eitaa logo
گاهی وقت‌ها
4هزار دنبال‌کننده
10.9هزار عکس
2.7هزار ویدیو
86 فایل
گاه‌نوشت‌های «نظیفه سادات مؤذّن» سطح چهار (دکترا) حکمت متعالیه از جامعةالزهرا، مدرّس فلسفه، نویسنده و پژوهشگر.
مشاهده در ایتا
دانلود
قلم از قامت این همه ابهت، به فقر واژه‌هایش پی می‌بَرَد. هنگامی که در توصیف حتی یک نگاه با غیرتش درمانده است. برآنم که برایت بگویم از جمعه‌ای که در بغض خونین خود، فریاد (هیات من الذلّه) را به گوش جهانیان رساند. و یا اشکی که در چرخش چشمان سید علی، بر تابوت علمدار رشیدش، چکیده شد و عصاره‌ای ناب از عشق بود: «لا نعلم منه الا خیرا» آنجا خدا خواست گردش زمین این بار مکثی کند و‌ سنگینی بی‌مثال این لحظه را در تاریخ عالم ثبت کند! سردار بزرگ! ما عاشقانت هم به‌پاخاستیم و قدم‌هایمان را با مسیر تابوت‌هایتان همراه کردیم. راستش را بخواهی این‌ کمترین کاری بود که می‌شد کرد در جبران قدم‌های باصلابتی که تو برای نجات میلیون‌ها انسان برداشته بودی. تو با هر قدمت، عنصری را از دشمن در هم می‌شکستی و پرچم ایران به جایش می‌نشاندی! ما خبر از استقبال ملکوتیان در لحظه‌ی عروج باشکوه و آسمانی‌ات نداریم! اما سخنان ولی امرمان، از علمدار بارشادتش، گویای مقام او در ملکوت اعلی ست، آنجا که فرمودند، +در زمان حیاتش هم، او شهیدی زنده بود. (۷۶/۵/۱۳) + در راه خدا و‌ برای خدا و مخلصاً لله مجاهدت کرد. (۹۷/۱۲/۱۹) +خدمات او نه منحصر به کشورهای منطقه و نه جهان اسلام، بلکه خدمت به همه‌ی بشریت است. (۹۶/۸/۳۰) +زحمات او ذخیره‌ی ارزشمندی در دیوان عدل الهی است. (۹۲/۶/۱۹) + او نمونه‌ی برجسته‌ی تربیت‌شدگان اسلام و‌ مکتب امام خمینی(ره) بود. (۹۸/۱۰/۱۳) و بالاخره شهادت را پاداش تلاش بی‌وقفه‌ی او در تمام این سال‌ها دانست. (۹۸/۱۰/۱۳) و در آخر بگویم که این قصه پایانی ندارد، قصه‌ی مردی که آوازه‌ی مردانگی‌اش در هر کوچه و‌ پس‌کوچه‌ی شهرها پیچیده است. قلم من هم ناتوان از توصیف اوست چه در زمانی که زمین از ثبات قدم‌هایش به آرامش می‌رسید و چه هنگامی که آسمانی شد و به جایگاه حقیقی خود دست یافت. @mangenechi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
◼️🔹◼️ شهادت پایان نیست؛ آغاز است؛ تولدی دیگر است. عجب صدقِ این جملات، بعد از رفتنت به همه‌مان ثابت شده مردِ رؤیایی! تو که هستی که در خلوت و شلوغیِ روح مناجات‌هایمان، این‌قدر حضور داری؟! تو که هستی که با هر سلام ما خدمت اربابمان در کنارمانی؟! تو که هستی که در ابتدا و انتهای همه‌ی دعاهایمان، تصویر چهره‌ی پاکت از جلوی چشمِ ذهنمان، دور نمی‌شود؟! تو که هستی که روزهای حسرت نداشتنت تمام نمی‌شود؟!... زندگی و حیات، به جسم نیست. کاش ما هم کمی طعم زندگی را بچشیم. تو با شهادتت آغاز شدی زنده تر شدی بیشتر هستی آری مزدِ بندگی چیزی جز این نیست. یک عمر برای خدا زیستن را خدا زیبا جبران می‌کند. و چه نیکو عاقبتی! دستمان را رها نکن که بد جور نیازمندیم و گرفتار. مردِ بزرگِ رویایی! ◼️🔹◼️ ◼️🔹◼️ @mangenechi