#پاسخ_به_پرسش_دوستان
جهت آشنایی بیشتر؛
بنده،
🔸مدرس این کانال (منِ با برنامه)
و
نویسندهی کانال «تا انتهای افق» به نشانی
@ninfrance
هستم.
(جهت آشنایی با افکار و اندیشههایم که در این کانال مشاهدات، تجارب و یادداشتهایم را در سفر ثبت میکنم.)
۴ سال در فرانسه بودم و در حال حاضر در کشور هلند به سر میبرم تا ان شاء الله به وطن عزیزم برگردم.
🔹مدرس کانال «چهل حدیث به زبان ساده» به نشانی
@Chelhadisemam
که آموزش اخلاق در زندگی است.
و 🔸روخوان کتاب ارزشمند رسائل بندگی «دفتر دل» شرح احوالات قلب به نشانی
@resaledel
🔹و مدرس کانال آموزش زبان فرانسه به نشانی
@ninfrance2
هم میباشم.
🌺تشکر از حضور و حسن اعتماد شما.
✨📿ملتمس دعا
@manebabarname
منِ با برنامه
#پاسخ_به_پرسش_دوستان جهت آشنایی بیشتر؛ بنده، 🔸مدرس این کانال (منِ با برنامه) و نویسندهی کانال «ت
به تازگی هم به فضل خدا کانال سیر مطالعاتی آثار کمتر خوانده شده اما بسیار مهم علامه شهید مرتضی مطهری را آغاز کردهایم.
برای اصلاح و ارتقا مبانی اندیشه الهی شما میتواند راهگشا باشد.
و شما هم دعوتید😊:
@shahidmotahari_asar
🌸✨✨🌸✨✨🌸
@manebabarname
آیا مایلید به هر سال خود، ۶ هفته اضافه کنید؟
یک قانون ساده وجود دارد که در پست بعدی ارسال خواهد شد😊
@manebabarname
🧐آیا مایلید به هر سال خود ۶ هفته اضافه کنید؟؟
هر کدام از شما یک روز خود را مرور کند: از خواب بیدار می شوید و چند کار برای انجام دارید. نگاهی به اولین کار می اندازید. مثلاً یک کتاب درسی است که باید دو درس آن را بخوانید. میبینید زمان مناسب برای مطالعه کامل آن را ندارید. آن را کنار می گذارید و تلفن همراه خود را برداشته به دنبال پاسخگویی به پیام های ارسال شده می روید. حجم پیام ها زیاد است. دو تا سه مورد را جواب می دهید، یاد مرتب سازی اتاق خود می افتید. شروع به مرتب کردن لباس ها می کنید اما ناگهان تلفن زنگ میزند و برای ۱۵ تا نیم ساعت به مسیر جدید کشیده می شوید. بعد از تلفن دوباره به همان کار اول یعنی مطالعه کتاب بر می گردید. اما همان لحظه که می خواهید مطالعه را آغاز کنید، پیامی دریافت می کنید. کار را متوقف می کنید تا پیام را بخوانید و از محتوای آن با خبر شوید. موضوعی است که باید به آن بپردازید اما انجام آن به زمان بیشتر از آنچه اکنون در اختیار دارید نیاز دارد همزمان یاد نیمه رها کردن کارهای اتاق می افتید و ...
و بدین ترتیب، در طول روز، کارهای زیادی را شروع می کنید، آنها را به نتیجه نمی رسانید و رها می کنید و در فرصت دیگر مجبورید باز سراغ همان کارها بروید. اگر هر روز فقط ۱۵ دقیقه را صرف بازبینی پیام های شبکه مجازی کنید، هر سال ۹۱ ساعت را هدر می دهید که در آن هیچ اقدام مفیدی انجام نداده اید. و می دانیم که عموما در طول روز خیلی بیش از یک ربع برای این کار وقت صرف می شود...
خیلی از افراد یک ساعت از روز را برای بازبینی پیامهای کانالهای مختلف هدر میدهند که هیچ اقدام مفیدی در رابطه با آنها انجام نمی شود. این زمان برابر با ۶ هفته هدر رفته در هر سال است.
آیا مایلید به هر سال ۶ هفته اضافه کنید؟! از این قانون ساده استفاده کنید:
« فقط یک بار سراغ هر کار بروید». یعنی: اگر فعالیتی را آغاز کردید سعی کنید آن را به پایان برسانید. اولین گام برای مدیریت بهتر زمان و افزایش عملکرد این است که هرگز تا زمانی که وقت کافی برای پرداختن به یک کار مشخص را ندارید سراغ آن نروید. وقتی این قانون را اجرا کنید میبینید که کارهای زیادی را می توانید منظم در طول روز به انجام برسانید و هرچه سازمان یافته تر در آن فرآیند قرار بگیرید عملکرد شما بهبود می یابد.
