«فقه الجماعی» یا «فقه اجتماعی» فقه اجتماعی بخشی از فقه نیست، بلکه داعیه‌داران این مفهوم به دنبال فقهی هستند که به همهٔ ابواب فقه، رویکردی اجتماعی دارد. به‌بیان‌دیگر، بزرگانی مانند امام خمینی و مقام معظم رهبری با تکیه بر این رویکرد بر این باورند که حتی اعمال و عبادت‌های فردی ما ـ مانند نماز شبی که در سحرگاه و بدون اطلاع دیگران و بدون کمترین ریا و خودنمایی در سکوت و خاموشی خوانده می‌شود ـ نیز آثار و پیامدهای اجتماعی دارند... «فقه الجماعی بمعنی کون الفقه ذا اتّجاهٍ جماعیٍ یوجد لدیه و حتی فی فروعه الّتی تعلقت بالافراد اولاً و بالذات ملحوظ جماعی و یتوقع منها معطیات جماعی احیاناً». استاد رشاد/ دومین هم‌اندیشی فقه‌حکومتی/4 آبان ماه 1396 #هم_اندیشی #دبیرخانه_هم_اندیشی #فقه_حکومتی #فقه_پویا #انقلاب_اسلامی