.👆 و از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که فرمودند: «إذا أصابتکم بلیة و عناء فعلیکم بقم فإنه مأوی الفاطمیین … هنگامی که مصیبت و رنجی به شما رسید بر شما باد به قم زیرا آنجا مأوای فاطمیین و استراحت گاه مومنین است و هیچکس تصمیم سوئی درباره قم و اهل آن نگرفت مگر اینکه خداوند او را خوار کرده از رحمت خود دور ساخت.»(۱۰) روایت کرده اند که حضرت صادق علیه السلام فرمودند: «تربة قم مقدسة و اهلها منّا و نحن منهم… تربت قم مقدس است و اهل قم از مایند و ما از آنانیم.»(۱۱) 📚منبع (۱) بانوی ملکوت،آیت اله کریمی جهرمی، ص ۶۹ (۲) رجال، کشی، جز اول، ص ۳۳۳ (۳) بانوی ملکوت، آیت اله کریمی جهرمی، ص ۱۷ (۴) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۵۶، ص ۲۱۲ (۵) بانوی ملکوت، آیت اله کریمی جهرمی، ص ۱۸ (۶) امالی، شیخ مفید ترجمه استاد ولی، ص ۱۵۴ (۷) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۵۷، ص ۲۱۳ (۸) بانوی ملکوت، آیت اله کریمی جهرمی، ص ۲۱ (۹) بحارالانوار، مجلسی، ج ۵۷، ص ۲۱۴ (۱۰)بانوی ملکوت، آیت اله کریمی جهرمی، ص ۲۲ (۱۱)همان، ص ۲۷ 📚 #مداحی_عالمانه #حضرت_معصومه #فضائل_حضرت_معصومه #ورود_حضرت_معصومه_به_شهر_قم .

🔳 دیدار با برادر پس از آنکه مأمون عباسی در سال ۲۰۰ هجری امام رضا(ع) را به خراسان دعوت کرد، حضرت معصومه(س) به همراه عده‌ای از برادران و بستگان، پس از یک سال به انگیزه دیدار برادر وارد ایران شد. در کتاب «حضرت معصومه فاطمه ثانی» آمده است: «پس از ولایت‌عهدی امام رضا(ع)، بنی‌هاشم که مدت‌ها همواره تحت شکنجه و فشار حکام جور بودند با شنیدن این خبر به عنوان دیدار حضرت رضا(ع) از مدینه به خراسان رهسپار شدند. این گروه در حدود ۴۰۰ نفر بودند در راس آن‌ها حضرت معصومه(س) بود.» 📚منبع حضرت معصومه(س) فاطمه دوم، محمدی اشتهاردی، ص۱۱۸ #حضرت_معصومه_س #ورود_حضرت_معصومه_س_به_قم #مداحی_عالمانه https://eitaa.com/manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین

🔳 مسموم کردن حضرت معصومه(س) توسط بنی عباس حسن بن محمد بن حسن قمی می‌نویسد: وقتی حضرت معصومه(س) و همراهان به شهر ساوه رسیدند، ماموران حکومت عباسی با آن‌ها درگیر شدند و عده‌ای از آن‌ها را به شهادت رساندند. حضرت معصومه(س) در همانجا بیمار شدند. از همراهیان سوال کرد: «از اینجا تا قم چقدر فاصله است؟» به ایشان عرض شد: ده فرسخ. حضرت فرمود: «مرا از اینجا به قم منتقل کنید!» محمد محمدی اشتهاردی می‌نویسد: پس از اینکه مامورین حکومت عباسی در ساوه جلوی کاروان حضرت معصومه را گرفتند حدود ۲۳ نفر از آن‌ها کشته شدند، گروهی اسیر و گروهی نیز متواری گردیدند. نقل شده که حضرت معصومه(س) را عمال بنی عباس در ساوه مسموم کردند. آن حضرت در حال بیماری، قم را اختیار کرد، چون قم مرکز شیعیان بود از این‌رو رهسپار قم شد. 📚منبع حضرت معصومه(س) فاطمه دوم، محمدی اشتهاردی، ص ۱۱۸ #حضرت_معصومه_س #ورود_حضرت_معصومه_س_به_قم #مداحی_عالمانه https://eitaa.com/manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین

📗 ام البنین(س) و اشعار عاشورایى سید محسن امین درباره ام البنین علیهاالسلام مى گوید: او شاعرى خوش بیان و از خانواده‌اى اصیل و شجاع بود. (۱) هنگامى كه زنها او را با عنوان ام البنین خطاب مى‌كردند و به وى تسلیت مى‌دادند، این ابیات را سرود: «لا تَدْعُوِنِّى وَیكِ ام الْبَنِین / تُذَكِّرنِى بِلُیوثِ الْعَرِینِ» «اى زنان مدینه! دیگر مرا ام البنین نخوانید و مادر شیران شكارى ندانید.» «كانَتْ بَنُونَ لِى اُدْعى بِهِمْ / وَالْیوْمَ اَصْبَحْتُ وَلا مِنْ بَنِینِ» «مرا فرزندانى بود كه به سبب آنها ام البنینم مى‌گفتند، ولى اكنون دیگر براى من فرزندى نمانده است و همه را از دست داده‌ام.» «اَرْبَعَةٌ مِثْلُ نُسُورِ الرُّبى / قَدْ واصَلُوا الْمَوْتَ بِقَطْعِ الْوَتِینِ» «آرى، من چهار باز شكارى داشتم كه آنها را هدف تیر قرار دادند و رگ گردن آنها را قطع كردند.» «تَنازَعَ الْخِرْصانُ اَشْلائَهُمْ / فَكُلُّهُمْ اَمْسَوا صَرِیعاً طَعِینْ» «دشمنان با نیزه‌هاى خود ابدان طیبه آنها را از هم متلاشى كردند و در حالى روز را به پایان بردند كه همه آنها با جسد چاك چاك بر روى زمین افتاده بودند.» «یا لَیتَ شِعْرِى اَكَما اَخْبَرُوا / بِاَنَّ عَبَّاساً قَطِیعُ الْیمِینِ»(۲) «اى كاش مى‌دانستم آیا این خبر درست است كه دستهاى فرزندم عباس را از تن جدا كردند؟!» و در اشعار دیگرى مى گوید: «یا مَنْ رَاءَى الْعَبَّاسَ كَرَّ عَلى جَماهِیرِ النَّقَدِ وَوَراهُ مِنْ اَبْناءِ حَیدَرَ كُلُّ لَیثٍ ذِى لِبَدٍ» «اى كسى كه (فرزند عزیزم)، عباس را دیده‌اى كه با دشمنان بزدل در قتال است (و آن فرزند حیدر كرار، پدروار، حمله مى‌كند) و فرزندان دیگر على مرتضى – كه هر یك نظیر شیر شكارى هستند – در پیرامون وى مبارزه مى‌كنند.» «نُبِّئْتُ اَنَّ ابْنِى اُصِیبَ بِرَأسِهِ مَقْطُوعُ یدٍ وَیلِى عَلى شِبْلِى اَمالَ بِرَأسِهِ ضَرْبُ الْعَمَدِ» «به من خبر داده‌اند كه بر سر فرزندم عباس، عمود آهن زدند؛ در حالى كه دست در بدن نداشته است. اى واى بر شیر بچه من كه عمود آهنین بر فرق سرش زدند!» «لَوْ كانَ سَیفُكَ فِى یدَیكَ لَما دَنى مِنْكَ اَحَدٌ»(۳) «پسرم عباس! اگر (دست در تن داشتى و) شمشیرت در دستت بود، كدام كس جرأت داشت كه به تو نزدیك شود.» 📚 منبع (۱) اعیان الشیعه، سید محسن امین، بیروت، دار التعاریف، ج ۳، ص ۴۷۵ (۲) العقیلة و الفواطم، حسین شاكرى، ص ۱۲۴ (۳) ابصار العین فى انصار الحسین علیه‌السلام، شیخ محمّد سماوى، زمزم هدایت، ص ۶۳ ....... . ✅ ام‌ البنین(س)، شاعری فصیح و اهل فضل ام البنین(س) را ادیب و شاعری فصیح و اهل فضل و دانش دانسته‌اند.(۱) که در رثای حضرت عباس(ع) این اشعار را سروده بود و می‌خواند: «ای کسی که عباس را دیدی که بر دشمن حمله می‌کرد و فرزندان حضرت علی(ع) پشت سر او بودند، می‌گویند دست فرزندم قطع شده و بر سرش عمود فرود آمده. اگر شمشیرت را در دست داشتی کسی به تو نزدیک نمی‌شد.»(۲) 📚منبع (۱) اعلام النساء، حسون، ۱۴۱۱ق، ص۴۹۶ (۲)ریاحین الشریعه، محلاتی، ج۳، ص ۲۹۴ #حضرت_ام_البنین #وفات_حضرت_ام_البنین #فضائل_حضرت_ام_البنین #مداحی_عالمانه . ✅ صبر بى‌نظیر ام‌ البنین(س) شیخ احمد دجیلى شاعر شهیر عرب مى‌گوید: اُمُّ الْبَنِینَ وَما اَسْمى مزایاكِ خَلَدَتْ بِالْعَبْرِ وَالاِیمانِ ذِكْراكِ اى ام البنین! چقدر از خصوصیات والایى برخوردارى. به سبب غم و اندوهى كه به تو رسید و (نیز به سبب) ایمانت، یاد تو جاودانه شد. مورخان نقل مى‌كنند كه روزى امیرمؤمنان علی علیه‌السلام ، عباس علیه‌السلام را در دامان خود گذاشت، آستین‌هایش را بالا زد و امام در حالى كه به شدت مى‌گریست به بوسیدن بازوان عباس علیه‌السلام پرداخت. ام البنین(س) حیرت زده از این صحنه، از امام پرسید: «چرا گریه مى كنید؟» حضرت با صدایى آرام و اندوه زده پاسخ داد: «به این دو دست نگریستم و آنچه را بر سرشان خواهد آمد، به یاد آوردم.» ام البنین(س) شتابان و هراسان پرسید: «چه بر سر آنها خواهد آمد؟» حضرت با آوایى مملو از غم و اندوه و تأثر فرمود: «آنها از ساعد قطع خواهند شد.» سپس او با اضطراب و به سرعت پرسید: «چرا قطع مى‌شوند؟» امام به او خبر داد كه فرزندش در راه یارى اسلام و دفاع از برادرش، حافظ شریعت الهى و ریحانه رسول الله صلى الله علیه و آله دستانش قطع خواهد شد. ام البنین(س) به شدت گریست و زنان همراه او نیز در غم، رنج و اندوهش شریك شدند. 📚منبع قمر بنى هاشم، مقرّم، نشر حیدریه، نجف اشرف، ص ۱۹ .

❇️ نتیجه اینکه: در مورد اینکه آیا اهل بیت امام حسین(ع) در مسیر شام به مدینه، به کربلا مراجعت کرده و روز اربعین کنار قبور شهدا رسیده اند یا نه دو قول است. هیچ یک از این دو قول را نمی شود به صورت صد در صد پذیرفت. زیرا هر کدام برای خود دلایلی دارند که نمی توان به راحتی آنها را درک کرد. مثلاً دسته اول می گویند اهل بیت(ع) با جابر در کربلا ملاقات کرده اند و از طرفی یقین داریم که جابر روز اربعین کنار مرقد منور سالار شهیدان بوده و همچنین روایت جابر که گفته وقتی روز اربعین به زیارت حضرت سید الشهدا رفته بودم صدای کاروانی آمد و ... اما از طرف دیگر مخالفان می گویند به لحاظ عادی امکان ندارد که در عرض ۴۰ روز آنها به کوفه و پس به شام بروند و در هر کدام چند روز اقامت کنند و در روز اربعین به کربلا برسند. در حقیقت دسته اول دلیل نقلی بر حضور اهل بیت(ع) در کربلا دارند و دسته دوم با دلیل عقلی آن را بعید می دانند. *به نقل از سایت حوزه 📚منابع (۱) لهوف، سید بن طاووس، صص ۱۷۰ منتهى الآمال، شیخ عباس قمی، ص ۵۲۴ (۲) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۴۵، ص ۵۹ (۳) نگاهی کوتاه به زندگانی زینب کبری(س)، سید هاشم رسولی محلاتی، ص ۱۰۰ (۴) لهوف، سید بن طاووس، ص ۲۳۳ ناسخ التواریخ، محمدتقی سپهر کاشانی، ص ۳۴۵ (۵) زینب قهرمان، دختر علی (ع)، احمد صادقی اردستانی، ص ۳۴۸ (۶) همان، ص ۳۴۹ (۷) لهوف، سید بن طاووس، ص ۲۳۳ ناسخ التواریخ، محمدتقی سپهر کاشانی، ص ۳۵۰ (۸) زینب قهرمان، دختر علی (ع)، احمد صادقی اردستانی، ص ۳۴۹ (۹) منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ص ۶۶۹ #حضرت_امام_حسین_ع #اربعین_حسینی #مداحی_عالمانه #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین