🔖 شبیخون به ذهن و ذائقه مردم ایران
چندشب پیش شبکه چهار فردی را به‌عنوان اصطلاحا کارشناس دعوت کرده بود. آقای کارشناس با تبختر، چنان جمهوری اسلامی را به‌سخره گرفته بود و از آن تصویر یک موجود خرفت، کودن و نادان ارائه می‌داد که گویی چهار دهه جمهوری اسلامی با نادانی محض از صدر تا ذیل اداره شده است.
مسئله‌ام آن فرد نیست که اساسا معلوم نیست سابقه و لاحقه اش چیست، مسئله‌ام اطلاعات غلط یا فقر اطلاعات او هم نیست. مسئله‌ام سنخ این حرفها، سنخ این داعیه‌داران تحلیل و سنخ این مراجع تحلیلی جدید در جبهه انقلاب است. مسئله نوع واکنش ما به این حرف هاست. ذائقه ما را همین مثلا کارشناسان ساده‌اندیش تغییر داده‌اند. طیفی از جامعه انقلابی این حرف ها را می‌پسندند و به آن واکنش مثبت نشان می‌دهد و نام آن را نخبگی می‌گذارد.
امروز نقد بی‌مهابا و بی منطق، حرف های غیرمستند یا خلاف واقع، فحش دادن به صدر تا ذیل جمهوری اسلامی، برجسته‌سازی مشکلات، فریاد زدن نقصان ها و کاستی‌ها، فریاد کشیدن در مجلس، و... تبدیل به یک امر ممدوح، شاخصه‌ی انقلابی بودن و سکه رایج شده است. جالب اینکه برخی اوقات از این زبان‌ها همان حرفهایی بیرون می‌آید که یا بی‌بی‌سی علیه ایران می‌گوید یا فلان اصلاح‌طلب تند و رادیکال علیه انقلاب،
نتیجه: مخرج مشترک با دشمن.
برخی امروز در جبهه انقلاب در حال تیشه زدن به ریشه #امید و #اعتماد جامعه‌اند. اینان که بین شان انسان‌های واقعا دلسوز انقلاب نیز یافت می‌شود درک درستی از مفاهیم راهبردی و موقعیت‌های کلان انقلاب ندارند. هریک نیز بر سر یک شاخه نشسته و بن می‌برند.
ذائقه چنان عوض شده که اگر کسی از خوبی‌ها بگوید، از قوتها و قدرت‌ها بگوید، از دستاوردها بگوید، از روزنه‌های امید بگوید، از پیشرفت‌ها در دل سختی‌ها بگوید، از افق‌های روشن واقعی پیش‌رو بگوید، محکوم می‌شود به ماله‌کش، و در این نگاه #جهاد_تبیین هووو می‌شود و با برچسب #جهاد_تخدیر تحقیر و طرد می‌شود.
به‌همین سادگی معروف، منکر می‌شود و منکر، معروف. بی‌خیال آنچه آقا می‌گوید و می‌خواهد.
وقتی ذائقه تغییر کرد و به "بد دیدن" و "دیدن بدی‌ها فقط" عادت کرد، جامعه از #مقام_شکر تنزل و سقوط می‌کند به #کفران_نعمت و جزای کفران نعمت‌ها عذاب شدید الهی است.
حال آیا باب مطالبه و نقد را ببندیم؟
مطالبه یقینا باید باشد. نقد سازنده یقینا باید زنده و پویا باشد. رصد نقاط ضعف بی‌شک کمک به پیشرفت کشور است اما بشرطها و شروطها:
#توازن در دیدن ضعف و قوت، توازن در ضریب رسانه‌ای دادن به نقدها و مدح ها، لحاظ کردن شرایط کلان انقلاب، نگاه کلان داشتن به راه طی شده، قضاوت و تحلیل در حد اطلاعات واقعی و درک وجود سطوح دیگری بیش از آنچه ما همه واقعیت می‌دانیم، بخشی از این شروط است.
مراقب ذائقه مردم باشیم. تأکید صدباره آقا درباره #امید را جدی بگیریم.
