بعد امتحان یجوری جونم در رفته انگار تریلی ای چیزی از روم رد شده و تنها کاری که از دستم برمیاد اینه که خودم رو با آهنگ خفه کنم و انقدر صداشو ببرم بالا که همه صداهای تو مغزمم خفه‌ بشن.

"فکرکنم تو هیچوقت نتونستی مثل من حسش کنی"

بعضی وقتا میفتم رو دور دادن اطلاعات چرت و پرت و رندوم از خودم به بقیه و بعدش یجوری با مته میره تو مخم که خدا میدونه.

سردرد من رو خورد و تموم کرد

خوبیه دنیا اینه که بعد دوروز نخوابیدن و آوار شدنای غم عالم تو دلت ته‌ته‌ش با ماهی میشینی ته اتوبوس و کل یک ساعت مسیرو با یه هنذفری آهنگارو با ولوم صد گوش میکنین. خوبیه دنیا اینه که بعد فروپاشی های روانیت یهو یکی هست که بغل بگیرتت و بدون توقع حواسش بهت باشه. خوبیه دنیا اینه که ترکیب سیب زمینی سرخ کرده و سالاد آدم رو به عرش الهی میبره. خوبیه دنیا اینه که فرشای قرمز دستباف هنوز وجود دارن تا با رنگ سبز ترکیب بشن و کنج دلت رو قلقلک بدن. خوبیه دنیا اینه که بعد آبروریزی تو شور میشه تو کاغذی حفظ آبرو کرد. خوبیه دنیا اینه که هات داگ اضافیا میشه قسمت گربه نارنجیه. خوبیه دنیا اینه که روسری مشکیه جامونده از اعتکاف دوسال و نیم پیش یهو به دادمون میرسه. خوبیه دنیا اینه که آوینی تا نمازی پر از بهارنارنج و بساطی های بامزه و رنگارنگه. خوبیه دنیا اینه که الناز میره برامون از ناکجاآباد هم که شده مسجد پیدا میکنه تا باهم نماز بخونیم(بریم دسشویی🎀). خوبیه دنیا اینه که قصردشت تا ارم درسته خیلی طولانیه ولی قشنگ ترین مسیره. خوبیه دنیا اینه که درسته گاهی قلبم مچاله میشه ولی هنوزم کسایی هستن که سعی کنن گره هاشو باز کنن و شکسته هامو کنار هم بزارن.