‌🏴 💢شهادت طلبی «اندرزگو» همیشه آماده شهادت بود. از جمله دعا‌های او این بود که «خدایا به ما لیاقت شهادت بده»؛ چنان که از ۱۹ سالگی و از زمان شهادت «نواب صفوی»، با خود و با خدای خود عهد شهادت بسته و این عهد را با حضور بر مزار شهید «نواب صفوی» امضا کرده بود. وی می‌گفت: *«من دلخوش در آرزوی فرا رسیدن لحظات شیرین پرافتخار شهادت هستم. آرزومندم مسلمان­‌ها به پیروزی برسند، اما هرگز غرضم این نیست که بعد از پیروزی رسیدن آن‌ها، افتخاری برای خودم کسب کنم. دوست دارم روزی فرا برسد که در خدمت به این ملت فنا شوم».* در اکثر مجالس دینی حضور می­‌یافت. در مسجد، عابد، و در صحنه سیاست، بهترین سیاستمدار بود. در مبارزه، قهرمان جنگ و در مدرسه و محیط دانش، بهترین شاگرد درس‌خوان بود. 🕯 #شهید_سید_علی_اندرزگو_ترور_ساواک 🕯

*امام خمینی ره: «شهید اندرزگو نیمی از انقلاب بود، تمام فعالیت‌ها و زحمت‌های زندانیان و مبلّغین انقلابی در یک طرف و در طرف مقابل این شهید است.»* 🕯

با شهادت این مجاهد انقلابی، امام خمینی(ره)، در مدح و منقبت جایگاه این روحانی توانمند فرمودند *«اگر ۱۰ تن مانند اندرزگو داشتیم دنیا اینک زیر سلطه اسلام بود.»* 🏴🕯 #شهید_سید_علی_اندرزگو_ترور_ساواک 🕯

وسايل برجا مانده از شهيد سيد علی اندرزگو به هنگام شهادت.

🏴 نحوه شهادت شهید سیدعلی اندرزگو🥀 از آن جایی كه ماموران ساواک به طور دائم در جستجوی وی بودند، توانستند اطلاعاتی حین شكنجه تعدادی از مبارزان اسلامی، از اندرزگو به دست آورند. ساواكی‌ها در چارچوب این اطلاعات تلفن‌های قسمت وسیعی از شهر تهران را تحت كنترل گرفتند تا توانستند، رد مكالمات او را به دست آورند و پی بردند كه شهید اندرزگو روز ۱۹ ماه مبارک رمضان، افطار را در منزل یكی از دوستانش خواهد بود. شهید اندرزگو، نزدیكی غروب آن روز، با یک موتور گازی، راهی منزل دوستش شد؛ ماموران ساواک قبلاً منطقه را به محاصره در آورده بودند. وی پس از ورود به خیابان سقاباشی، متوجه حضور ماموران شد، اما برای فرار از مهلكه، دیگر دیر شده بود. وی با پناه گرفتن در پشت یک اتومبیل، سعی در گمراه كردن ماموران داشت، اما ماموران رژیم، از فاصله دور پاهای او را هدف قرار دادند. شهید اندرزگو در حالی كه به شدت از پاهایش خون جاری بود، توانست تعدادی از اسنادی را كه در جیب داشت در دهان گذاشته و بجود و تعداد دیگر را نیز با خون خود آغشته كرد تا به دست ماموران ساواک نیفتد. دژخیمان رژیم كه سخت از این چریک مسلمان، وحشت داشتند از فاصله دور او را به گلوله بستند و از این باک داشتند كه اندرزگو به خودش مواد منفجره بسته باشد. آن‌ها وقتی مطمئن شدند كه اندرزگو قادر به انجام حركتی نیست به وی نزدیک و او را روی برانكارد قرار دادند، اما سّید با تكانی خود را از روی برانكارد به داخل جوی آب انداخت. لحظه شهادت فرا رسیده بود و او در روز ضربت خوردن مولایش امیرالمومنین امام علی(ع) و در حالی كه روزه بود و روزه خود را با خوردن اسناد باز كرد، به لقای پروردگارش شتافت. سیّد همواره گفته بود كه: «زنده مرا نخواهند یافت» و سرانجام نیز چنین شد. شهید اندرزگو چریكی بود كه دامنه مبارزاتش، از لبنان تا افغانستان گسترده بود. او در مدّت اقامتش در لبنان، در تشكل بخشیدن به گروه‌های بسیاری از مبارزان پراكنده فلسطینی موفقیت‌هایی كسب كرد. ساواک ۱۵ سال سایه‌وار دنبال او می‌گشت، لكن هروقت به مخفیگاه وی می‌رسید، سیّد توانسته بود از دام ماموران بگریزد. عبدالكریم سپهرنیا، دكتر حسینی، شیخ عباس تهرانی، ابوالحسن نحوی، سیّد ابوالقاسم واسعی، محمد حسین الجوهرچی، نام‌هایی بودند كه سید از آن‌ها استفاده می‌كرد و مناسب هر نام، به چهره‌ای ظاهر می‌گردید. 🕯 #شهید_سید_علی_اندرزگو_ترور_ساواک 🕯

دست‌نوشته‌ باقی‌مانده از شهيد سيدعلی اندرزگو هنگام شهادت