اجرای این قانون در زندگی شما میتواند عملکرد شما را به شدت افزایش دهد. قانون «فقط یک بار» و حذف دوباره کاری برای مدیریت زندگی حیاتی است. می دانم از حضور در شبکه های مجازی هرکس به نوعی ناگزیر است. اما اگر کنترل خود را در اختیار آن قرار دهید می تواند مدیریت زمان شما را نابود کند.
پس مناسب با شرایط، کارها را در ترتیبی قرار دهید که پس از انجام کامل یک کار، سراغ کار بعدی بروید. به این شکل شاهد خواهید بود که در طول روز چند کار مهم و مجزا را به سرانجام رسانده اید و وقتی به همین شکل ادامه یابد شما به برکت وقت دسترسی پیدا کرده اید.
@manebabarname
کمتر از ۱۰ درصد کسانی که کتابی میخرند، بیش از یک فصل آن را میخوانند.
این درصد برای کسانی که برنامهریزی میکنند و فقط یک مدت کوتاه ادامه میدهند هم تقریبا صدق می کند.
چرا؟
چون این کار نیاز به تلاش و کوشش دائمی دارد...
اکثریت آدمها بیشتر از خواستهها، اهداف و آرزوهایشان «صحبت» میکنند.
یکی اقلیتی هستند که بیشتر «کار» می کنند، نه صحبت...
«اقدام به عمل» و «تلاش دائمی» برای حفظ ثبات قدم، موفقیتهای بزرگ و آدمهای موثر را میسازد.
💪✌️✨
@manebabarname
🔹پازل هزار قطعهای
با توجه به آنچه تا امروز از این کانال آموخته اید. پاسخ دهید.
یک پازل هزار قطعه ای به شما می دهند و می گویند آن را بساز.
اولین کاری که می کنید چیست؟؟
لطفا قبل از خواندن ادامه مطلب تفکر کنید. که شما بودید چه می کردید؟؟
.
.
.
.
.
نمی دانم چه جوابی به ذهن شما آمد اما:
اگر تفکر شما از نوع راهبردی شده باشد. اولین سوالی که باید بپرسید این است که : تا کی وقت دارم؟؟
اگر بگویند ۱۰۰۰ روز دیگر.
کافی است شما فقط روزی ۱ قطعه از پازل را در جای خود قرار دهید تا روز هزارم تکمیل شده باشد.
و تازه اگر زرنگی کنید و روزی ۲ قطعه را در جای خود قرار دهید ۵۰۰ روز! زودتر کار را تحویل می دهید...
حالا اگر بگویند ۱۰۰ روز وقت دارید. داستان فرق می کند. شما باید روزی چند قطعه را در جای خود بگذارید تا ۱۰۰ روزه تحویل دهید؟ درسته. طبیعتا روزی ۱۰ قطعه... و اگر باز مثلا روزی ۲ قطعه اضافه تر بسازید شما می توانید حتی زودتر کار را آماده کرده باشید.
اینگونه نه تنها همیشه از شما به عنوان یک فرد منظم و دقیق یاد می شود. بلکه پیشرو هم هستید و حتی کارها را زودتر از موعد و سررسید کار تحویل می دهید. این به شما اعتبار و احترام و منزلت می بخشد. به علاوه اینکه تمام زمان انجام کار لذت برده اید. چرا که طبق محاسبه پیش می روید. و با آرامش، بدون نگرانی و دلهره و کلافگی کار را تا آخر ادامه می دهید.
اما اگر نگاه راهبردی نباشد چه می شود؟؟
دو هفته از دریافت پازل گذشته و با خیال خوش اینکه ۱۰۰ روز وقت هست کار را مدام به تعویق می اندازید... چون هیچ محاسبه ای انجام نشده و بر اساس نگاه راهبردی، اول، آخر را ندیده اید، حواستان به حجم کار و سختی آن نیست.
زمانی هم که شروع می کنید و متوجه زیادی کار می شوید یک روز از کار و زندگی می افتید و یک شبانه روز برایش وقت می گذارید. اما یک هفته باز استراحت می کنید چون خسته و زده شده اید.
این طور می شود که به روزهای تحویل کار نزدیک می شوید و تمام مدت فشار روحی و اضطراب و نگرانی تحویل کار و آخر هم تا روز موعود کار آماده نمی شود و درخواست تمدید زمان می کنید...
