#ولادت_پیامبر_اکرم_ص #ولادت_امام_جعفر_صادق_ع ساقیان کربلاء یکی از ساقیان کربلا وجود مقس رسول اکرم ص است که وقتی علی اکبر به شهادت رسید توسط پیامبر ص سقایت شد و امام حسین ع را به کاسه ای بالتر مژده داد. که مفصلا در مقتل علی اکبر ع بت آن اشاره شد. بمناسبت ایام ولادت رسول اکرم و امام صادق ع آیه ۲۱ - سوره انسان آیه عالِيَهُمْ ثِيابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً [21] بر اندام آن‌ها (بهشتيان) لباس‌هايي است از حرير نازك سبز رنگ، و از ديباي ضخيم، و با دستبندهايي از نقره آراسته شده‌اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان مي‌نوشاند. ۱ (انسان/ ۲۱) الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ عَوْفِ‌بْنِ‌عَبْدِ‌اللَّهِ‌الْأَزْدِیِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِذَا أَرَادَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی قَبْضَ رُوحِ الْمُؤْمِنِ قَالَ یَا مَلَکَ الْمَوْتِ انْطَلِقْ أَنْتَ وَ أَعْوَانُکَ إِلَی عَبْدِی فَطَالَ مَا نَصَبَ نَفْسَهُ مِنْ أَجْلِی فَأْتِنِی بِرُوحِهِ لِأُرِیحَهُ عِنْدِی فَیَأْتِیهِ مَلَکُ الْمَوْتِ بِوَجْهٍ حَسَنٍ وَ ثِیَابٍ طَاهِرَهًْ وَ رِیحٍ طَیِّبَهًْ ... فَیَبْسُطُ صَحِیفَتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ هُوَ یُنَادِی هاؤُمُ اقْرَؤُا کِتابِیَهْ إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلاقٍ حِسابِیَهْ فَهُوَ فِی عِیشَةٍ راضِیَةٍ فَإِذَا انْتَهَی إِلَی بَابِ الْجَنَّهًْ قِیلَ لَهُ هَاتِ الْجَوَازَ قَالَ هَذَا جَوَازِی مَکْتُوبٌ فِیهِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ هَذَا جَوَازٌ جَائِزٌ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ لِفُلَانِ‌بْنِ‌فُلَانٍ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ فَیُنَادِی مُنَادٍ یَسْمَعُ أَهْلُ الْجَمْعِ کُلُّهُمْ أَلَا إِنَّ فُلَانَ‌بْنَ‌فُلَانٍ قَدْ سَعِدَ سَعَادَهًْ لَا یَشْقَی بَعْدَهَا أَبَداً قَالَ فَیَدْخُلُ فَإِذَا هُوَ بِشَجَرَهًْ ذَاتِ ظِلٍّ مَمْدُودٍ وَ ماءٍ مَسْکُوبٍ وَ ثِمَارٍ مُهْدَلَهًْ یَخْرُجُ مِنْ سَاقِهَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ فَیَنْطَلِقُ إِلَی إِحْدَاهُمَا فَیَغْتَسِلُ مِنْهَا فَیَخْرُجُ عَلَیْهِ نَضْرَهًْ النَّعِیمِ ثُمَّ یَشْرَبُ مِنَ الْأُخْرَی فَلَا یَکُونُ فِی بَطْنِهِ مَغْصٌ وَ لَا مَرَضٌ وَ لَا دَاءٌ أَبَداً وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً. پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از امام صادق (علیه السلام) روایت است که فرمود: پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرموده است: هنگامی‌که خدای تبارک‌وتعالی بخواهد جان مؤمن را بگیرد، می‌فرماید: «ای فرشته‌ی مرگ! تو و یارانت به‌سوی بنده‌ی من بروید که خسته‌کردن خودش به خاطر من طولانی شد. سپس روحش را برایم بیاور تا آن را نزد خود آسایش دهم». فرشته‌ی مرگ با چهره‌ای نیکو، لباس پاکیزه و بوی خوش نزد او می‌آید... پرونده‌ی عملش را برای مردان و زنان مؤمن می‌گستراند و فریاد می‌زند: [ای اهل محشر]! نامه‌ی اعمال مرا بگیرید و بخوانید! من یقین داشتم که [قیامتی در کار است و] به حساب اعمالم می‌رسم»! او در یک زندگی [کاملًا] رضایتبخش قرار خواهد داشت. (حاقه/۲۱-۱۹) او در یک زندگی کاملا رضایت‌بخش قرار خواهد داشت. وقتی به در بهشت برسد به او گفته شود: «مجوّز [ورود به بهشت] را بده». می‌گوید: «این مجوّز من است که در آن نوشته شده است: به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان. این مجوّزی نافذ از خداوند عزیز حکیم برای فلانی فرزند فلانی است [و این مجوّز] از طرف پروردگار جهانیان است». سپس ندادهنده‌ای فریاد می‌زند و همه‌ی جماعت می‌شنوند: «آگاه باشید! فلانی فرزند فلانی سعادتمند شده سعادتی که بعد از آن هرگز بدبخت نمی‌شود». وارد بهشت می‌شود و ناگهان در کنار درختی با سایه کشیده و گسترده، و در کنار آبشارها، و میوه‌هایی آویزان قرار می‌گیرد و از ساقه‌ی آن درخت دو چشمه همیشه جاری بیرون می‌آید. به‌سوی یکی از آن‌ها می‌رود و با آب آن غسل می‌کند و بر او شادابی نعمت ظاهر می‌شود. سپس از دیگری می‌خورد و هرگز در درونش دل درد، بیماری و درد پیدا نمی‌شود و این معنای سخن خداوند است که می‌فرماید: وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۶۶ ، بحارالأنوار، ج۸، ص۲۱۱/ الاختصاص، ص۳۴۹ @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا