من ترجیح میدم آدما ازم بدشون بیاد چون دیگه مجبور نیستم برای برآورده کردن انتظاراتشون خودم رو به در و دیوار بزنم.
تو این روزا که داره ته مونده های وجودم هم چزونده میشه تنها تر از هر وقت دیگه ایم، انگار افتادم تو یه حباب شیشه ای نه کسی صدام رو میشنوه و نه من صدای کسی رو میشنوم.