📌وعده غروب پنجشنبه‌های خادم‌الرضا با امام رئوف علیه السلام 🔹دکتر «مرتضی فیروزآبادی»، معاون سابق برنامه‌ریزی آستان قدس رضوی در زمان تولیت شهید رئیسی، می‌گوید: «یک بار با آیت‌الله رئیسی جلسه داشتم. زمان جلسه، روز پنجشنبه یک ساعت قبل از اذان مغرب بود. در اثنای جلسه، متوجه شدم حاج آقا چند بار به ساعت نگاه کردند. تصور من این بود که جلسه تا اذان ادامه پیدا می‌کند اما شک کردم و پرسیدم: حاج آقا تا کی وقت داریم؟ آقای رئیسی در جواب گفتند: تا ۲۰ دقیقه یک ربع مانده به اذان. من می‌خواهم قبل از اذان مغرب به زیارت حضرت رضا(ع) بروم. و بعد از بزرگانی یاد کردند و از قول آنها گفتند: نقل شده که ائمه معصومین (ع) دقایقی مانده به اذان مغرب روز پنجشنبه، به زیارت حضرت رضا مشرف می‌شوند... و حاج آقا به این زیارت غروب پنجشنبه، پایبند بودند...» 🔹حالا معلوم می‌شود تدفین در حرم امام رضا(ع) در روز پنجشنبه، آن هم دقایقی قبل از اذان مغرب، نمی‌تواند اتفاقی باشد. ادامه صحبت‌های دکتر فیروزآبادی هم، بر این مسئله صحه می‌گذارد: <آن جمله‌ای که شهید رئیسی گفتند که: "من همه زندگی‌ام به حضرت رضا(ع) گره خورده"، الان معنایش را می‌بینیم. آن پایبندی به زیارت غروب پنج شنبه به خاکسپاری ایشان در این ساعت گره خورد> #شهید_جمهور #سیدالشهدای_خدمت #رییس_جمهور_شهید #خادم_الرضا #قهرمان_ملت #شادی_روح_شهدا_صلوات

زندگینامه شهید یوسف الوندی شهدای استان خراسان جنوبی شهید یوسف الوندی به تاریخ 7/3/1349 در روستای حسن آباد روبیات از توابع شهرستان بیرجند متولد ودر تاریخ 6/3/1369 در اثر عوارض شیمیائی ناشی از جنگ به فیض شهادت نائل شد .

طراوت و زیبائی و پهنه های پر از گل و عطر طرب انگیز بهاری ، آنهم در منطقه کوهستانی روستای حسن آباد روبیات ، که در رشته کوه باقران از توابع شهرستان بیرجند واقع شده ، شادابی و نشاط را برای خانواده های ساکن روستا به ارمغان می آورد . روز هفتم خرداد سال 1349 ، یاد آور خاطره ای شاد و زیبا برای خانواده الوندی بود . یوسف این خانواده پا به عرصه وجود می گذارد و با گریه های ضعیفش ، دل همه را شاد و غرق در سرور می کند . پدر و مادرش ، انسانهای زحمتکش و با دستهائی پینه بسته از شدت کار کشاورزی ، در تربیت و تعلیم نوگلشان می کوشند . دامان پر مهر مادری ، زمزمه های محبت را در گوش او نجوا می کند و عرقهای جبین پدر، راه و رسم زندگی را به یوسف می آموزد . دوران ابتدائی را در همان روستای زادگاهش به پایان می رساند و برای ادامه تحصیل در مقطع راهنمائی ، 18 کیلومتر راهپیمائی می کند و در روستای خراشاد که همجوار روستای اوست مشغول به فراگیری علم و دانش می شود . علاقه اش به تحصیل به قدری زیاد بود که هر روزه راههای صعب العبور کوهستانی را برای حضور در کلاس درس می پیماید . دوران متوسطه را در بیرجند به پایان رسانید و دیپلم خود را گرفت . آموزه های قرآنی وعمل به آن ، اساسی ترین اصل زندگی این شهید بزرگوار بود . عشق وعلاقه وافری به رهبر و فرامین ارزشمند ایشان داشت و خود را مطیع اوامر و دستورات ولایت فقیه می دانست . همین امر باعث شده بود که بارها در صحنه های نبرد حاضر شده و در عملیات نصر در منطقه مریوان به تاریخ 27/1/1366 مجروح ، و پس از مداوا و درمان ، چندین مرتبه دیگر ، با عشق و علاقه به جبهه اعزام شود . اما عوارض ناشی از مجروحیت وی که در اثر مسمومیت بمباران شیمیائی براو چیره شده بود ، کم کم قوای جسمانی و سلامتی وی را در معرض خطر قرار داد و طی سه سال مبارزه با تنگی نفس و درد در ناحیه سینه ، با ایمان وصبوری خاصی ، در بیمارستان طالقانی تهران بستری و تحت عمل جراحی قرار گرفت و سرانجام در ششم خرداد ماه سال 1369 ، همزمان با طلوع بهاریش در این ماه ، غروب بهاریش را نیز تجربه کرده و جان به جان آفرین تسلیم نمود . رختی نو بر تن کرد و جام شهادت را نوشید . روحش شاد و یادش گرامی .

یوسف الوندی فرزند محمدحسین، در تاریخ هفتم خردادماه سال ۱۳۴۹ در روستای «حسن‌آباد» متولد شد.دوران ابتدایی را در زادگاهش گذراند. او در خانواده ای زحمتکش، کشاورز و دامدار رشد کرد.و شرایط سخت و روستا از او جوانی سخت‌کوش و صبور ساخت.برای تحصیل در مدرسه‌ی راهنمایی «خرشاد» که در فاصله‌ی ۱۸ کیلومتری حسن‌آباد قرار داشت ثبت نام کرد او که به تحصیل علاقه‌ی زیادی داشت این راه کوهستانی و صعب‌العبور را طی می‌کرد و به مدرسه می‌رفت، با پایان دوره‌ی راهنمایی، برای ادامه تحصیل به بیرجند رفت و در این شهر دیپلم گرفت قرآن و عمل به آن اساسی‌ترین اصل زندگی این شهید بزرگوار بود به رهبر انقلاب و ولایت فقیه عشق می‌ورزید و خود را مطیع ایشان می‌دانست آن جوان دلیر بارها به جبهه رفت درتاریخ ۲۷/۱/۱۳۶۶ در عملیات نصر منطقه عملیاتی مریوان مجروح شد. پس از مداوا چندین بار دیگر نیز به جبهه رفت اما او شیمیایی شده بود و به تدریج قوای جسمی خود را از دست می‌داد. حدود سه سال از تنگی قفس و درد سینه رنج می‌برد. با وجود این که می‌دانست معالجه نمی‌شود بسیار صبور و باایمان بود سرانجام برای عمل جراحی و معالجه در بیمارستان طالقانی تهران بستری شد.اما در تاریخ ششم خرداد ماه سال ۱۳۶۹در سن ۲۰ سالگی به شهادت رسید و یک روز بعد به خاک سپرده شد.