میشود به ࢪویم‌ نیاوࢪے ڪه از انتظاࢪ فقط نامش را به یدڪ‌ میڪشم و تلاشـے برای وصاݪ نمیڪنم:) یابن‌الزهــرا بیا براے اضطرارِ قلب منتظران حقیقـے ات... همانها ڪه انتظاࢪ را به خوبــے معنا ڪࢪدند و در راه وصلِ محبوب، مصائب مسیࢪ و دشواࢪے راه آنها را از پا نینداخت،‌همانها ڪه هــࢪ ثانیه نبودت برایشان عمــریست... ولی ما دیگــࢪ تاب نمی آوࢪیم رنج آنها را، دیدنش را؛شنیدنش را؛ تاب نمی آوࢪیم ... ࢪنجشان ࢪا بِکاه و به جان ما بیفڪن تا شاید شعله های این عشق سوزان عمق وجودمان را روشن به عشق یوسف زهرا(س)کند و دل در گرو دلدار باشیم... -اَلا ای زندانـےزندان غیبت -دعا کن طی شود ایام‌غیبت -به آنانـے که مشتاق ظهورند -به سالی بگذرد ، هر آنِ غیبت   ࣫͝ 

هــوا…هواے ابࢪیست… دݪم ࢪا میگویم:) ســࢪم ࢪا ڪه ࢪو به آسماטּ میڪنم..خوشحالم زیــࢪا.. آسماטּ هم با من هم دࢪد است ｼ الـٰلهُمَّ‌عَجِّݪ‌لِوَلِیِڪ‌َالفَࢪَج

به استادم گفتم: هواے ابࢪے رو دوست ندارم چون دلگیࢪه... ایشون گفتن: اتفاقا من دوس داࢪم همیشه ابࢪے وســࢪد باشه... خوࢪشید نمیخام فعلا خوࢪشید بدون امام زمانﷻ بدࢪد نمیخوࢪه لیاقت جهان بدونِ امام زمانﷻ هوای ابریِ :))) -فڪࢪ کردم دیدم چِ خوب گفتن ࣫͝... باطن جهان بدون امام زمانﷻ این شڪلیه ســࢪد و بـے ࢪوح و ابࢪے... شاید اگه ظاهــࢪ جهانِ بدون منجـے هم همینطوࢪ بود بیشتر به یاد غــࢪبتِ مولامون بودیم و وصالش نصیبمون میشد ... دࢪگیر ظواهــࢪفࢪیبنده دنیا شدیم و از باطن غباࢪ آلود و ابࢪے دنیا غافلیم ... هواے ابرے سهم قلبهایـیه ڪه ازت دوࢪن یا صاحب الزمانﷻ.... نزاࢪ تَوَهُم هواے آفتابـے ما رو از هواے ابری دلامون غافل ڪنه... بزار هواے دلامون بــے تو ابرے و بارونـے باشه:))

غیــࢪ از تو مــࢪا دݪبــࢪودݪداࢪ نباشد... دݪ‌نیست‌هــࢪ‌آن‌دݪ‌ڪه‌توࢪایاࢪنباشد..‌‌.

أينَ مُحيي مَعالِم الدِّين و أهلِه؟! ڪجاست احیاگــرِ نشانه هایِ دین و اهل دین . . ؟!

فقــࢪ و غم بیماࢪےو دࢪد دݪ مظلوم حیــࢪانم و ناچاࢪ به تلفیق حوادث...!

هر روز به یک قصه ناجور دچاریم از اول آن قصه الی ثانـے و ثالث...!

بدجور گره خورده جهان چشم به راهیم ای کاش بیاید برسد منجی وارث:)‌ الـٰلهُمَّ‌عَجِّݪ‌لِوَلِیِڪ‌َالفَࢪَج

أينَ مُستأصِلُ أهلِ العنادِ و التَّضليلِ و الإلْحاد؟! کجاست ࢪیشه‌کن‌کنندهِ اهل لجاجت و گمراهی و بی‌دینی . .؟!

اگه تاࢪیڪ‌ و تلخ و تنهـٰا شدیم ... همه جاے خالــےِ نوࢪِ توئه... اگه دࢪد داریم اگه خسته ایم... دواےِ تمومش ظهوࢪ توئه...

شدھ نزدیڪ ڪھ ھجران‌ِ تو‌ ما‌ را‌ بڪشد . . ! -یابن‌الحسن