📩 اگه نسبت به محتواها انتقاد یا پیشنهادی دارید، خوشحال می‌شیم بدونیم: https://daigo.ir/secret/21476511472

📜 عنوان: «یادداشت دیدار» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ بعضی قرارها، هرچقدر هم دیر بهشون برسی، باز منتظرت می‌مونن... مثل قرار نماز. خدا توی آیه‌ای بسیار خاص، خطاب به حضرت موسی می‌فرماید: «وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي» یعنی: «نماز را برپا دار... برای یاد من» (طه / ۱۴) این "یاد"، فقط یک خاطره نیست. یادِ خدا، یعنی حضور او در لحظه‌لحظه‌ی زندگی‌ات؛ یعنی زنده شدنِ دل، وقتی همه‌چیز مرده. ✨ بخش اول: بعد فردی – نماز، تمرین حضور در عصر غیبت نماز، فقط خم و راست شدن نیست. یاد خداست در شلوغ‌ترین ساعت‌های روز؛ وقتی غرق کار و گوشی و استرس شدی، ناگهان مؤذن می‌گوید: "حَیَّ عَلَی خَیْرِ الْعَمَل" و خدا دعوتت می‌کند برای یک خلوت کوتاه. نماز یعنی: "بیا از بین همه گرفتاری‌ها، لحظه‌ای به من نگاه کن، که من همیشه نگاهم به تو بود." در دنیایی که آدم‌ها، خودشان را فراموش کرده‌اند، نماز مثل یک یادداشت است؛ یادداشتی از طرف خدا، برای یادآوری اینکه گم نشوی. 🏛️ بخش دوم: بعد اجتماعی – اگر نماز باشد، فساد نمی‌ماند در جامعه‌ای که نماز «یاد» شده باشد، ظلم جا ندارد. اگر مسئول نماز بخواند، به یاد خدا می‌افتد؛ و کسی که یاد خدا را در دل دارد، به مردم خیانت نمی‌کند، حق کسی را نمی‌خورد، بیت‌المال را خرج خوش‌گذرانی نمی‌کند. نماز در جامعه اگر زنده باشد، وجدان عمومی بیدار می‌شود. انقلاب اسلامی با نماز پیروز شد. میدان جنگ، با صدای اذان معنا پیدا می‌کرد. شهدا، اغلب آخرین حرفشان این بود: «نماز را سبک نشمارید.» امروز هم اگر بخواهیم جامعه‌ای مقاوم و آگاه بسازیم، باید نماز را از گوشه مسجد، به متن زندگی برگردانیم. نماز، فقط عبادت نیست؛ نقطه اتصال است. یادآور دیدار. چک‌پوینت بندگی. خدا نگفت: نماز بخوان «برای من» گفت: نماز را «برای یاد من» به پا دار؛ یعنی آنچه من از تو می‌خواهم، "بودن با من" است، نه فقط ادا کردن کلمات. بیایید این «قرار کوتاه» را جدی بگیریم؛ هم فردی، هم اجتماعی. خدایا! کمکمان کن نمازمان، فقط "خواندن" نباشد، بلکه "یاد" باشد. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #یاد_خدا #نماز #سوره_طه #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: هرچه هست، نیست! بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ آدمی از وقتی چشم باز می‌کنه، با درخشش‌ها احاطه می‌شه؛ زرق‌وبرق دنیا، ظاهر فریبنده‌ی زندگی، آرزوهای رنگارنگ... ماشین لوکس، خانه لاکچری، پُست و مقام، لباس برند، تعداد فالوئر، سبک زندگی براق... این‌ها چیزیه که دنیا، هر روز با زبانی نرم، به ما می‌گه دنبال کن، آرزو کن، بدو. اما خدا در یک آیه، پرده رو کنار می‌زنه و با ما خیلی صریح حرف می‌زنه: وَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا وَزِينَتُهَا ۚ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (آنچه به شما داده شده، بهره زندگی دنیاست و زینت آن؛ و آنچه نزد خداست، بهتر و پایدارتر است. آیا نمی‌اندیشید؟) قصص، ۶۰ ✨ بخش اول: بُعد فردی – دل نبستن به ویترین دنیا هیچ‌کس نگفته زندگی بد است، یا زیبایی‌های دنیا نکوهیده‌اند؛ اما حرف این است: این‌ها متاع است، نه مقصد. زندگی دنیا مثل ویترین مغازه است. قشنگ چیده شده، چشم‌گیر و پُرزرق‌وبرق؛ ولی عقل حکم می‌کنه به جای نگاه کردن به ویترین، ببینی داخل مغازه چه خبره! خدا می‌فرماید: «و ما عِندَ الله خیرٌ و أبقی» یعنی هر چی اینجا دیدی، پیشِ من یه نسخه بهتر و ماندگارترش هست. تو دنبال آسایش و آرامشی؟ دنیا یه لحظه می‌ده و ده‌تا پس می‌گیره. اما خدا، چیزی رو که بده، پس نمی‌گیره. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – دنیازدگی، آفت مسیر الهی دنیازدگی فقط مال آدم‌های ثروتمند نیست. گاهی یک فعال فرهنگی، انقلابی یا حتی طلبه، از «زرق‌وبرق جایگاه و تشویق مردم» نمی‌گذره. همین می‌شه که هدف اولیه فراموش می‌شه. کار برای خدا شروع می‌شه؛ ولی کم‌کم کار برای دیده شدن، دنبال کننده، مقام، سکه و صندلی می‌ره جلو... امروز جامعه‌ی ما، بیش از هر زمان دیگه، نیاز به بازگشت به سادگی و اخلاص داره. ما انقلاب کردیم برای عدالت، برای معنویت، نه برای مسابقه تجمل. اگر سرداران واقعی ما در وصیت‌نامه‌هاشون از «بی‌اعتنایی به دنیا» می‌گفتن، امروز هم شاگردان واقعی اون‌ها، باید سبک زندگیشون فرق داشته باشه با آدم‌های دنیاطلب. خدا می‌گه: «چیزی که دارید، زینته... نه اصالت.» هر چی بهش دل ببندی که در دست دیگرانه و فناپذیر، بالاخره یک روز ازت گرفته می‌شه. اما اون‌چه «نزد خداست»، موندگاره، بی‌زواله، امنه. عاقل اونیه که به جاودانگی فکر می‌کنه؛ نه به زرق‌وبرق. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #دنیا #سوره_قصص #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: کاش نمی‌دیدیم... بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ گاهی آدم خیال می‌کند اگر ظلم ریشه‌دار شد، دیگر نمی‌شود کاری کرد... اگر فاسدان، سال‌ها حکومت کردند، یعنی دستِ خدا بسته شده. اما قرآن چیز دیگری می‌گوید. قرآن روایت می‌کند از همان‌هایی که فکر می‌کردند همیشه در اوج می‌مانند؛ و ناگهان سقوط کردند. خداوند در سوره فجر با صدای بلند اعلام می‌کند: الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلادِ ﴿١١﴾ فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾ فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾ إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾ آن‌هایی که در شهرها طغیان کردند... و زمین را پر از فساد ساختند... پس پروردگارت تازیانه عذاب را بر سرشان فرود آورد... و بدان: پروردگار تو در کمین است. ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی طغیان بی‌صدا از درون شروع می‌شود طغیان فقط داستان فرعون و نمرود نیست. طغیان، همین دلِ سیر‌نشده من و توست، همین میلِ تمام‌نشدنی به برتری‌جویی، به له کردن دیگران برای دیده شدن. قرآن نگفت: «فقط زور گفتند» گفت: "فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ" یعنی فقط طغیان نکردند؛ طغیان را به دیگران هم سرایت دادند. هرجا فساد هست، رد پای طغیان هست. وقتی یک نفر دروغ را ساده می‌بیند، وقتی «پارتی‌بازی» را زرنگی می‌داند، وقتی «ریا» را مهارت اجتماعی فرض می‌کند، یعنی طغیان آرام و بی‌صدا شروع شده. و خبر بد این است: فساد مثل سرطان است. اول در گوشه‌ای از وجودت ریشه می‌دواند، و بعد، یک روز می‌بینی دیگر آدمِ قبلی نیستی... ولی خبر خوب هم هست: خدا هنوز در کمین است... و اگر برگردی، قبل از اینکه تازیانه‌اش برسد، رحمتش می‌رسد. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – نسل‌کشی در غزه و چشم‌های بیدار انقلاب بیایید سرمان را از زندگی شخصی‌مان بیرون بیاوریم، و ببینیم دنیای بیرون دارد از چه می‌سوزد... امروز، در سال ۲۰۲۵، در عصر ماهواره و هوش مصنوعی، در مقابل دوربین‌های ماهواره‌ای و تلفن‌های هوشمند، اسرائیل دارد نسل‌کشی می‌کند! نه جنگ، نه درگیری دوطرفه، نه مقابله نظامی... نسل‌کشی. 🔴 بیش از ۳۵ هزار کشته 🔴 بیش از ۱۴ هزار کودک 🔴 گرسنگی، قحطی، بیماری، تخریب بیمارستان، قطع آب و برق 🔴 و سکوت رسانه‌های جهانی... این فقط جنایت نیست؛ این بازسازی فرعون در عصر ماست. و قرآن چه زیبا گفت: "الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلادِ" امروز طغیان یعنی اسرائیل. و آن‌که پشت اسرائیل ایستاده، آمریکاست. 💣 آمریکا فقط حامی سیاسی نیست؛ تأمین‌کننده سلاح، بمب‌ها، حمایت اطلاعاتی و مالی... و حالا بیش از ۲ میلیون انسان در غزه، در زندانِ روباز، در محاصره کامل، دارند آرام آرام می‌میرند؛ نه از بمب، بلکه از گرسنگی. 🍞 سازمان‌های جهانی عملاً فلج شده‌اند، و دولت‌های عربی، ساکت‌تر از همیشه... اما یک صدا هست که هنوز خاموش نشده: صدای ملت ایران. از روز اول انقلاب، ما گفتیم: نه به آمریکا، نه به اسرائیل، نه به ظلم. و امروز روشن‌تر از همیشه می‌فهمیم چرا آن "نه‌ها" مهم بود. امروز غزه، فردای ماست. اگر امروز زبان نچرخد، فردا گلوله می‌چرخد در خانه‌ات... 🇮🇷 ایران، تنها کشوری‌ست که هنوز صدای مظلوم را فریاد می‌زند، اما این صدا، فقط در بیانیه‌ها و مواضع رسمی نیست؛ باید از دلِ مردم بلند شود، از هیأت‌ها، از منبرها، از رسانه‌ها، از وجدان زنده‌ی هر مسلمان. گاهی یک کار ساده: یک حمایت مالی، یک افشاگری در فضای مجازی، یک پست، یک روایت درست، می‌شود دفاع از یک ملت، و فریاد در برابر یک طغیانگرِ تمام‌عیار. قرآن وعده نداده که ظالم همیشه بماند. و تاریخ، گواهی داده: فرعون‌ها دیر یا زود، با همان قدرتی که به آن تکیه کرده‌اند، سقوط می‌کنند. اما سؤال اصلی اینجاست: ما در کدام طرف ایستاده‌ایم؟ اگر فقط تماشاگر باشیم، و بگوییم "کاری از ما ساخته نیست" یعنی وجدان‌مان هم بخشی از طغیان شده... اما اگر هنوز دل‌مان برای مظلوم می‌سوزد، اگر با شنیدن نام غزه اشک به چشم‌مان می‌آید، و با دیدن پرچم اسرائیل در خیابان یا تبلیغ کالاهایش، خون‌مان به جوش می‌آید، یعنی ما زنده‌ایم. و پروردگار تو در کمین است... نه فقط برای ظالم، بلکه برای بیدار کردن خواب‌رفته‌ها. ✊ خدا یاور ملت‌هایی‌ست که در برابر طاغوت می‌ایستند... ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #ظلم #طغیان #سوره_فجر #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜عنوان: آنکه دیده نشد، رسید... گاهی انسان به جایی از عبادت، علم، یا حتی جایگاه اجتماعی می‌رسه که احساس می‌کنه از دیگران جلوتره... اما همون لحظه‌ست که ممکنه از چشم خدا عقب افتاده باشه! قرآن کریم در آیه ۸۳ سوره قصص، خیلی صریح یک معیار مهم برای بهشت معرفی می‌کنه: "تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ" یعنی: آن سرای آخرت را تنها برای کسانی قرار می‌دهیم که نه در پی برتری‌جویی در زمین هستند، و نه فساد. و فرجام نیک از آنِ پرهیزگاران است. ✨ بخش اول: بُعد فردی – خطر عُجب و خودبرتر بینی خیلی وقت‌ها آدم فکر می‌کنه چون اهل عبادته، چون نماز شب می‌خونه، چون اهل علم دینه... پس دیگه کارش درسته. اما این احساس برتری، همون چیزیه که شیطان رو از درگاه خدا بیرون کرد. یاد بگیریم که معیار در پیشگاه خدا، تواضع و فروتنیه. نه فقط در ظاهر، بلکه در دل. خدا نگفت: «بهشت برای نمازگزارانه»، گفت: برای کسانیه که دنبال علوّ نیستن. یعنی کسانی که دنبال دیده شدن، مطرح شدن، برتری‌طلبی و خودنمایی نیستن. حتی اگه تو محراب عبادت باشن... اگه دلشون پُر از "من" باشه، راهشون از بهشت جداست! 