سعید با حضور در پادگان دوکوهه، به همراه شهید «عباس دائم الحضور» توانست رزمندگان را به ورزش باستانی جذب کند و با بهره گیری از کمترین امکانات، زورخانه‌ای نیز در اردوگاه برپا کند که بعد از شهادت او نیز ورزش باستانی در جبهه‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود.حضور در کنار رزمندگان گردان میثم لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) درعملیات بدر در زمستان سال ۱۳۶۳، بقدری برای او مهم بود که باوجود بیماری شدید، از بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک خود را به راهیان نبرد رساند و توانست به عنوان پیک و پیام رسان فرمانده در عملیات حضور پیدا کند.شامگاه بیست و دومین روز اسفند ماه در شرق دجله، صفوف رزمندگان می‌رفتند تا سینه خصم را بشکافند و سعید باوجود ناراحتی جسمی، دلیرانه و دلسوزانه مسئولیت خود را به انجام می‌رساند که بناگه دوستانش متوجه شدند سعید از ستون نیروها جدا شد. فرمانده گروهان که به او نزدیک شد، متوجه شد گلوله تیربار سنگین دوشکا شکم او را دریده است و لحظه ای بعد سعید زانو بر زمین زد و به نزد برادر خود شتافت.

جـزئیات شـهادت تـاریخ شـهادت : ۱۳۶۳/۱۲/۲۲ کـشور شـهادت : ایران مـحل شـهادت : مجنون عـملیـات : بدر نـحوه شـهادت : حوادث ناشی از درگیری