💠برخی از آداب #نماز_جماعت عبارتند از:
🔹➖ صف هاى نماز جماعت بايد منظم باشد، به طورى كه پاها و شانه هاى مأمومين در يک خط قرار گيرند. (۱)
🔹➖ تا امام جماعت تكبيرة الاحرام را گفت، مناسب است همه اقتدا كنند. (۲)
🔹➖ مأموم نبايد زودتر از امام جماعت به ركوع و سجده برود و كارهاى ديگر نماز را انجام دهد. (۳)
🔹➖ اگر در صف جلو جا هست، #مكروه است نمازگزار در صف هاى بعد قرار گيرد. (۴)
🔹➖ سمت #راست امام جماعت با فضيلت تر از طرف چپ وى است. (۵)
🔹➖ براى مأمومين #مستحب است بعد از «وَ لَا الضَّالِّينَ» و قبل از آغاز سوره، «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» بگويند.
🔹➖ #مستحب است امام «سمع الله لمن حمده» بگويد و مأموم «ربنا لک الحمد». (۶)
🔹➖ مأموم اندكى پس از امام به ركوع و سجده برود نه همزمان يا زودتر. (۷)
🔹➖ #مستحب است امام در وسط صف بايستد و اهل علم و كمال و تقوا در صف اول بايستند. (۸)
🔹➖ نافله خواندن زمانى كه امام شروع به اقامه مى كند، #مكروه است.
🔹➖ #مكروه است مأموم ذكرهاى نماز را طورى بگويد كه امام بشنود. (۹)
__________________________________
(۱) توضيح المسائل مراجع، م ۱۴۸۳.
(۲) همان.
(۳) همان.
(۴) همان، م ۱۴۸۸.
(۵) وسائل الشيعه، ج ۲، ص ۱۶۰؛ عروة الوثقى، ج ۱، فى مستحبات الجماعة، الخامس .
(۶) وسائل الشيعه، ج ۶، ص ۳۲۲.
(۷) همان، ج ۵، ص ۴۲۲.
(۸) توضيح المسائل مراجع، م ۱۴۸۲.
(۹) همان، م ۱۴۸۹ .
#احکام
💠 ذکر گفتن مأموم هنگام قرائت حمد و سوره توسط امام
در نماز جماعت وقتی که امام سوره حمد را قرائت میکند ما هم بخوانیم یا فقط گوش دهیم❓
پاسخ
👈 اگر مأموم صداى قرائت امام را در نمازهاى #صبح و #مغرب و #عشا (که امام جماعت با صدای بلند حمد و سوره را میخواند) بشنود، نباید حمد و سوره را بخواند
👈 و اگر صداى امام را نشنود، مستحب است[1] حمد و سوره را آهسته بخواند.[2]
👈 ولی در نمازهاى #ظهر و #عصر همیشه باید[3] حمد و سوره را ترک کرد، اما ذکر گفتن به طور آهسته مستحب است،[4]
👌 البته گروهی از فقها، خواندن حمد و سوره در نماز #ظهر و #عصر را برای مأموم، صرفا #مکروه دانستهاند.[5]
در هر حال، چنانچه نمازگزار #سهواً بر خلاف موارد مذکور عمل کند، نماز وی صحیح است.[6]
__________________________________
[1]. آیت الله مکارم: (جایز است).
[2]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج1، ص 794، م 1462، گردآورنده: بنیهاشمی خمینی، سید محمدحسین، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
[3]. آیات عظام سیستانی، مکارم و فاضل: (بنابر احتیاط واجب).
[4]. ر.ک: همان، ج 1، ص 795، م 1466.
[5]. آیات عظام اراکى، گلپایگانى، بهجت، صافى.
[6]. ر.ک: همان، ذیل م 1464.