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – پرهیز از عُجب انقلابی در میدان اجتماعی هم همین خطر هست. ما انقلابی هستیم؟ مؤمن هستیم؟ احسنت. اما اگر به جایی برسیم که به مردم از بالا نگاه کنیم، بگیم: "ماها خوبیم، بقیه خوابن، بقیه فاسدن..." بدون اینکه برای هدایتشون کاری بکنیم، داریم دقیقاً خلاف روح انقلاب عمل می‌کنیم. بهشت، جایگاه اون‌هایی نیست که مدام خودشون رو جلوتر می‌دونن. بلکه جای آدم‌هاییه که بی‌ادعا خدمت می‌کنن، بدون پُز، بدون منّت، بدون برچسب زدن به مردم. یاد بگیریم که کار برای خدا، بی‌صداست، بی‌نام و نشونه. مثل بسیجی‌هایی که وسط میدان بودن، اما اسمشون هیچ‌جا نبود... اگر عبادت می‌کنی، علم داری، فعالیت اجتماعی یا انقلابی می‌کنی، مواظب باش که اون نعمت‌ها، تو رو به غرور نکشونه. قرآن می‌گه: بهشت برای اونیه که دنبال "عُلوّ" نیست، دنبال دیده شدن نیست. بهشت جای دل‌های بی‌ادعاست. پس نذار "من" وسط کارهای خوبت بیاد... چون اگه "من" وسط بیاد، خدا می‌ره... ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #تواضع #غرور #سوره_قصص #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

سلام علیکم🖐🏻 اگه انتقاد، پیشنهاد دربارهٔ محتوا دارید خوشحال می‌شیم بشنویمش 💬 با خیال راحت (#پیام_ناشناس) برامون بنویس: https://daigo.ir/secret/21476511472 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: این‌بار هم بخاطر من... بسم الله الرحمن الرحیم گاهی آدم به لحظه‌ای می‌رسه که دیگه واقعاً کم میاره. نه اینکه بی‌دین شده باشه، نه اینکه خدا رو فراموش کرده باشه… ولی فشار زیاد شده. از یه طرف دردِ بی‌مهری، از یه طرف بی‌پولی، از یه طرف نگاه سنگین مردم، از یه طرف بی‌انصافی‌ها، قضاوت‌ها، تنهایی… و درست توی همین نقطه، خدا یه جمله می‌گه؛ نه مثل فرمان یه پادشاه، بلکه مثل حرف دلِ یه رفیق: وَ لِرَبِّكَ فَاصْبِرْ "و بخاطر پروردگارت، شکیبایی کن" (سوره مدثر، آیه ۷) نه گفته: برای پاداش صبر کن. نه گفته: بخاطر مردم. نه حتی گفته: بخاطر خودت. گفته: بخاطر من! ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی صبر، فقط بخاطر خداست خیلی وقت‌ها دلت می‌خواد بزنی زیر همه چی. دلت می‌خواد جواب بدی، فریاد بزنی، قطع رابطه کنی، رها کنی… ولی یه چیزی تو دلت می‌گه: "نه... فقط این‌بارم بخاطر خدا" نه بخاطر اینکه اون آدم لیاقتشو داره، نه بخاطر اینکه شرایط تغییر کرده، بلکه فقط بخاطر اینکه "خدات داره نگاهت می‌کنه..." وقتی توی مسیر سختی، خدا نمی‌گه راه رو می‌برم برات آسون می‌کنم، اول می‌گه: "برای من، تحمل کن" بعدش، خودش کنارته. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – صبر مؤمنانه در عصر فشار و تحقیر این روزها جامعه هم محتاج این آیه‌ست. ما در دوره‌ای هستیم که فشار اقتصادی، فشار رسانه‌ای، تهمت‌ها، تخریب‌ها، همه هست… وقتی ملتی می‌خواد پای اصولش بمونه، پای استقلالش، پای حق‌طلبی‌اش، خیلی‌ها می‌گن: "چرا صبر می‌کنید؟ خسته نشدید؟ عقب‌نشینی نمی‌کنید؟" اینجاست که باید این آیه رو زمزمه کرد: "وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ" صبر کن، نه به خاطر سیاست، نه برای شعار، بلکه بخاطر پروردگارت خدایی که وعده داده: "إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ" خدا با صابران است. اگه یه ملت بلد باشه صبوری با معنا داشته باشه، یعنی صبری که ریشه در توکل داره، نه ضعف، اون ملت شکست نمی‌خوره. اگه سختته... اگه دلت گرفته، اگه فشار روی دوشته، اگه حق‌تو خوردن و صبوری کردی و گفتی چرا من؟ خدا دستشو می‌ذاره دو طرف صورتت، به چشمات نگاه می‌کنه و با صدایی آروم می‌گه: «عزیزدلم... فقط این‌بارم بخاطر من، صبر کن» ✍نگارنده: حسین ابراهیمی #خدا #سوره_مدثر #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: این‌بار نخند... گاهی آدم توی زندگی دچار یه حالت عجیب می‌شه؛ نه اینکه نفهمه اشتباه کرده، اما وقتی یه نفر میاد و می‌خواد کمکش کنه که مسیر رو عوض کنه، به جای اینکه گوش بده، بهش می‌خنده... ردش می‌کنه... و این دقیقاً همون چیزیه که قرآن داره به ما می‌گه: "يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ، مَا يَأْتِيهِمْ مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ" (ای افسوس بر این بندگان! هیچ پیام‌آوری نیامد، مگر آنکه او را مسخره کردند.) سوره یاسین، آیه ۳۰ این آیه فقط گزارش یه اتفاق تاریخی نیست؛ یه هشدار زنده است، برای من و تو، برای الان، برای جامعه‌ای که گاهی به پیام حق می‌خنده و از کنار اون بی‌خیال رد می‌شه... ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی خدا برای برگشت تو، دنبال بهانه می‌گرده خدا همیشه دنبال برگشت ماست. برای همینم گاهی یکی رو سر راهمون می‌ذاره: یه دوست، یه حرف، یه تلنگر، یه کلیپ، یه حدیث... تا بگه: برگرد عزیزم، هنوز فرصت هست. اما خیلی وقت‌ها ما چی کار می‌کنیم؟ با یه خنده رد می‌کنیم، مسخره می‌کنیم، می‌گیم: "بابا ولش کن... اینا همش حرفه!" قرآن دقیقاً همینه رو می‌گه: "هیچ پیامبری نفرستادیم، مگر اینکه باهاش تمسخر شد." و بعدش با لحنی پر از اندوه می‌گه: "یا حسرةً علی العِباد..." یعنی خدا برای خودش غصه نمی‌خوره، برای ما دل می‌سوزونه؛ برای آدم‌هایی که فرصت داشتن، ولی جدی نگرفتن. شاید همون حرفی که دیشب شنیدی، همون کلیپی که دیدی، یا همین منبر امشب، پیام خدا بوده برای تو. مراقب باش از دستت نره... 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – تمسخر حق در لباس مدرن در فضای اجتماعی امروز هم همین اتفاق داره تکرار می‌شه. از روز اول انقلاب، خیلی‌ها به راه حق خندیدن. وقتی امام (ره) گفت «آمریکا هیچ غلطی نمی‌تونه بکنه»، خیلیا توی همین کشور گفتن این حرفا شعاریه. اما دیدیم که خدا با ما بود، و انقلاب پیروز شد. امروز هم وقتی جوون مؤمن از عدالت حرف می‌زنه، از حجاب دفاع می‌کنه، از فلسطین حمایت می‌کنه، از خانواده ایرانی حرف می‌زنه، بعضی‌ها بهش می‌خندن! می‌گن: "تو هنوز دهه شصتی‌ای؟" "بابا این چیزا دیگه گذشته..." اما حقیقت اینه که تمسخر، همیشه ابزار باطله برای خاموش کردن حق. و قرآن دقیقاً داره این لحظه‌ها رو پیش‌بینی می‌کنه: "هیچ پیام‌آوری نیومد، مگر اینکه بهش خندیدن..." 