خیالم راحت شد سر به بدن داشت آرزویش بود مثلِ اربابش بی سر شهید شود پیشانی اش مثل یخ بود: به به! زینتِ ارباب شدی! خرجِ ارباب شدی! نوش جونت! حقت بود! اول از همه ابروهایش را مرتب کردم دوست داشت خوشش می‌آمد وقتی ابروهایش را نوازش می‌کردم خوابش می‌برد... #همسرشهیدمحمدحسین‌محمدخانی🕊🌹