و اینگونه می شود که هم فشار و کلافگی زیادی کشیدید، هم خبری از اعتبار و احترام و منزلت دیگر نیست...
در هر حال کار را رسانده اید. اما چون در زمان خودش نرسیده ارزش تمام زحمات شما زیر سوال می رود...
این داستان تمام زندگی ماست... حتی به بلندای یک زندگی...
وقتی از خدا اول بپرسیم: چقدر وقت داریم؟؟
🌅🌅🌅🌅🌅
@manebabarname
🔍 تمرکز قوا
خیلی با تمرکز بخوانید...
بیشتر مردم نمی دانند که اگر همه نیروهای خود را بر یک جنبه واحد از زندگی خود متمرکز کنند، چه قدرت عظیمی بلافاصله در اختیارشان قرار می گیرد. تمرکز کنترل شده، همچون اشعه لیزر است که از تمام موانعی که ظاهرا غیر قابل نفوذند عبور می کند. هنگامی که خود را به طور مداوم برای بهبود موضوعی متمرکز می سازیم، حدی بی نظیر برای بهبود آن موضوع به وجود می آوریم. اینکه اغلب ما به خواسته های واقعی خود دست نمی یابیم، یک دلیلش این است که نقطه تمرکز خود را درست جهت نمی دهیم و نیروهای خود را هرگز متمرکز نمی سازیم.
بسیاری از مردم در راه زندگی خود فرو می لغزند و هرگز به صرافت نمی افتند که عامل خاصی را بکار گیرند. در واقع معتقدم که اغلب مردم به این دلیل در زندگی شکست می خورند که به مسائل کم اهمیت می پردازند و در آن غرق می شوند.
به نظر من یکی از بزرگترین درس هایی که در زندگی می توان آموخت این است که، بفهمیم انگیزه و علت کارهایی که می کنیم چیست؟ چه عاملی رفتارهای ما را شکل می دهد؟ پاسخ به این سوال، کلیدی در اختیار ما می گذارد که سرنوشت خود را به دست گیریم.
ادامه دارد...
📘برگرفته از کتاب به سوی کامیابی۲؛ آنتونی رابینز. مهدی مجردزاده
💡💡💡💡💡
@manebabarname
🦋کسانی که دنبال تحول بنیادین هستند، باید به این سوالات و پاسخ به آنها فکر کنند....
چه عاملی سبب می شود که کیفیت زندگی افراد متفاوت شود؟
چگونه است که بعضی ها از هیچ شروع می کنند و علیرغم زندگی بد و سختی که دارند خود را به جایی می رسانند که زندگی شان الهام بخش ما می شود؟
در مقابل چگونه است که بعضی در شرایط ممتازی به دنیا می آیند و زندگی می کنند و همه امکانات در اختیارشان است و سرانجام به افرادی چاق، سرخورده و یا شاید معتاد مبدل می شوند...
چرا زندگی بعضی ها نمونه و سرمشق است و زندگی بعضی دیگر مایه عبرت؟؟
چرا بعضی ها پر شور و شادمان و شاکرند و بعضی دیگر مرتبا می گویند: «آیا همه زندگی همین است؟»
اولین مشغولیت بزرگ ذهنی ما با این سوال ساده می تواند آغاز شود که:
چگونه می توانم کنترل زندگی خود را به دست بگیرم؟
برنامه امروز زندگی من چه باشد که تغییری پدید آورد و سبب شود که من و دیگران سرنوشت خود را شکل دهیم؟
چگونه می توانم توانایی های خود را گسترش دهم، یادبگیرم و رشد کنم و آنگاه اطلاعات خود را به طریقی لذت بخش و پر معنی با دیگران در میان بگذارم؟...
ادامه دارد...
💡💡💡💡💡
@manebabarname
🔔 باید بدانیم:
اینکه افراد در شرایط مشابه، به نتایج متفاوتی میرسند، علتش آن است که به طور متفاوتی عمل میکنند...
ما باید اختیار اعمال ثابت خود را در دست گیریم.
کارهایی که گاه گاه انجام میدهیم سرنوشتساز نیستند، بلکه، اعمال ثابت ما سرنوشت ما را معین میسازند...
ادامه دارد...
🔔🔔🔔🔔
@manebabarname
🤔اساسی ترین پرسش
اکنون مهم ترین و اساسی ترین پرسش را مطرح می کنیم:
چه عاملی مقدم بر اعمال ماست؟
قدم هایی که بر می داریم بر اثر چیست؟
چه عاملی سرنوشت ما و مقصد نهایی زندگی ما را مشخص می سازد؟
چه چیز مادر اعمال ماست؟
پاسخ: قدرت تصمیمی گیری.