📌 پس اگر امروز کسی، جریانی، یا رسانه‌ای داره صدای حق رو تحقیر می‌کنه، باید بدونیم این یه نشونه‌ست، نه دلیل عقب‌نشینی! تمسخر، نشونه ضعف باطله؛ نه قوتش. ما در عصری زندگی می‌کنیم که خدا هنوزم داره ما رو صدا می‌زنه. نه فقط با پیامبر، بلکه با آدم‌های معمولی، با فرصت‌های کوچک، با حرف‌های ساده. اما وای به حال کسی که این صداها رو بشنوه و بخنده... رد کنه... یا پشت تردید پنهان شه. قرآن می‌گه: "یَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ" خدا داره برای ما حسرت می‌خوره. برای نسلی که شنید ولی نشنید، دید ولی جدی نگرفت. حالا نوبت ماست؛ این‌بار، بخندیم یا بفهمیم؟ تمسخر کنیم یا بیدار بشیم؟ 🧭 از خودمون شروع کنیم. بذاریم پیام‌های خدا به دلمون برسه. و اگه قراره کسی وسط این طوفان، بایسته... همین من و توییم. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی #تمسخر #سوره_یس #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: بخند! اما نپندار که پایان قصه همین است... بسم‌الله الرحمن الرحیم بعضی وقت‌ها آدم وقتی نگاه می‌کنه به اطرافش، یه درد عجیبی تو دلش حس می‌کنه. می‌بینه آدم‌هایی که خلاف می‌کنن، دروغ می‌گن، ظلم می‌کنن، ریا می‌کنن... دارن می‌خندن. با خیال راحت زندگی می‌کنن. و وقتی به مؤمن، به آدم اهل ایمان، نگاه می‌کنن، می‌خندن… مسخره می‌کنن! قرآن دقیقاً همین لحظه رو نشونه می‌گیره: إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجْرَمُوا۟ كَانُوا۟ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ يَضْحَكُونَ. سوره مطففین، آیه ۲۹ یعنی چی؟ یعنی این صحنه تازگی نداره. در طول تاریخ، مجرم‌ها، گناه‌کارها، اونایی که خودشون راه رو گم کردن، همیشه از مؤمن‌ها، اهل تقوا، اهل حقیقت، یه آدم‌های ساده‌لوح ساختن و اونا رو دست انداختن. 💬 بخش اول: بُعد فردی – وقتی پاک بودن، تبدیل به شوخی می‌شه تا حالا شده جایی صداقت به خرج بدی، اما تو رو ساده فرض کنن؟ تا حالا شده به‌خاطر اینکه دروغ نگفتی یا زیر میز نزدی، بهت بخندن؟ یا بگن: "فلانی زیادی بچه‌مثبته..." یا "تو هنوز خامی..." یا "تو مال این دوره زمونه نیستی..." این آیه، به تو می‌گه: اشتباه از تو نیست. اشتباه از اونه که راه رو گم کرده. تو داری مسیر رو درست می‌ری. اگه دنیا بهت خندید، به جای اینکه مسیرتو عوض کنی، سرتو بالا بگیر. خدا می‌دونه کی به کی می‌خنده... 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – تمسخر ایمان، یک سلاح قدیمی علیه ملت‌ها بعضی وقت‌ها تمسخر فقط فردی نیست. یه ملت رو، یه جریان مقاومت رو، یه فرهنگ ایمانی رو، تو رسانه‌ها، تو تحلیل‌ها، تو محافل رسمی، مورد تمسخر قرار می‌دن. می‌گن این ملت چرا هنوز دنبال خداست؟ چرا هنوز از شهادت حرف می‌زنه؟ چرا مقاومت می‌کنه، وقتی می‌تونه کوتاه بیاد و راحت‌تر زندگی کنه؟ اینا دقیقاً مصداق همون آیه هستن: الَّذِينَ أَجْرَمُوا... يَضْحَكُونَ قرآن در ادامه‌ٔ همین سوره می‌گه: فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ. سوره مطففین، آیه ۳۴ یعنی یه روزی ورق برمی‌گرده. روز قیامت، اونایی که اهل ایمان بودن، به کسایی که مسخره‌شون می‌کردن، می‌خندن. اما این خنده از روی کینه نیست؛ از روی درک حقیقت و روشن‌شدن ماجراست. امروز اگه دیدی به خاطر اعتقاداتت، رفتارت، صداقتت، ایمانت، تو جامعه مسخره شدی، بدون که قرآن تو رو دیده و نشونه‌ات کرده. تو اشتباه نکردی. داری در مسیر تاریخ انبیا حرکت می‌کنی. بخند... ولی نه به پاکی مؤمن‌ها، بخند وقتی دیدی خدا بالاخره دست اهل ایمان رو گرفت... ✍نگارنده: حسین ابراهیمی #تمسخر #سوره_مطففین #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: وقتی فقط یک نگاه کافی‌ست بسم الله الرحمن الرحیم گاهی آدم تو زندگی به نقطه‌ای می‌رسه که حس می‌کنه هیچ‌کس نمی‌فهمتش. حرفی زده، حرکتی کرده، یا شاید سکوت کرده… ولی برداشت دیگران یه چیز دیگه‌ست. قضاوت‌ها شروع می‌شن. یکی می‌گه چرا گفت، اون یکی می‌گه چرا نگفت… بعضی‌ها تهمت می‌زنن، بعضی‌ها تحلیل می‌کنن، و انگار کسی حوصله نداره واقعیت رو بشنوه. تو این فضا، یه آیه از قرآن نجات‌دهنده‌ست. یه آیه که انگار خدا می‌گه: نگران نباش! من هستم، من می‌دونم. خدا می‌فرماید: "وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ" خدا از آنچه در دل‌های شماست آگاهه – سوره احزاب، آیه ۵۱ این یعنی چی؟ یعنی لازم نیست خودتو به همه توضیح بدی. لازم نیست همه تو رو بفهمن. وقتی کسی هست که دقیق‌تر از خودت، دل تو رو می‌شناسه، کافیه بدونی اون می‌دونه. 💬 بخش اول: بُعد فردی – وقتی دیگران نمی‌فهمندت ما تو این دنیا بعضی وقتا تنها می‌مونیم، اما بی‌پناه نه. گاهی اطرافیانمون، حتی نزدیک‌ترین‌ها، نیت ما رو بد می‌فهمن. می‌خوای یه کاری کنی، یه حرفی بزنی، یا حتی هیچی نگی… ولی مردم زود قضاوت می‌کنن. فکر می‌کنن نیتت بده. فکر می‌کنن بی‌تفاوتی، یا خودنمایی می‌کنی، یا دنبال منافع شخصی هستی. تو این لحظه‌ست که باید یادت بیاد: "وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ" خدا می‌دونه چرا گفتی، چرا نگفتی، چرا موندی، چرا رفتی. ببین! حضرت یوسف علیه‌السلام وقتی بی‌گناه رفت زندان، وقتی همه فکر کردن مقصره، کی می‌دونست واقعیت چیه؟ فقط خدا. یعنی چی؟ یعنی اگه راهت رو درست رفتی، حتی اگه دنیا علیه تو بشه، مهم نیست. خدا دیده. خدا فهمیده. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – جامعه پُر از قضاوته، اما خدا از پشت پرده‌ها باخبره ما تو یه جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که فضای رسانه، فضای مجازی، فضای قضاوت‌های لحظه‌ایه. یه نفر یه ویدیو ازش پخش می‌شه، همه می‌رن سراغ تحلیل نیتش! یکی یه پست می‌ذاره، همه می‌خوان بگن چرا گذاشت، با چه نیتی، برای کی، با چه منظوری؟! فلانی در یک اعتراض شرکت کرد، گفتن دنبال دیده‌شدنه! یکی دیگه ساکت موند، گفتن ترسیده یا خریده شده! یکی کمک کرد، گفتن ریاکاریه... یکی کمک نکرد، گفتن بی‌غیرته! ببینید، جامعه ما امروز پر شده از برداشت‌های شتاب‌زده و قضاوت‌های بی‌رحمانه هیچ‌کس صبر نمی‌کنه بپرسه: واقعاً تو دلش چی گذشته؟ اما این آیه یادمون می‌ده که خدا اون پشت صحنه رو می‌بینه: "وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ" یعنی اگر یک مسئول، یک هنرمند، یک دانشجو، یک طلبه، کاری کرد که ظاهرش برای ما مبهم بود، اما با نیت الهی بود، خدا از نیتش باخبره، حتی اگه مردم نفهمن! بعضی از مردم مثل یوسف تو جامعه‌اند: بی‌گناه، ولی تو چاه تهمت. و بعضی‌ها مثل زلیخا: تظاهر خوب دارن، ولی نیتشون رو کسی نمی‌دونه جز خدا. پس ما باید از قضاوت زود بپرهیزیم، و اگر کسی نادرست قضاوت‌مون کرد، با خودمون بگیم: «خدایا! تو می‌دونی، همین برام بسه.» امروز بیشتر از همیشه جامعه ما به فهم نیت‌ها نیاز داره، نه فقط دیدن ظاهرها. حرف آخرم اینه: اگه الان داری رنج می‌کشی، چون بد فهمیده شدی، اگه متهم شدی به چیزی که نبودی، اگه تو رو قضاوت کردن، بدون شناختت… بدون خدا تو رو قضاوت نمی‌کنه، خدا تو رو می‌فهمه. "وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ" یعنی آرامش بگیر. چون کسی هست که همه‌چیز رو می‌دونه. ✍نگارنده: حسین ابراهیمی #خدا #سوره_احزاب #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