#جبهه_انقلاب
#آسیب‌شناسی
#امید
🆔 @taalighat
🔖 شبیخون به ذهن و ذائقه مردم ایران
چندشب پیش شبکه چهار فردی را به‌عنوان اصطلاحا کارشناس دعوت کرده بود. آقای کارشناس با تبختر، چنان جمهوری اسلامی را به‌سخره گرفته بود و از آن تصویر یک موجود خرفت، کودن و نادان ارائه می‌داد که گویی چهار دهه جمهوری اسلامی با نادانی محض از صدر تا ذیل اداره شده است.
مسئله‌ام آن فرد نیست که اساسا معلوم نیست سابقه و لاحقه اش چیست، مسئله‌ام اطلاعات غلط یا فقر اطلاعات او هم نیست. مسئله‌ام سنخ این حرفها، سنخ این داعیه‌داران تحلیل و سنخ این مراجع تحلیلی جدید در جبهه انقلاب است. مسئله نوع واکنش ما به این حرف هاست. ذائقه ما را همین مثلا کارشناسان ساده‌اندیش تغییر داده‌اند. طیفی از جامعه انقلابی این حرف ها را می‌پسندند و به آن واکنش مثبت نشان می‌دهد و نام آن را نخبگی می‌گذارد.
امروز نقد بی‌مهابا و بی منطق، حرف های غیرمستند یا خلاف واقع، فحش دادن به صدر تا ذیل جمهوری اسلامی، برجسته‌سازی مشکلات، فریاد زدن نقصان ها و کاستی‌ها، فریاد کشیدن در مجلس، و... تبدیل به یک امر ممدوح، شاخصه‌ی انقلابی بودن و سکه رایج شده است. جالب اینکه برخی اوقات از این زبان‌ها همان حرفهایی بیرون می‌آید که یا بی‌بی‌سی علیه ایران می‌گوید یا فلان اصلاح‌طلب تند و رادیکال علیه انقلاب،
نتیجه: مخرج مشترک با دشمن.
برخی امروز در جبهه انقلاب در حال تیشه زدن به ریشه #امید و #اعتماد جامعه‌اند. اینان که بین شان انسان‌های واقعا دلسوز انقلاب نیز یافت می‌شود درک درستی از مفاهیم راهبردی و موقعیت‌های کلان انقلاب ندارند. هریک نیز بر سر یک شاخه نشسته و بن می‌برند.
ذائقه چنان عوض شده که اگر کسی از خوبی‌ها بگوید، از قوتها و قدرت‌ها بگوید، از دستاوردها بگوید، از روزنه‌های امید بگوید، از پیشرفت‌ها در دل سختی‌ها بگوید، از افق‌های روشن واقعی پیش‌رو بگوید، محکوم می‌شود به ماله‌کش، و در این نگاه #جهاد_تبیین هووو می‌شود و با برچسب #جهاد_تخدیر تحقیر و طرد می‌شود.
به‌همین سادگی معروف، منکر می‌شود و منکر، معروف. بی‌خیال آنچه آقا می‌گوید و می‌خواهد.
وقتی ذائقه تغییر کرد و به "بد دیدن" و "دیدن بدی‌ها فقط" عادت کرد، جامعه از #مقام_شکر تنزل و سقوط می‌کند به #کفران_نعمت و جزای کفران نعمت‌ها عذاب شدید الهی است.
حال آیا باب مطالبه و نقد را ببندیم؟
مطالبه یقینا باید باشد. نقد سازنده یقینا باید زنده و پویا باشد. رصد نقاط ضعف بی‌شک کمک به پیشرفت کشور است اما بشرطها و شروطها:
#توازن در دیدن ضعف و قوت، توازن در ضریب رسانه‌ای دادن به نقدها و مدح ها، لحاظ کردن شرایط کلان انقلاب، نگاه کلان داشتن به راه طی شده، قضاوت و تحلیل در حد اطلاعات واقعی و درک وجود سطوح دیگری بیش از آنچه ما همه واقعیت می‌دانیم، بخشی از این شروط است.
مراقب ذائقه مردم باشیم. تأکید صدباره آقا درباره #امید را جدی بگیریم.
#جبهه_انقلاب
#آسیب‌شناسی
#امید