آنچه در زندگی اتفاق می افتد، چه خوشایند باشد و چه مایه دردسر، با یک تصمیم آغاز می شود.
در لحظات تصمیم گیری است که سرنوشت ما شکل می گیرد.
تصمیم هایی که امروز و هر روز می گیریم، وضع امروزی و سالهای آتی ما را شکل می دهد.
اگر به ده سال گذشته خود بنگرید می بینید زمانی تصمیم هایی گرفته اید که زندگی شما را از ریشه دگرگون کرده است.
به تصمیم های این ده سال اخیر فکر کنید...
چگونه این تصمیم ها شما را به مرحله کنونی زندگی رسانده است؟
آیا در ده سال گذشته احساس غم، سرخوردگی، یا ناامیدی کرده اید؟
اگر چنین است، چه تصمیمی برای رفع آن ها گرفته اید؟
آیا همه تلاش خود را بکار برده اید، یا اینکه آن را به حال خود رها کرده اید؟
این تصمیم ها چگونه مسیر زندگی شما را شکل داده اند؟...
ادامه دارد...
🌄 🌄 🌄 🌄
@manebabarname
💡بیش از هر چیز باید معتقد باشیم که این تصمیم های ما و نه شرایط زندگی است که سرنوشت ما را تعیین می کند.
🔹ما می دانیم که کسانی در این جهان به دنیا آمدهاند که امتیازاتی داشتهاند. امتیازات وراثتی، امتیاز محیطی، امتیاز خانوادگی و امتیاز روابط. اما من و شما هم مرتب می بینیم یا می خوانیم یا میشنویم که کسانی علی رغم همه ناملایمات، با تصمیمات خود، همه موانع را در نوردیده اند و همه محدودیتهای شرایط را شکسته اند .اینها نمونههای نیروی بیکران روح آدمی هستند.
🔸اگر تصمیم بگیریم من و شما هم می توانیم زندگی خود را به صورت نمونه الهام بخش درآوریم. چگونه؟ کافیست امروز تصمیم بگیریم که نحوه زندگی خود را در سال ۱۴۰۰ و بعد از آن مشخص سازیم. اگر هم برای آینده خود تصمیم نگیریم، این خود نوعی تصمیم است. یعنی تصمیم گرفته ایم که سرنوشت خود را به دست نگیریم و دستخوش شرایط محیط باشیم.
🔹گفته شده: «انسان زاییده شرایط نیست بلکه خالق آن است.» این جمله یادآور سوالی بی معنی است که زمانی مطرح میشد و آن اینکه «آیا اول مرغ پیدا شده یا تخم مرغ»؟. این سوال که جنبه مزاح پیدا کرده است. امروزه کمتر به صورت جدی مطرح میشود. اما صورت هایی از آن در بعضی از مکتب های فکری دیده می شود. مثلاً «آیا شخصیت ها تاریخ را می سازند یا تاریخ شخصیتها را؟» یا اینکه «آیا شرایط اجتماعی انسانها را پدید میآورد یا انسان شرایط اجتماعی را»؟ البته اگر کسانی مایلند گناه بی ارادگی ها، بی تصمیمی ها و بد عمل کردن های خود را به گردن شرایط اجتماعی بیاندازند، مختارند. اما آنها خود میدانند که در همان شرایط ناسازگار اجتماعی و علیرغم مشکلات، گروهی از انسانها بهتر از آنها عمل کرده اند...
🔸پس همه تفاوت انسانها در نوع تصمیم گیری در زندگی یعنی انتخاب یک راه و مسیر مشخص و ترتیب دادن اعمالی است که به شکل منظم برای خود تعریف می کنند و آن را انجام می دهند...
🤔تصمیم امروز شما چیست؟ برایش چه اعمالی را تعریف می کنید و از کی شروع می کنید؟
📌باید بدانید که تصمیمی که به همراهش انجام اعمال منظم نیاید. مثل نسخه پزشکی است که داروهای توصیه شده اش تهیه و مصرف نشود...
🔆🔆🔆🔆🔆🔆
@manebabarname
مرحله مرحله در حال پیش روی هستیم برای ایجاد #تحول_بنیادین در خود.
به عنوان یک تکنیک مدیریت زمان عرض می کنم که از فردا یک ساعت، فقط یک ساعت بعد از بیداری، سراغ تلفن همراه یا رایانه یا تلویزیون نروید و همان اول صبح یکی دو کار از برنامه خود را به انجام برسانید.
خواهید دید که فقط از همین طریق، روزانه بیش از ۴۰ درصد افزایش عملکرد پیدا خواهید کرد...
@manebabarname