📛 #سالروز کشتار سربرنیتسا؛ اَبَرنسل‌کشی یک روزه پس از جنگ جهانی
🔻بعد از #فروپاشی #یوگسلاوی در ابتدای دهه 90 میلادی در قلب اروپا در سال 1992 تا 1995 جنگی آغاز شد.
🔻در این جنگ #صرب‌های_تندرو به فرماندهی #راتکو_ملادیچ برای یکدست کردن نژادی کشور #بوسنی_و_هرزگویین بیش از ده هزار #مسلمان بوسنیایی را به خاک و خون کشیدند.
🔻فقط در کشتار #سربرنیتسا حدود 8000 مرد بالای 15 سال به صورت دسته جمعی تیرباران شدند و در عین حال بزرگترین جنایت جنگی علیه زنان به صورت تجاوزهای دسته جمعی برای پاکسازی نژادی در این جنگ اتفاق افتاد.
🔻بر اساس اعلام سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری بین‌المللی، نیروهای صرب به فرماندهی راتکو ملادیچ در 11 ژوئیه 1995 (۲۰ تیرماه ۱۳۷۴) دست‌کم 8372 غیرنظامی بوسنیایی را در شهر سربرنیتسا به قتل رساندند.
🔻این حادثه در حالی به عنوان فجیع‌ترین فاجعه انسانی در اروپا پس از جنگ جهانی دوم ثبت شده است که غربی‌ها همواره درباره آن سکوت کرده‌اند.
🔻با گذشت 27 سال از این واقعه جنازه کشته‌های این جنایت هولناک در گورهای دسته‌جمعی کشف و به خاک سپرده می‌شود.
🌐https://www.aa.com.tr/en/europe/bosnia-pays-tribute-to-1995-srebrenica-genocide-victims/1905007
🔴 چهره واقعی غرب مدعی حقوق بشر
📌 ۱۲۰۰۰ #طلاق نتیجه کشف حجاب رضاخان
👈 فقط در همان ماه اول، تنها در تهران!
🔰از یک منبع بی‌طرف بشنوید:
پس از اینکه #رضاخان پروژه #کشف_حجاب را اجرا کرد، دیری نپایید که آثار خانمانسوز آن مثل #فروپاشی #نظام_خانواده و کاهش #عفت عمومی آشکار شد. در این زمینه کافی است، نگاهی به کتاب «تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم» اثر جعفر شهری بیندازیم که با تأسف فراوان می‌نویسد:
به محض اجرای کشف حجاب، نسبت #طلاق به #ازدواج، ۶۰۰ به ۱۰۰ فزونی گرفت، به صورتی که:
"در برج اول اعلام #آزادی_زنان، بیش از ۱۲ هزار زن، تنها در تهران از شوهرانشان جدا شده و راهی خیابان‌ها گردیدند"...
"از آزادی زن چیزی که عاید شد اینکه میزان فروش #پودر، #ماتیک و لوازم توالت و ا#لبسه_بدن‌نما و اسباب قر و فر به مقدار قابل توجهی سیر صعودی در پیش گرفت و مردانی که راه خیانت و #ناراستی و #دزدی و تقلب آوردند"...
شگفتی ماجرا زمانی روشن می‌شود که این آمار را نه با وضعیت امروز تهران، بلکه با جمعیت پایین تهران در آن روزگار محاسبه کنیم که به گفته برخی منابع به ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار نفر نمی‌رسید!
📚جعفر شهری، تاریخ اجتماعی تهران، ج۳، ص۵۸۸