که در آن افتاده‌ای، بیرون خواهد کشید. ✍️ نگارنده: حسین ابراهیمی #توبه #سوره_انبیاء #منبر_قرآنی #منبر_کوتاه 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani