شهیده گلدسته محمدیان نام : گلدسته نام خانوادگی : محمدیان محل تولد : شیروان تاریخ شهادت : 1361/04/08 محل شهادت : دزفول شغل : معلم

بجنورد - ایرنا - شهیده 'گلدسته محمدیان' از شهدای فرهنگی دوران جنگ تحمیلی شهرستان شیروان، به همراه دختر خردسال و همسرش، در جریان بمباران شهر دزفول توسط دشمن بعثی به دیدار معبود پركشید.

به گزارش ایرنا وی سال 1336 در روستای 'دوین' از توابع بخش مركزی شیروان متولد شد و بخاطر عشق و علاقه ای كه به شغل معلمی داشت تا لحظه شهادت از آموزش فرزندان این آب و خاك دست نكشید. این شهیده معلم تا ششم ابتدایی را در روستای دوین درس خواند و برای ادامه تحصیل در مقطع دبیرستان راهی شهر شد و به دلیل علاقه به شغل معلمی پس از اخذ مدرك از دانشسرای بجنورد برای تعلیم و تربیت فرزندان روستا به 'هنامه' شیروان رفت. 'عزیز الله' پدر شهیده كه 78 سال دارد می گوید: 'گلدسته' نخستین فرزند و تنها دختر خانواده ما و بزرگترین نعمت و هدیه خداوند در زندگی بود كه بخاطر علاقه زیادی كه به مادرم داشتم، نام وی را برای دخترم انتخاب كردم. وی شهادت گلدسته را افتخاری بزرگ برای خود و خانواده عنوان و بیان كرد: گلدسته دختری مهربان، متدین و محجبه بود كه به مسایل مذهبی علاقه بسیاری داشت و علاوه بر رساله عملیه حضرت امام خمینی(ره) كتب دینی را بسیار مطالعه می كرد. وی افزود: گلدسته به افزایش سطح سواد دانش آموزان بسیار اهمیت می داد بطوری كه همیشه به دانش آموزان روستایی می گفت شما با تلاش در عرصه های علمی مایه عزت و افتخار نظام و موجب پیشرفت و توسعه كشور خواهید شد. پدر این شهیده با بیان اینكه شوهر گلدسته شهید 'حیدر محمدی مقدم' كارمند نیروی هوایی دزفول بود ادامه داد: گلدسته پس از ازدواج بخاطر علاقه ای كه خانواده و نیز معلمی داشت همراه همسرش راهی دزفول شد و در آنجا نیز مشغول آموزش به فرزندان این آب و خاك شد. محمدیان حاصل زندگی مشترك گلدسته و شوهرش را دختری به نام 'سمیه' عنوان كرد كه در زمان شهادت یك سال بیشتر نداشت و گفت: گلدسته به فرزند دختر علاقه بسیاری داشت و همیشه تاكید می كرد وقتی وی بزرگ شد باید با الگوگیری از حضرت زهرا(س) حجاب و عفاف را سرلوحه زندگی خود قرار دهد. پدر شهیده محمدیان با اشاره به بخشی از وصیتنامه دخترش می گوید: او معتقد بود دشمنان از هر ابزاری برای ضربه زدن به نظام به خصوص به انحراف كشاندن جوانان استفاده می كند و در این راستا مادران می‌توانند با تربیت درست فرزندان و یاری همسران خود در زمینه حفظ ارزشهای معنوی و رفع معضلات اجتماعی دسیسه های پلید دشمنان را ناكام بگذارند. وی با بیان اینكه گلدسته تاكید بسیاری بر حجاب و حفظ ارزشهای دینی داشت گفت: گلدسته همیشه تاكید داشت بی‌توجهی بعضی از زنان و مردان به حجاب یك تهدید جدی است و موجب آسیب به ارزشها می‌شود كه این آسیبها بسیاری از ارزشهای دینی، اسلامی را زیر سوال خواهد برد. محمدیان افزود: گلدسته علاوه بر رعایت كامل حجاب و عفاف همیشه حجاب كامل را به دختران و زنان توصیه می كرد. وی با ابراز تاسف از زمان كوتاه زندگی مشترك گلدسته، حیدر و دخترشان سمیه گفت: شوهر گلدسته مردی بااخلاق و نمونه بود ولی زندگی شان زیاد طول نكشید و در تیر ماه سال 61 در جریان بمباران دزفول توسط نیروهای صدامی به شهادت رسیدند كه بزرگترین افتخار و آرزویشان بود. پدر شهیده محمدیان به جوانان توصیه كرد: شهدا برای دفاع از ولایت فقیه و نظام اسلامی جان خود را تقدیم كردند لذا امروز حركت در مسیر ولایت و دفاع از نظام اسلامی بهترین روش برای پاسداشت خون شهدا است. عزیزالله محمدیان باتاكید بر ضرورت تبیین فرهنگ ایثار و شهادت برای جوانان به عنوان آینده‌سازان كشور افزود: هرچه عزت افتخار و پیشرفت در این مملكت داریم مدیون خون شهدا و ولایت است لذا باید باور داشته باشیم كه شهدا همیشه نظاره ‌گر اعمال ما خواهند بود. شهرستان 157 هزار نفری شیروان در دوران دفاع مقدس 632 شهید تقدیم نظام جمهوری اسلامی كرده است.

تولد شهید گلدسته محمدیان: در آغازین شب های سرد و یخ زده زمستان ۱۳۳۶ در روستای دوین، خانه ی گرم و با صفای عزیز الله و سکینه خانم با تولد اولین فرزندشان رنگ و بویی دیگر گرفت. آنها نام او را بر اساس نام مادر بزرگش کهتازه از دنیا رفته بود انتخاب کردند و بعدها او را گلی صدا می زدند. او تنها، دختر حاج عزیزالله و سکینه خانم نبود، بلکه سنگ صبور و آرام جان آن ها و برادرانش نیز بود.   دوران تحصیل شهید گلدسته محمدیان: گلی راهی مدرسه شد تا بیاموزد که بخواند و بنویسد، در روزگاری که اکثر دختران ایرانی از نعمت خواندن و نوشتن محروم بودند، او راه سختی را در پیش گرفته بود و می دانست که بدون حمایت پدر و مادر در شرایط سخت آن روز ها نمی تواند سختی ها را پشت سر بگذارد. با توجه به عدم امکانات آموزشی در روستا جهت ادامه ی تحصیل، بعد از پایان ششم ابتدائی ، پدرش او را به شیروان می برد تا از ادامه تحصیل باز نماند. گلی بعد از اتمام مراحل تحصیل در مدرسه تصمیم ورود به دانشرا می گیرد ناچارا به بجنورد می آید و بعد از قبولی در آزمون ورودی مشغول تحصیل می شود. رنج دوری از خانواده و تلاش های او نتیجه می دهد و بعد از پایان تحصیلات شغل معلمی را انتخاب می کند تا در تربیت فرزندان کشورش سهیم باشد. گلی برای شروع کار ابتدا به روستای هنامه رفت و سپس کارش را در سرچشمه دوین ادامه داد