#اصول_فقه_مقارن 💢استحسان💢 🔸تعریف استحسان استحسان عبارت است از دلیلی که در #ذهن_مجتهد پسندیده آید ولی مجتهد از توصیف یافته ذهنی خویش ناتوان باشد. این اصطلاح و تعریف، به #ابن‌قدامه مقدسی حنبلی - در کتاب مغنی - منسوب است 🔹سیر تاریخی استحسان تاریخچه استحسان به بعد از نیمه قرن اول هجری باز میگردد و پیش از آن زمان استحسان به عنوان منبع شناخت احکام شریعت مطرح نبوده است، #نخستین کسی که استحسان را به عنوان منبع شناخت احکام حوادث واقعه و موضوعات مستحدثه به صحنه استنباط و اجتهاد وارد ساخت، #عبداللہ_بن_عمر¹ میباشد و در نیمه قرن دوم ابوحنیفه عمل به استحسان را به اوج خود رساند 🔸شرایط اعتبار استحسان نزد معتبرین آن دسته از عالمان اهل سنت که به استحسان عمل می کنند برای اعتبار استحسان و جواز عمل به آن دو قید قائلند : 1⃣ #عدم‌امکان‌دستیابی به حکم شرعی از راه کتاب و سنت و اجماع 2⃣اینکه عمل بر طبق قياس مطابق با #مصلحت نباشد. 🔹استحسان در نگاه مذاهب اسلامی 🔻اندیشمندان امامیه، استحسان را به عنوان منبع و پایه شناخت احکام شرعی مورد پذیرش قرار #ندادند 🔻شافعیان همانند امامیه، استحسان را به عنوان منبعی مستقل در شناخت احکام الهی #نپذیرفته اند 🔻مالک بن انس اصبحی-پیشوای مذهب مالكی-استحسان را به عنوان منبع استنباط پذیرفته و استحسان را بر قیاس #ترجیح میداد. 🔻احمد بن حنبل شیبانی پیشوای حنابله بنابر نقلی، استحسان را به مفهوم التفات و توجه به مصلحت و عدالت #پذیرفته است. ـــــــــــــــــــــــــ *¹:موسوعه فقه عبدالله بن عمر،ص۱۱۳ 🆔@masire_feghahat