_یِ سری حرفا تویِ ذهنم هست که وقتی تبدیل به نوشته میشن افتضاح و بی معنی از آب درمیان و به این دلیل تویِ ذهنم تلنبار میشن ، خیلی اعصاب خوردکنه .

[آدمایی ك ِ عنِ یِ چیزی رو درمیارن به طرز وحشتناکی رومُخمن ]

_میدونید ؟ تو فکر اینم که یِ پادکست بسازم از اولِ شکل‌گیریِ ایتاییون و اکیپ اکیپ شدنِ بچا تا الان ؛ از مشکات و میم کاف تا منهدمون و نخود فرهنگی ، از موسوی اکیپ حاجی تا ماهد ، از قهر دعوا هایِ طولانی تا آشتی کنون ها ، از تولدایِ مجازی به یاد موندنی تا مجلس گرم کنا ، از ریپورت شدن و فیلتر شدنِ بی دلیل کانالا تا هجمه هایِ بی دلیلی که هردفعه روسر یکی از بچه ها خالی میشد ، از اکانت هایی که دیلیت خوردند و برنگشتند تا اونایی که هفته ای یِ بار دیل میزنن ، از دخترهایِ پسرنما تا نامهربون هایِ مهربون نما ، از اشک ها تا خنده هاییِ که بهم هدیه کردیم ، از دوستی هایِ مجازی تا اوناایی که به حقیقت پیوستند ، از قلب هایی که دوباره شکل گرفتند تا قلب هایی که شکستند ، از همه چیز و همه چیز ! * البته از اونجایی ك ِ گشادم این فقط درحد یه ایده میمونه :>

‌ تو رفاقت با دوستام اینجوریم که "اگر تو نری منم نمیرم" ولی اونا اینجورین که "عه تونمیای؟! کاش میومدی" . -

_شیراز ِعزیزم ، بهتره جهنم بودن رو تموم کنی .

حساسیت فصلی‌م عود کرده ، حالا کجا ؟ تو اتوبوس :)))))) *رسما دارم به ناکجاآباد میرم .

_

بحث کردن و سعی در قانع کردنِ آدما واقعا سخته و خُب ، کاش فقط عینِ بُز نگاه میکردم و وارد بحث نمیشدم ، مغزم رسما داره جیغ میکشه .

_از اینکه چندوقته باید صبحِ زود بیدارشم متنفرم ، متنفر .

_

[ بعضی وقتا هم آدم کم میاره ]