آدما انقدری خنده هاشون قشنگه که کاش انقدر غم نباشن، کاش بیان تا دست هامونو چفت هم کنیم و تا تهش باهمدیگه غم نباشیم، خسته ام از غم بودن خودم و بقیه.
دلم کسی رو میخواد که بهم فضای سوداگری بده و خط بکشه رو هرچی تصمیم عاقلانه و سنجیدهست.
دلم شیفتگی میخواد، دلم دست و پا زدن تو غلیان احساسات میخواد، دلم ابرازگری تا خودمرگ میخواد.