رفتم دورامو زدم! دوباره برگشتم ... #عزیزم‌حسین

گفتید اشک ماست چو مرهم به زخمتان با نیت دوای شما گریه می کنیم ... #عزیزم‌حسین

من همان مسافر سفر روحانی‌ام... که از بُعدِ منزل تو دورم! #عزیزم‌حسین

وَ‌ تَعْلَمُ‌ مآ‌ فی ‌نَفْسی حُسَین‌(ع) تو‌ خودت‌ قصه‌یِ قلب‌ِ خستَم رو میدونی ... #عزیزم‌حسین

ولی آقای امام حسین؛ ببخشید که با اینکه میدونیم شما تنها کسی هستید که تو تنهایی های پهنایِ قبر، ما رو تنها نمیزارین، باز ما با وجودِ شما و اولادتون از تنهایی گله میکنیم و غر میزنیم ...💔 #عزیزم‌حسین

آدم شادی‌هاش رو به همه میگه؛ ولی غَم‌هاشو نه! غمِ آدم،مَحرم می‌خواد و خاندانِ شما مَحرم تمام غم‌هایِ ماست آقایِ امام‌ حسین... مارو ببخش که برات کم گذاشتیم #عزیزم‌حسین

علامه امینی هرسال بعد محرم و صفر به عزادارا می‌گفت؛ کبوتر بازا رو دیدین وقتی یه کبوتر می‌خرند، اول چند روزی بال و پرش رو می‌بندن و بهش آب و دونه میدن؟ بعد چند روزم بازش می‌کنند و پروازش میدن. اگه اون کبوتر رفت و برگشت رویِ همون پشت بوم، میگن هنر و رگه داره، اما اگه برنگشت و رفت رویِ پشت بوم کس دیگه‌ای، میگن بی هنر و بی‌رگ بود! توی محرم و صفر هم امام حسین دو ماه ما ها رو خرید، بال و پرمون رو پیش خودش بست، در واقع ما نون و آب امام حسین رو خوردیم! حالا اگه بال و پرمون رو باز کرده که پرواز کنیم، نکنه بریم رو پشت بومِ یکی دیگه! بیاید تا محرم سالِ دیگه، فقط کبوترِ جلدِ امام حسین باشیم، فقط واسه‌ی حسین پرواز کنیم، فقط دلمون رو پشت بوم حسین بشینه... #عزیزم‌حسین