📜 عنوان: خدا با توست، حتی وقتی همه رفته‌اند گاهی در زندگی انسان به نقطه‌ای می‌رسد که احساس تنهایی می‌کند. انگار همه درها بسته شده، نه کسی حرفش را می‌فهمد، نه دست کسی به یاری‌اش دراز می‌شود. در چنین لحظاتی باید به این آیه نورانی قرآن فکر کنیم: "هُوَ مَعَكُمْ أَیْنَ مَا كُنتُمْ" (او با شماست، هر کجا که باشید) – [سوره حدید، آیه ۴] این آیه، یک جمله بیشتر نیست؛ اما دنیایی از امید، آرامش و قوت قلب را در دل انسان می‌نشاند. ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی از همه ناامید شدی، خدا هنوز با توست وقتی از همه بریدی، وقتی رفیق‌ها و خانواده و جامعه حتی، تو را نفهمیدند، باز هم یک کسی هست که تو را دقیق‌تر از خودت می‌شناسد؛ او خداست. قرآن نمی‌گوید: خدا "ناظر" شماست، بلکه می‌گوید "با شماست" یعنی در دردت، در غمت، در تنهایی‌ات، در شکسته‌دلت، با توست. حضرت یعقوب (علیه‌السلام) وقتی فرزندش یوسف را از دست داد و سال‌ها دلتنگی کشید، نفرمود: دیگر امیدی نیست. گفت: "فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ" (صبر نیکو پیشه می‌کنم، و از خدا یاری می‌جویم) – یوسف/۱۸ خدایی که با یعقوب در فراق یوسف بود، با تو هم هست در غم‌هایی که هیچ‌کس نمی‌فهمد. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – حضور خدا در دل ملت‌ها در میدان‌های اجتماعی هم همین است. وقتی ملتی زیر فشار استکبار، ظلم یا تحریم قرار می‌گیرد، وقتی همه قدرت‌ها علیه یک جامعه جمع می‌شوند، باز هم این آیه معنا پیدا می‌کند: "هُوَ مَعَكُمْ أَیْنَ مَا كُنتُمْ" مگر نه اینکه در دفاع مقدس، جوان‌های این کشور بدون امکانات، با دستان خالی در برابر ارتش‌های تا دندان مسلح ایستادند؟ چه کسی پشتیبانشان بود؟ خدایی که با آنها بود. نه در شعار، بلکه در میدان. در عمل. اگر ملتی به خدا توکل کند، و بر پایه عدالت و اخلاص حرکت کند، این آیه در زندگی اجتماعی‌اش تجلی پیدا می‌کند. برادر و خواهرم! اگر حس می‌کنی زمین زیر پایت خالی شده، اگر دلت گرفته، اگر جامعه‌ات در تاریکی و فریب افتاده، یادت باشد: "او با توست" نه فقط در مسجد، نه فقط در لحظه عبادت، بلکه در همه جا. 📍 سر چهارراه، در محل کار، در دل شب، پشت میز قضاوت، در خانه، در زندان، در جبهه، و حتی در دل گناه... او هست. فقط کافی‌ست تو هم با او باشی. پروردگارا! ما را حتی یک لحظه به خودمان وامگذار و ما را همیشه در پناه خودت، با خودت، و زیر نظر نگاه مهربانت نگه دار. ✍نگارنده: حسین ابراهیمی #خدا #سوره_حدید #منبر_کوتاه #منبر_قرآنی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani

🌿 به کانال «منبرک قرآنی» خوش آمدید اینجا قرار نیست با انبوهی از مطالب روبرو بشید... ❌ نه کپی‌کاریه، نه شلوغ‌کاری! ✅ فقط و فقط روزانه یک پست اونم یه متن کوتاه، ساده و کاربردی برگرفته از آیات قرآن کریم در قالب یک «جمله‌ی عمیق» یا «یک سخنرانی کوتاه قرآنی» 🔻پیام ناشناس: https://daigo.ir/secret/21476511472 التماس دعا